۴۲۵٬۲۲۵
ویرایش
جز (جایگزینی متن - ' .' به '. ') |
جز (جایگزینی متن - 'آية اللّه ' به 'آیتالله') |
||
خط ۴۵: | خط ۴۵: | ||
محمّد كه حتى در دوران كودكى از آموختن غفلت نداشت و سرلوحۀ زندگىاش تحصيل معارف دينى و آراستن روح و روان به فضايل بود، پس از آن كه دوران كودكى را پشت سر نهاد، تصميم گرفت فراگيرى علوم اسلامى را با جديّت ادامه دهد لذا محضر استادانى چون:آقا ميرزا كوچك،آقا شيخ بزرگ و اخوان ساوجيان،را مغتنم شمرد و مقدمات،ادبيات،سطوح،فقه و اصول را نزد اين بزرگواران آموخت. | محمّد كه حتى در دوران كودكى از آموختن غفلت نداشت و سرلوحۀ زندگىاش تحصيل معارف دينى و آراستن روح و روان به فضايل بود، پس از آن كه دوران كودكى را پشت سر نهاد، تصميم گرفت فراگيرى علوم اسلامى را با جديّت ادامه دهد لذا محضر استادانى چون:آقا ميرزا كوچك،آقا شيخ بزرگ و اخوان ساوجيان،را مغتنم شمرد و مقدمات،ادبيات،سطوح،فقه و اصول را نزد اين بزرگواران آموخت. | ||
وى در سال 1341 ه.ق.براى تكميل مدارج علمى به شهر مقدس قم مهاجرت نمود.او با شنيدن كمالات معنوى و توانايى علمى | وى در سال 1341 ه.ق.براى تكميل مدارج علمى به شهر مقدس قم مهاجرت نمود.او با شنيدن كمالات معنوى و توانايى علمى آیتاللهحاج شيخ عبدالكريم حائرى،عزم خود را جزم نموده و به حوزۀ درسى اين فقيه والامقام راه يافت؛تا يك دوره فقه و اصول را نزدش فراگيرد. | ||
از آنجا كه اين طلبۀ جوان و جوياى معرفت،روح و قلب خويش را با عشق و ارادت به ساحت مقدس ستارگان درخشان آسمان امامت سرشار ساخته بود و تمام وجودش از توسّل موج مىزد،با اخلاص ويژه،قريحۀ شعرى خويش را به كار گرفت و قصيدۀ بلندى براى حضرت مهدى(عج)سرود كه در آن نقش توسّل به خوبى مشهود است؛در بخشى از اين سرود آمده است: | از آنجا كه اين طلبۀ جوان و جوياى معرفت،روح و قلب خويش را با عشق و ارادت به ساحت مقدس ستارگان درخشان آسمان امامت سرشار ساخته بود و تمام وجودش از توسّل موج مىزد،با اخلاص ويژه،قريحۀ شعرى خويش را به كار گرفت و قصيدۀ بلندى براى حضرت مهدى(عج)سرود كه در آن نقش توسّل به خوبى مشهود است؛در بخشى از اين سرود آمده است: | ||
خط ۵۶: | خط ۵۶: | ||
{{پایان شعر}} | {{پایان شعر}} | ||
آیتاللهحاج شيخ عبدالكريم حائرى به استعداد شاگردان توجه داشت و براى رشد طلبههاى برجسته،كوشش و نظارت بيشترى مىنمود. | |||
ميرزا محمّد ثقفى در زمرۀ اين افراد بود كه علاوه بر روابط استادى و شاگردى،رابطهاى صميمانه با مربى عالى قدرش داشت و همواره به ياد محبتهاى بى دريغ و مخلصانۀ | ميرزا محمّد ثقفى در زمرۀ اين افراد بود كه علاوه بر روابط استادى و شاگردى،رابطهاى صميمانه با مربى عالى قدرش داشت و همواره به ياد محبتهاى بى دريغ و مخلصانۀ آیتاللهحائرى بود و از او قدر دانى و حق شناسى مىكرد. | ||
افتخار ديگر حاج ميرزا محمّد ثقفى اين بود كه همراه شاگردان برجسته و مشهورى چون آيات عظام:[[امام خمينى(ره)|امام خمينى]]،گلپايگانى،اراكى،مرعشى نجفى،سيّد محمّد تقى خوانسارى و سيّد احمد خوانسارى در درس استاد حاضر مىگرديد. | افتخار ديگر حاج ميرزا محمّد ثقفى اين بود كه همراه شاگردان برجسته و مشهورى چون آيات عظام:[[امام خمينى(ره)|امام خمينى]]،گلپايگانى،اراكى،مرعشى نجفى،سيّد محمّد تقى خوانسارى و سيّد احمد خوانسارى در درس استاد حاضر مىگرديد. | ||
«درر الاصول»كه به آن«درر الفوائد»نيز مىگويند،شامل همۀ مباحث علم اصول جزء بحث اجتهاد و تقليد است كه | «درر الاصول»كه به آن«درر الفوائد»نيز مىگويند،شامل همۀ مباحث علم اصول جزء بحث اجتهاد و تقليد است كه آیتاللهحائرى آن را از تقريرات درس استادش آیتاللهسيّد محمّد فشاركى استخراج و تنقيح نموده است.اين اثر كه در زمان حيات آن مرحوم در دو جلد انتشار يافت، محور بحثهاى اصولى محقّقان و مراجع بزرگ قرار گرفت.آیتاللهحاج ميرزا محمّد ثقفى اين اثر را مورد بررسى علمى قرار داد و حواشى ارزندهاى بر آن نگاشت كه به نام«غرر العوائد»معروف است. | ||
وى در آغاز اين شرح و حاشيه گفته است: اين نوشتهها قسمتى از مطالبى است كه از محضر درس شيخ اجلّ و استاد اعظم استفاده كردهام كه خداوند به بركت او،زمين را پر از علماى عادل و فقهاى بزرگ و متبحّر كرده كه آنها مراجع تقليد مردم در شهرهاى اسلامى شوند.خداوند عالىترين پاداشها را از ناحيۀ اسلام به اين شخص بزرگ كه نامش را در آفاق منتشر ساخت، عطا فرمايد. | وى در آغاز اين شرح و حاشيه گفته است: اين نوشتهها قسمتى از مطالبى است كه از محضر درس شيخ اجلّ و استاد اعظم استفاده كردهام كه خداوند به بركت او،زمين را پر از علماى عادل و فقهاى بزرگ و متبحّر كرده كه آنها مراجع تقليد مردم در شهرهاى اسلامى شوند.خداوند عالىترين پاداشها را از ناحيۀ اسلام به اين شخص بزرگ كه نامش را در آفاق منتشر ساخت، عطا فرمايد. | ||
خط ۷۶: | خط ۷۶: | ||
حاج ميرزا محمّد ثقفى دو دوره اصول خارج و عمده مباحث فقهى را از بحث رئيس الشيعة، مرحوم حاج [[حائری یزدی، عبدالکریم|شيخ عبدالكريم حائرى يزدى]] - رضوان اللّه عليه-استفاده نمود و وى به خطّ شريف خويش به مقام اجتهاد و اعتماد او تصريح نمود. | حاج ميرزا محمّد ثقفى دو دوره اصول خارج و عمده مباحث فقهى را از بحث رئيس الشيعة، مرحوم حاج [[حائری یزدی، عبدالکریم|شيخ عبدالكريم حائرى يزدى]] - رضوان اللّه عليه-استفاده نمود و وى به خطّ شريف خويش به مقام اجتهاد و اعتماد او تصريح نمود. | ||
آیتاللهآقا شيخ ابوالقاسم قمى كه از سوى آیتاللهحائرى مسئوليت امتحان فضلاى حوزۀ علميه قم را داشت،اجتهاد آیتاللهثقفى را تصديق كرده و مىنويسد: | |||
«...عالم عادل،فقيه كامل،جامع فضايل،مورد وثوق و معتمد،ميرزا محمّد فرزند حاج ميرزا ابوالفضل تهرانى؛از تهران به شهر مقدس قم مهاجرت نمود تا به تكميل علم و عرفان بپردازد كه پس از تحمل رنج و زحمت،به مقام اجتهاد و استنباط رسيد.بر او اين نعمت بزرگ و منزلت رفيع گوارا باد'''و ذلك فضل اللّه يوتيه من يشاء''' و او را به مراعات احتياط و پرهيزگارى توصيه مىكنم و از وى مىخواهم مرا در دعاهاى خود فراموش نكند،كما اين كه من هم او را به هنگام دعا از ياد نمىبرم.اين متن در تاريخ 22 رمضان سال (1347 ه.ق.)تحرير گرديده است.» | «...عالم عادل،فقيه كامل،جامع فضايل،مورد وثوق و معتمد،ميرزا محمّد فرزند حاج ميرزا ابوالفضل تهرانى؛از تهران به شهر مقدس قم مهاجرت نمود تا به تكميل علم و عرفان بپردازد كه پس از تحمل رنج و زحمت،به مقام اجتهاد و استنباط رسيد.بر او اين نعمت بزرگ و منزلت رفيع گوارا باد'''و ذلك فضل اللّه يوتيه من يشاء''' و او را به مراعات احتياط و پرهيزگارى توصيه مىكنم و از وى مىخواهم مرا در دعاهاى خود فراموش نكند،كما اين كه من هم او را به هنگام دعا از ياد نمىبرم.اين متن در تاريخ 22 رمضان سال (1347 ه.ق.)تحرير گرديده است.» | ||
خط ۸۳: | خط ۸۳: | ||
پس از تأسيس حوزۀ علميۀ قم توسط | پس از تأسيس حوزۀ علميۀ قم توسط آیتاللهحائرى و مهاجرت طالبان علم و معارف دينى به قم،وجود مدرّسان عالى مقام و ممتاز ضرورت پيدا كرد.لذا مؤسس حوزه از برخى عالمان طراز اول شهرها دعوت نمود؛ از جملۀ اين افراد شيخ محمّد رضا نجفى مسجد شاهى و آیتاللهسيّد ابوالحسن رفيعى قزوينى بودند. | ||
آقا شيخ محمّد رضا نجفى مسجد شاهى( 1287 - 1362 ه.ق.) | آقا شيخ محمّد رضا نجفى مسجد شاهى( 1287 - 1362 ه.ق.) | ||
خط ۸۹: | خط ۸۹: | ||
حاج ميرزا محمّد ثقفى محفل درسى اين فقيه فاضل را مغتنم شمرد و سطوح عالى فقه و اصول را نزد وى فرا گرفت و از ايشان به دريافت اجازۀ عامه- مشتمل بر سه طريق متصل به امام عليه السّلام-با تصريح به اهليّت فتوا نائل شد. | حاج ميرزا محمّد ثقفى محفل درسى اين فقيه فاضل را مغتنم شمرد و سطوح عالى فقه و اصول را نزد وى فرا گرفت و از ايشان به دريافت اجازۀ عامه- مشتمل بر سه طريق متصل به امام عليه السّلام-با تصريح به اهليّت فتوا نائل شد. | ||
آیتاللهمسجد شاهى در اجازهاى كه در سوم شعبان سال(1345 ه.ق.)براى آیتاللهثقفى صادر نموده است،او را عالم فاضل كامل،عماد علماى اعلام،عميد فقيهان اهل بيت،ثقة الاسلام و مستنبط احكام دانسته و به عنوان كسى كه در شرف حسب و نسب جامعيت دارد،معرفى كرده و تاكيد نموده است:به دليل استمرار در كسب علوم از سنين كودكى و اهتمام در فراگيرى مشكلات فقهى و پشت سر نهادن رياضتها و رنجهاى اين مسير،از قدرت اجتهاد برخوردار شده و به اين مرتبه رسيده و قادر است با دلايل محكم و استوار،مسايل مورد نياز و احكام شرعى را درك كند. | |||
آیتاللهسيّد ابوالحسن رفيعى قزوينى(1359- 1310 ه.ق.) | |||
اين عالم بزرگوار نيز تصميم مىگيرد كه از قزوين به قم بيايد تا هم دانش فقهى و اصولى خود را در مكتب | اين عالم بزرگوار نيز تصميم مىگيرد كه از قزوين به قم بيايد تا هم دانش فقهى و اصولى خود را در مكتب آیتاللهحائرى به كمال رساند و هم علوم عقلى را در اين حوزه رواج دهد.آن جناب در قم مورد عنايت مؤسس حوزه قرار گرفته و به امر ايشان در رمضان(1344 ه.ق.)در مسجد بالاسر حرم بر كرسى تدريس مىنشيند. | ||
حاج ميرزا محمّد ثقفى نزد | حاج ميرزا محمّد ثقفى نزد آیتاللهرفيعى بخشهايى از اسفار اربعۀ [[صدرالدین شیرازی، محمد بن ابراهیم|ملا صدرا]]و شرح منظومه [[سبزواری، هادی|حكيم سبزوارى]] را آموخت.مرحوم ثقفى مباحث حكيم رفيعى قزوينى را در شرح منظومه تقرير نمود و حواشى ارزندهاى بر آن نگاشت. آن فرزانه عالى قدر نيز اجازۀ جامعى براى شاگردش در علوم عقلى و نقلى نوشت كه در آن،وى را در زمرۀ علماى اعلام و محقّقين فضلا و فقيهان بزرگ،كه بندگان خدا به وجود آنان هدايت مىشوند و طريق استوار را طى مىكنند،قلمداد نمود و افزود: | ||
نامبرده،عالم عاملى است كه به اخلاق حسنه و ملكات پسنديده آراسته مىباشد و اهل ورع و تقوا است و در بين اقران و همگنان،برجستگى و مهارت در علوم شرعى،فقهى،اصولى و الاهى دارد.او در قم بهرۀ وافرى از علوم عقلى و قواعد حكمت و تحقيق و تدقيق در اين معارف برد و موفق گرديد احكام شرعى را از مدارك مشخص استنباط كند و به حدّ اجتهاد نائل گردد و رتبۀ حكم و افتاء را از آن خود سازد.و بر مردم است كه بر فتاوى او اعتماد نمايند و در مخاصمات و منازعات به آنچه او حكم مىدهد،راضى شوند.و به او اجازه دادم كه از كتب اربعۀ مشهور و ساير كتب حديث چون [[تفصیل وسائل الشیعة إلی تحصیل مسائل الشریعة|وسائل الشيعة]]،وافى، [[بحار الأنوار الجامعة لدرر أخبار الأئمة الأطهار(ع)|بحار الانوار]] و ساير كتب حديث،زيارات،ادعيه و...روايت نقل كند.اين اجازه و تصديق،در تاريخ يازدهم شعبان 1345 ه.ق.توسط رفيعى قزوينى صادر گرديده است. | نامبرده،عالم عاملى است كه به اخلاق حسنه و ملكات پسنديده آراسته مىباشد و اهل ورع و تقوا است و در بين اقران و همگنان،برجستگى و مهارت در علوم شرعى،فقهى،اصولى و الاهى دارد.او در قم بهرۀ وافرى از علوم عقلى و قواعد حكمت و تحقيق و تدقيق در اين معارف برد و موفق گرديد احكام شرعى را از مدارك مشخص استنباط كند و به حدّ اجتهاد نائل گردد و رتبۀ حكم و افتاء را از آن خود سازد.و بر مردم است كه بر فتاوى او اعتماد نمايند و در مخاصمات و منازعات به آنچه او حكم مىدهد،راضى شوند.و به او اجازه دادم كه از كتب اربعۀ مشهور و ساير كتب حديث چون [[تفصیل وسائل الشیعة إلی تحصیل مسائل الشریعة|وسائل الشيعة]]،وافى، [[بحار الأنوار الجامعة لدرر أخبار الأئمة الأطهار(ع)|بحار الانوار]] و ساير كتب حديث،زيارات،ادعيه و...روايت نقل كند.اين اجازه و تصديق،در تاريخ يازدهم شعبان 1345 ه.ق.توسط رفيعى قزوينى صادر گرديده است. | ||
يكى از سه طريق اجازۀ روايتى | يكى از سه طريق اجازۀ روايتى آیتاللهثقفى قابل توجه است.زيرا سلسلۀ سند آن از طريق علماى اصفهان و قزوين به علاّمۀ مجلسى مىرسد: | ||
«...خبر داد مرا استاد علاّمه شيخ فتح اللّه شيرازى اصفهانى معروف به شريعت و سيّد حسن صدر الدين عاملى و حاج سيّد محمّد قزوينى از سيّد مهدى قزوينى از عمويش سيّد باقر قزوينى از دايى او علاّمه بحر العلوم از سيّد حسين قزوينى صاحب معارج الاحكام فى شرح مسالك الافهام و شرايع الاسلام از پدرش امير ميرزا ابراهيم فرزند امير معصوم از مولا محمّد باقر مجلسى...». | «...خبر داد مرا استاد علاّمه شيخ فتح اللّه شيرازى اصفهانى معروف به شريعت و سيّد حسن صدر الدين عاملى و حاج سيّد محمّد قزوينى از سيّد مهدى قزوينى از عمويش سيّد باقر قزوينى از دايى او علاّمه بحر العلوم از سيّد حسين قزوينى صاحب معارج الاحكام فى شرح مسالك الافهام و شرايع الاسلام از پدرش امير ميرزا ابراهيم فرزند امير معصوم از مولا محمّد باقر مجلسى...». | ||
اجازات ديگر اجتهاد و روايت ايشان،عبارتند از: اجازۀ اجتهاد از | اجازات ديگر اجتهاد و روايت ايشان،عبارتند از: اجازۀ اجتهاد از آیتاللهسيّد ابوالحسن اصفهانى، آیتاللهآقا سيّد محمّد تقى خوانسارى و مرحوم [[عراقی، ضیاءالدین|آقا ضياء الدين عراقى]]. | ||
==تلاشهاى علمى== | ==تلاشهاى علمى== | ||
آیتاللهحاج ميرزا محمّد ثقفى پس از هفت سال اقامت در شهر مقدس قم،در سال 1348 ه.ق.به تهران بازگشت و با كوله بارى از اندوختههاى علمى و معنوى به فعاليتهاى علمى،فرهنگى و تبليغى پرداخت و صيانت از ارزشهاى دينى را به طور جدّى مورد توجه قرار داد و در اين راه زحمتهاى وافرى را پذيرا گرديد. | |||
ايشان در مدرسۀ سپهسالار([[مطهری، مرتضی|شهيد مطهرى]] كنونى)در رشتۀ فقه،اصول و معارف عقلى، تدريس و اقامه جماعت داشت.كتابخانۀ مفصّلى در خانه تدارك ديده بود كه در آن،نسخههاى نفيسى از آثار علماى گذشته و نيز نوشتههاى ارزشمند جدّ فاضلش | ايشان در مدرسۀ سپهسالار([[مطهری، مرتضی|شهيد مطهرى]] كنونى)در رشتۀ فقه،اصول و معارف عقلى، تدريس و اقامه جماعت داشت.كتابخانۀ مفصّلى در خانه تدارك ديده بود كه در آن،نسخههاى نفيسى از آثار علماى گذشته و نيز نوشتههاى ارزشمند جدّ فاضلش آیتاللهحاج ميرزا ابوالقاسم كلانتر و پدر دانشمندش آیتاللهحاج ميرزا ابوالفضل كلانتر تهرانى و برخى از تأليفات استادان علماى معاصر را نگهدارى مىنمود. | ||
نامبرده اين كتابخانۀ مفصل را به مدرسۀ سپهسالار اهدا نمود؛تا در آن جا به عنوان مجموعهاى گرانبها و ميراثى ارزشمند حفظ شود و نيز مشتاقان دانش از منابع آن استفاده كنند. | نامبرده اين كتابخانۀ مفصل را به مدرسۀ سپهسالار اهدا نمود؛تا در آن جا به عنوان مجموعهاى گرانبها و ميراثى ارزشمند حفظ شود و نيز مشتاقان دانش از منابع آن استفاده كنند. | ||
خط ۱۱۷: | خط ۱۱۷: | ||
آیتاللهثقفى به تأليف و تحقيق نيز مبادرت نمود و آثارى چند در مباحث حكمت،فقه،اصول و تفسير بر جاى نهاد كه عبارتند از: | |||
# غرر العوائد؛در حواشى بر كتاب«درر | # غرر العوائد؛در حواشى بر كتاب«درر الفوائد»آیتاللهحاج شيخ عبدالكريم حائرى؛كه در تهران به طبع رسيده است. | ||
# حاشيه بر مكاسب [[شيخ مرتضى انصارى|انصاری، مرتضی بن محمدامین]]؛ | # حاشيه بر مكاسب [[شيخ مرتضى انصارى|انصاری، مرتضی بن محمدامین]]؛ | ||
# حاشيه بر كفاية الاصول [[آخوند خراسانى]]؛ | # حاشيه بر كفاية الاصول [[آخوند خراسانى]]؛ | ||
# كتاب نكاح؛حاوى تقرير مباحث | # كتاب نكاح؛حاوى تقرير مباحث آیتاللهحائرى. | ||
# حاشيه بر سيوطى؛(يك دوره كامل). | # حاشيه بر سيوطى؛(يك دوره كامل). | ||
# حاشيهاى جامع بر منظومۀ حاج [[سبزواری، هادی|ملا هادى سبزوارى]]؛كه تقريرات درس استادش | # حاشيهاى جامع بر منظومۀ حاج [[سبزواری، هادی|ملا هادى سبزوارى]]؛كه تقريرات درس استادش آیتاللهسيّد ابوالحسن رفيعى قزوينى است. | ||
# رسالهاى در جواز رجوع به حكّام جور در مواقع ضرورت؛ | # رسالهاى در جواز رجوع به حكّام جور در مواقع ضرورت؛ | ||
# حاشيه بر ترجمه و شرح كشف المراد، [[نصیرالدین طوسی، محمد بن محمد|خواجه نصير طوسى]] ؛تأليف علاّمه [[شعرانی، ابوالحسن|شعرانى]]. | # حاشيه بر ترجمه و شرح كشف المراد، [[نصیرالدین طوسی، محمد بن محمد|خواجه نصير طوسى]] ؛تأليف علاّمه [[شعرانی، ابوالحسن|شعرانى]]. | ||
# حاشيه بر كتاب راه سعادت؛(در اثبات نبوّت خاتم الانبيا و حقانيت دين مبين اسلام)، تأليف مرحوم | # حاشيه بر كتاب راه سعادت؛(در اثبات نبوّت خاتم الانبيا و حقانيت دين مبين اسلام)، تأليف مرحوم آیتالله[[شعرانی، ابوالحسن|شعرانى]]. | ||
# تفسير روان جاويد؛در پنج مجلّد. | # تفسير روان جاويد؛در پنج مجلّد. | ||
# ديوان اشعار؛شامل قصايد،غزليات، مدايح و مراثى اهل بيت عليهم السّلام. | # ديوان اشعار؛شامل قصايد،غزليات، مدايح و مراثى اهل بيت عليهم السّلام. | ||
خط ۱۳۴: | خط ۱۳۴: | ||
يكى از مواهبى كه«حكيم سخن در دهان آفرين»،نصيب | يكى از مواهبى كه«حكيم سخن در دهان آفرين»،نصيب آیتاللهثقفى نمود،برخوردارى ايشان از ذوق شعرى و توانايى در سرودن انواع قالبهاى منظوم است كه به كمك اين ذوق عالى، با جهان رازها،زيبايىها و عوالم اخلاص و كمال بيشتر آشنا گرديد و موفق شد مجموعهاى از مضامين آموزنده را به رشتۀ نظم بكشد. | ||
ناگفته نماند كه پدر او( | ناگفته نماند كه پدر او(آیتاللهحاج ميرزا ابوالفضل تهرانى)كه ديوان اشعارش،آن هم به زبان عربى،مورد استفاده اهل نظر است و از شاعران دانشور معاصر به شمار مىآيد و فصاحتش در سرودههاى تازى زبانزد مشاهير عرب و عجم است،به هنگام نشو و نما و تربيت فرزندش زيبايىها،لطايف و ظرايف شعرى را براى او بازگو مىنمود و ميرزا محمّد ثقفى كه چنين مايههاى ذوقى را با كمك پدرش از سنين نوجوانى در خود تقويت مىكرد،همراه با كسب فضايل و تحصيل علوم اسلامى،به شعر و شاعرى توجّه داشت و با شناخت مهارتهاى ادبى و طهارت زبان و تزكيۀ درون و محافظت و مراقبت بر لطافتهاى شعرى،اهل اين معانى گرديد و در دوران تحصيل در شهر مقدس قم با سرودن قصايد و غزلياتى نيكو و پر محتوا نشان داد كه قريحهاى پر مايه دارد.وى انديشههاى كلامى و فلسفى خود را با جنبههاى ذوقى پيوند داد و از زبان شعر،بخشى از حقايق و گرايشهاى اعتقادى و حكيمانۀ خويش را مشخص كرد. | ||
اشعارش ضمن برخوردارى از معانى بلند و مقاصد عالى،ساده و روان است.محور فكرى اين مفسّر شاعر بنيانهاى عقيدتى و باورهاى مذهبى و به خصوص اظهار ارادت به ساحت مقدس خاندان عصمت و طهارت عليهم السّلام است. قصايدى حاوى حكمت و اندرز دارد كه در آنها زهد،ارادت به خاندان پيامبر،مناقب،مدايح و مراثى اهل بيت عليهم السّلام ديده مىشود.وى معارف قرآنى،پندها،حكمتهاى پرمايه و برهانهاى فلسفى را ماهرانه با يكديگر آشنايى داده و از آنها نتيجه اخلاقى مىگيرد.و خواننده را از خواب غفلت بيدار مىكند. | اشعارش ضمن برخوردارى از معانى بلند و مقاصد عالى،ساده و روان است.محور فكرى اين مفسّر شاعر بنيانهاى عقيدتى و باورهاى مذهبى و به خصوص اظهار ارادت به ساحت مقدس خاندان عصمت و طهارت عليهم السّلام است. قصايدى حاوى حكمت و اندرز دارد كه در آنها زهد،ارادت به خاندان پيامبر،مناقب،مدايح و مراثى اهل بيت عليهم السّلام ديده مىشود.وى معارف قرآنى،پندها،حكمتهاى پرمايه و برهانهاى فلسفى را ماهرانه با يكديگر آشنايى داده و از آنها نتيجه اخلاقى مىگيرد.و خواننده را از خواب غفلت بيدار مىكند. | ||
آیتاللهثقفى در شعر عربى و فارسى يد طولايى داشت و در انواع شعر اعم از قصيده،غزل،رباعى، دو بيتى و...آثارى بس دلنشين و پر جاذبه و ارزنده دارد. | |||
بخشى از قصيدۀ او در فضايل و مناقب حضرتعلى عليه السّلام چنين است: | بخشى از قصيدۀ او در فضايل و مناقب حضرتعلى عليه السّلام چنين است: | ||
خط ۱۸۰: | خط ۱۸۰: | ||
سرانجام | سرانجام آیتاللهثقفى پس از عمرى مجاهدت و كوششهاى فرهنگى با بر جاى نهادن آثار علمى نفيس و نيز تربيت طلاّبى فاضل و پرورش فرزندانى پر مايه،در 18 مرداد 1364؛مطابق (1406 ه.ق.)دار فانى را وداع گفت و به سراى جاويد شتافت. | ||
پيكر پاكش بر حسب وصيّت،بعد از تشييع جنازهاى با شكوه در تهران،به مشهد مقدس انتقال داده شد و در جوار بارگاه حضرت على بن موسى الرضا عليه السّلام دفن گرديد. | پيكر پاكش بر حسب وصيّت،بعد از تشييع جنازهاى با شكوه در تهران،به مشهد مقدس انتقال داده شد و در جوار بارگاه حضرت على بن موسى الرضا عليه السّلام دفن گرديد. |
ویرایش