۴۲۵٬۲۲۵
ویرایش
جز (جایگزینی متن - 'حضرت صادق(ع)' به 'حضرت صادق (ع)') |
جز (جایگزینی متن - ' (ع)' به '(ع)') |
||
خط ۶۳: | خط ۶۳: | ||
#علاوه بر پاداش زيادتر و تأكيد بيشتر نسبت به زيارت قبر حسين بن على(ع)، از نظر مناسبتهاى زمانى هم آن فوقالعادگى، كاملا محسوس است... ائمه هم نسبت به زيارت او - از دور يا نزديك - اينگونه اصرار و تأكيد داشتهاند... اين همه تأكيد براى چيست؟ مىتوان گفت براى اين است كه عاشوراى حسين و حادثه كربلا، «سمبل» است. همچنانكه مخالفت و دشمنى دشمنان هم، بيش از همه، با نام و ياد و مزار مظلوم كربلا بوده است؛ چراكه كربلا در نظرشان سمبل مقاومت بوده است... | #علاوه بر پاداش زيادتر و تأكيد بيشتر نسبت به زيارت قبر حسين بن على(ع)، از نظر مناسبتهاى زمانى هم آن فوقالعادگى، كاملا محسوس است... ائمه هم نسبت به زيارت او - از دور يا نزديك - اينگونه اصرار و تأكيد داشتهاند... اين همه تأكيد براى چيست؟ مىتوان گفت براى اين است كه عاشوراى حسين و حادثه كربلا، «سمبل» است. همچنانكه مخالفت و دشمنى دشمنان هم، بيش از همه، با نام و ياد و مزار مظلوم كربلا بوده است؛ چراكه كربلا در نظرشان سمبل مقاومت بوده است... | ||
#:تشويق مؤكّد به زيارت كربلا، در جهت خنثى كردن و محو نمودن هرچه بيشتر آن ضايعات و سموم بود. كربلا، از يكسو، سمبل مظلوميت آن پيشوايان عدل بود و از سويى، مظهر دفاعِ بزرگ آل على و عترت پيامبر، از اسلام و قرآن، حتى به قيمت جانهاى عزيز و گرانقدر و قتل عامهاى شگفت و هولناك... خداوند اگر براى زيارت كربلاى حسين، پاداش هزار حج و عمره مىدهد، چون حج هم به بركت عاشورا باقى مانده است، حج را هم حسين زنده كرد. حيات اسلام در سايه خون پاكِ شهيدان كربلا بود. اگر نامى و سخنى از پيامبر و كعبه و قبله و وحى و دين و قرآن مانده است، به بركت وجود حسين و خون و شهادتِ اوست <ref>همان، ص211-212</ref>. | #:تشويق مؤكّد به زيارت كربلا، در جهت خنثى كردن و محو نمودن هرچه بيشتر آن ضايعات و سموم بود. كربلا، از يكسو، سمبل مظلوميت آن پيشوايان عدل بود و از سويى، مظهر دفاعِ بزرگ آل على و عترت پيامبر، از اسلام و قرآن، حتى به قيمت جانهاى عزيز و گرانقدر و قتل عامهاى شگفت و هولناك... خداوند اگر براى زيارت كربلاى حسين، پاداش هزار حج و عمره مىدهد، چون حج هم به بركت عاشورا باقى مانده است، حج را هم حسين زنده كرد. حيات اسلام در سايه خون پاكِ شهيدان كربلا بود. اگر نامى و سخنى از پيامبر و كعبه و قبله و وحى و دين و قرآن مانده است، به بركت وجود حسين و خون و شهادتِ اوست <ref>همان، ص211-212</ref>. | ||
#خواندن زيارت مأثور: تأكيد بر آن است كه در زيارتها، بيشتر از متون زيارتى نقلشده از ائمه معصومين(ع) استفاده شود كه به آنگونه دعاها و زيارتهاى مستند، «مأثوره» گفته مىشود. زيارت عاشورا، زيارت اربعين، زيارت جامعه كبيره، زيارت امين الله، زيارت حضرت معصومه(س) و بسيارى از زيارتنامهها از ائمه اطهار نقل شده است و كلام امام است. خواندن اينها بهتر از متون زيارتى ديگر است؛ مضامينى هم كه در اينگونه زيارتنامههاست، متعالىتر است و از زبان اولياى الهى تراويده است... گاهى اين آموزهها بسيار كوتاه است، ولى رجحان آن به اين است كه از امام نقل شده است؛ مثلا يونس بن ظبيان از [[امام جعفر صادق (ع)|حضرت صادق (ع)]] مىپرسد: يا ابن رسولالله، من بسيار به ياد حسين بن على(ع) مىافتم؛ در آن لحظه چه بگويم؟ فرمود: هنگام ياد از او سه بار بگو: «صَلّى الله عليكَ يا أَباعَبْدِالله»، كه سلام تو از دور يا نزديك به او مىرسد <ref>همان، ص351</ref>. | #خواندن زيارت مأثور: تأكيد بر آن است كه در زيارتها، بيشتر از متون زيارتى نقلشده از ائمه معصومين(ع) استفاده شود كه به آنگونه دعاها و زيارتهاى مستند، «مأثوره» گفته مىشود. زيارت عاشورا، زيارت اربعين، زيارت جامعه كبيره، زيارت امين الله، زيارت حضرت معصومه(س) و بسيارى از زيارتنامهها از ائمه اطهار نقل شده است و كلام امام است. خواندن اينها بهتر از متون زيارتى ديگر است؛ مضامينى هم كه در اينگونه زيارتنامههاست، متعالىتر است و از زبان اولياى الهى تراويده است... گاهى اين آموزهها بسيار كوتاه است، ولى رجحان آن به اين است كه از امام نقل شده است؛ مثلا يونس بن ظبيان از [[امام جعفر صادق(ع)|حضرت صادق(ع)]] مىپرسد: يا ابن رسولالله، من بسيار به ياد حسين بن على(ع) مىافتم؛ در آن لحظه چه بگويم؟ فرمود: هنگام ياد از او سه بار بگو: «صَلّى الله عليكَ يا أَباعَبْدِالله»، كه سلام تو از دور يا نزديك به او مىرسد <ref>همان، ص351</ref>. | ||
== وضعيت كتاب == | == وضعيت كتاب == |
ویرایش