۴۲۵٬۲۲۵
ویرایش
جز
جایگزینی متن - 'آية اللّه ' به 'آیت‌الله'
جز (جایگزینی متن - ' ' به ' ') |
جز (جایگزینی متن - 'آية اللّه ' به 'آیت‌الله') |
||
| خط ۷۱: | خط ۷۱: | ||
با توجه به اين كه مؤلف تفصيل مباحثى از كتاب را به تهذيب الأحكام ارجاع داده است و كتاب تهذيب الأحكام نيز بين سال‌هاى 412 تا 415 تأليف شده است بنابراين النهاية پس از اين تاريخ تأليف شده است. (ج 501/1، ج 271/3 النهاية و نكتها). | با توجه به اين كه مؤلف تفصيل مباحثى از كتاب را به تهذيب الأحكام ارجاع داده است و كتاب تهذيب الأحكام نيز بين سال‌هاى 412 تا 415 تأليف شده است بنابراين النهاية پس از اين تاريخ تأليف شده است. (ج 501/1، ج 271/3 النهاية و نكتها). | ||
از طرفى | از طرفى آیت‌اللهمحمد واعظ زاده خراسانى در مقدمۀ كتاب الجمل و العقود تصريح نموده كه كتاب «النهاية» در زمان زندگانى [[علم‌الهدی، علی بن حسین|سيد مرتضى]] (م 436 ق) نوشته شده، يعنى قبل از سفر ابن البراج به طرابلس براى قضاوت در آن منطقه در سال 438 ق كه كتاب به درخواست او نوشته شده است. (مقدمۀ كتاب الجمل و العقود صفحۀ 27). | ||
با توجه به مطالب فوق كتاب بين سال‌هاى 415 ق تا 435 ق تأليف شده و به همين علت در ساير كتاب‌هاى مؤلف مثل الجمل و العقود، [[الخلاف]]، المبسوط، الإيجاز في الفرائض، و الاقتصاد مباحثى را به آن ارجاع داده است. ([[الذريعة إلی تصانيف الشيعة|الذريعة]]486/2، 269). | با توجه به مطالب فوق كتاب بين سال‌هاى 415 ق تا 435 ق تأليف شده و به همين علت در ساير كتاب‌هاى مؤلف مثل الجمل و العقود، [[الخلاف]]، المبسوط، الإيجاز في الفرائض، و الاقتصاد مباحثى را به آن ارجاع داده است. ([[الذريعة إلی تصانيف الشيعة|الذريعة]]486/2، 269). | ||
| خط ۹۳: | خط ۹۳: | ||
# نسخه‌هايى كه در چاپ كتاب موجود استفاده شده، با اين تفاوت كه نسخه‌اى كه متعلّق به دكتر مهدوى بوده و به خط ابوالفرج مسعود است و در سال 546 نوشته شده است، اين نسخه به عنوان نسخۀ اصلى عنوان شده است. در حالى كه در مقدمۀ ناشر، ناشر كتاب موجود، نسخۀ اصلى را نسخه‌اى كه متعلّق به استاد دانش‌پژوه بوده ذكر نموده و نسخۀ دكتر مهدوى را يكى از 5 نسخه دانسته است. (مقدمۀ ناشر صفحۀ /186ج 1، نكت النهاية، [[الذريعة إلی تصانيف الشيعة|الذريعة]]404/24). | # نسخه‌هايى كه در چاپ كتاب موجود استفاده شده، با اين تفاوت كه نسخه‌اى كه متعلّق به دكتر مهدوى بوده و به خط ابوالفرج مسعود است و در سال 546 نوشته شده است، اين نسخه به عنوان نسخۀ اصلى عنوان شده است. در حالى كه در مقدمۀ ناشر، ناشر كتاب موجود، نسخۀ اصلى را نسخه‌اى كه متعلّق به استاد دانش‌پژوه بوده ذكر نموده و نسخۀ دكتر مهدوى را يكى از 5 نسخه دانسته است. (مقدمۀ ناشر صفحۀ /186ج 1، نكت النهاية، [[الذريعة إلی تصانيف الشيعة|الذريعة]]404/24). | ||
# قديمى‌ترين نسخه‌اى را كه صاحب [[الذريعة إلی تصانيف الشيعة|الذريعة]]در كربلا ديده و مربوط به سال 591 ق است و به خط ابوالحسن على بن ابراهيم بن موسى فراهانى است، در كتابخانۀ تهرانى نگهدارى مى‌شود. | # قديمى‌ترين نسخه‌اى را كه صاحب [[الذريعة إلی تصانيف الشيعة|الذريعة]]در كربلا ديده و مربوط به سال 591 ق است و به خط ابوالحسن على بن ابراهيم بن موسى فراهانى است، در كتابخانۀ تهرانى نگهدارى مى‌شود. | ||
# قديمى‌ترين نسخه‌اى كه در كتابخانۀ | # قديمى‌ترين نسخه‌اى كه در كتابخانۀ آیت‌اللهعظمى نجفى مرعشى است، مربوط به سال 507 ق مى‌باشد. | ||
# نسخۀ كتابخانۀ آستان قدس رضوى، مربوط به سال 985 ق. | # نسخۀ كتابخانۀ آستان قدس رضوى، مربوط به سال 985 ق. | ||
# نسخۀ شيخ هادى كاشف الغطاء، مربوط به سال 1060 ق. | # نسخۀ شيخ هادى كاشف الغطاء، مربوط به سال 1060 ق. | ||
# نسخۀ قاسم محيى الدين، در نجف به خط عاشور بن حسن، مربوط به سال 1084 ق. | # نسخۀ قاسم محيى الدين، در نجف به خط عاشور بن حسن، مربوط به سال 1084 ق. | ||
# نسخۀ | # نسخۀ آیت‌اللهنورى، به خط اسماعيل هرقلى. ([[الذريعة إلی تصانيف الشيعة|الذريعة]]404/24 ق). | ||
==نُسخ مورد اعتماد== | ==نُسخ مورد اعتماد== | ||
| خط ۱۰۵: | خط ۱۰۵: | ||
# نسخۀ خطى كتابخانۀ محمد امين خنجى با شمارۀ 318 كه در سال 579 ق نوشته شده و با رمز «خ» مشخص شده است. | # نسخۀ خطى كتابخانۀ محمد امين خنجى با شمارۀ 318 كه در سال 579 ق نوشته شده و با رمز «خ» مشخص شده است. | ||
# نسخۀ خطى كتابخانۀ ملك با شمارۀ 3970 كه در سال 627 ق نوشته شده و با رمز «ملك» مشخص شده است. | # نسخۀ خطى كتابخانۀ ملك با شمارۀ 3970 كه در سال 627 ق نوشته شده و با رمز «ملك» مشخص شده است. | ||
# نسخۀ خطى كتابخانۀ | # نسخۀ خطى كتابخانۀ آیت‌اللهخادمى اصفهانى كه شامل دو اجازه از علامۀ حلّى (قده) به حسين بن اردشير در سال 681 ق است و با رمز «ص» مشخص شده است. | ||
اما دو نسخۀ چاپى ديگر، نسخۀ چاپ بيروت با رمز «ب» و نسخۀ چاپ سنگى با رمز «ح» مى‌باشد. | اما دو نسخۀ چاپى ديگر، نسخۀ چاپ بيروت با رمز «ب» و نسخۀ چاپ سنگى با رمز «ح» مى‌باشد. | ||