۴۲۵٬۲۲۵
ویرایش
جز
جایگزینی متن - ' ' به ' '
جز (جایگزینی متن - 'ذبيح الله صفا' به 'ذبيح الله صفا ') |
جز (جایگزینی متن - ' ' به ' ') |
||
| خط ۴۰: | خط ۴۰: | ||
او خيلى سريع دوره دكترى را مى‌گذراند؛ چنانكه در سال 1345 از رساله‌اش دفاع مى‌كند. در پاييز سال 1346، دانشكده علوم ارتباطات اجتماعى تشكيل مى‌شود و او يكى از اعضاى اصلى آن بود و پس از گذشت 3 سال او به دانشسراى عالى بازمى‌گردد و در همان جا مراتب استاديارى، دانشيارى و استادى را احراز مى‌كند و تا پايان سال 1356 كه بازنشسته مى‌شود، در همين دانشسرا با داشتن مسئوليت‌هاى مختلف طى اين سال‌ها، بازنشسته مى‌شود. | او خيلى سريع دوره دكترى را مى‌گذراند؛ چنانكه در سال 1345 از رساله‌اش دفاع مى‌كند. در پاييز سال 1346، دانشكده علوم ارتباطات اجتماعى تشكيل مى‌شود و او يكى از اعضاى اصلى آن بود و پس از گذشت 3 سال او به دانشسراى عالى بازمى‌گردد و در همان جا مراتب استاديارى، دانشيارى و استادى را احراز مى‌كند و تا پايان سال 1356 كه بازنشسته مى‌شود، در همين دانشسرا با داشتن مسئوليت‌هاى مختلف طى اين سال‌ها، بازنشسته مى‌شود. | ||
وى در خارج از كشور اقامت و فعاليت دارد و با اين حال، هر وقت كه به ايران مى‌آيد، تجربيات گران‌بهايى را دراختيار جوانان و دانشجويان و تشنگان ادب و فرهنگ اين ديار مى‌گذارد. استعلامى در باره روزگار دانشجويى‌اش مى‌گويد: «ما سعادت اين را داشتيم كه محضر بزرگانى چون بديع الزمان فروزانفر، جلال الدين همايى، مدرس رضوى، سيد كاظم عصار و امثال آنها را درك كنيم و در روان‌شناسى و علوم تربيتى، سر كلاس دكتر على‌اكبر سياسى و دكتر هوشيار و دكتر صديق اعلم نشستيم. پدر جامعه‌شناسى ايران، دكتر غلام‌حسين صديقى را ديديم و پاى درس او زانو زديم و عالى‌ترين مرتبه انسانيت را در شخصيت استثنايى او ديديم و سعادت مضاعف ما اين بود كه محضر نسل دوم را هم درك كنيم. استادان، دكتر معين، دكتر خانلرى، [[صفا، ذبیح الله|ذبيح الله صفا]] | وى در خارج از كشور اقامت و فعاليت دارد و با اين حال، هر وقت كه به ايران مى‌آيد، تجربيات گران‌بهايى را دراختيار جوانان و دانشجويان و تشنگان ادب و فرهنگ اين ديار مى‌گذارد. استعلامى در باره روزگار دانشجويى‌اش مى‌گويد: «ما سعادت اين را داشتيم كه محضر بزرگانى چون بديع الزمان فروزانفر، جلال الدين همايى، مدرس رضوى، سيد كاظم عصار و امثال آنها را درك كنيم و در روان‌شناسى و علوم تربيتى، سر كلاس دكتر على‌اكبر سياسى و دكتر هوشيار و دكتر صديق اعلم نشستيم. پدر جامعه‌شناسى ايران، دكتر غلام‌حسين صديقى را ديديم و پاى درس او زانو زديم و عالى‌ترين مرتبه انسانيت را در شخصيت استثنايى او ديديم و سعادت مضاعف ما اين بود كه محضر نسل دوم را هم درك كنيم. استادان، دكتر معين، دكتر خانلرى، [[صفا، ذبیح الله|ذبيح الله صفا]] و دكتر حسن خطيبى هم به ما فيض رساندند.» | ||
او مسئوليت‌هاى علمى مختلفى در خارج از كشور داشتند؛ مسئوليت‌هايى از قبيل: | او مسئوليت‌هاى علمى مختلفى در خارج از كشور داشتند؛ مسئوليت‌هايى از قبيل: | ||