۴۲۵٬۲۲۵
ویرایش
جز
جایگزینی متن - '( ' به '('
جز (جایگزینی متن - ' ' به ' ') |
جز (جایگزینی متن - '( ' به '(') |
||
| خط ۵۰: | خط ۵۰: | ||
«ابوالفياض قطب الدين احمد بن عبدالرحيم» معروف به «شاه ولى الله دهلوى» و «محدث دهلوى» دانشمند مسلمان (قرآن‌شناس، حديث‌پژوه، فقه‌پژوه و متكلم)، اسلام‌شناس و احياگر اصلاحگرى عرفانى مشرب بزرگ انديشه دينى، اخلاقى و اجتماعى، سياسى در قرن دوازدهم هجرى در شبه قاره هند (متولد و متوفى و مدفون در دهلى (1114 - 1176ق) مى‌باشد. | «ابوالفياض قطب الدين احمد بن عبدالرحيم» معروف به «شاه ولى الله دهلوى» و «محدث دهلوى» دانشمند مسلمان (قرآن‌شناس، حديث‌پژوه، فقه‌پژوه و متكلم)، اسلام‌شناس و احياگر اصلاحگرى عرفانى مشرب بزرگ انديشه دينى، اخلاقى و اجتماعى، سياسى در قرن دوازدهم هجرى در شبه قاره هند (متولد و متوفى و مدفون در دهلى (1114 - 1176ق) مى‌باشد. | ||
اولين معلم او پدرش شاه ( كلمه شاه، لقب طريقتى، عرفانى است) عبدالرحيم عمرى (م 1131)، موسس و مدير مدرسه علميه رحيميه در دهلى بود. معروف است كه در هفت سالگى قرآن كريم را حفظ كرد. در پانزده سالگى به توصيه پدر به طريقت صوفيانه نقشبنديه وارد شد. سپس استاد و مدير مدرسه پدر گرديد. | اولين معلم او پدرش شاه (كلمه شاه، لقب طريقتى، عرفانى است) عبدالرحيم عمرى (م 1131)، موسس و مدير مدرسه علميه رحيميه در دهلى بود. معروف است كه در هفت سالگى قرآن كريم را حفظ كرد. در پانزده سالگى به توصيه پدر به طريقت صوفيانه نقشبنديه وارد شد. سپس استاد و مدير مدرسه پدر گرديد. | ||
در سال 1143ق به حج رفت و اين فريضه دينى واجب را به جاى آورد؛ و چهارده ماه در حرمين شريفين، به ويژه مدينه رحل اقامت افكند و نزد علماى بزرگ آنجا به تجديد و توسعه آموخته‌هاى خود، به ويژه در زمينه حديث پرداخت. | در سال 1143ق به حج رفت و اين فريضه دينى واجب را به جاى آورد؛ و چهارده ماه در حرمين شريفين، به ويژه مدينه رحل اقامت افكند و نزد علماى بزرگ آنجا به تجديد و توسعه آموخته‌هاى خود، به ويژه در زمينه حديث پرداخت. | ||