۴۲۵٬۲۲۵
ویرایش
جز
جایگزینی متن - ' (ع)' به '(ع)'
جز (جایگزینی متن - 'امام صادق(ع)' به 'امام صادق (ع)') |
جز (جایگزینی متن - ' (ع)' به '(ع)') |
||
| خط ۵۴: | خط ۵۴: | ||
برخى از نكات جالب و آموزنده اين اثر عبارت است از: | برخى از نكات جالب و آموزنده اين اثر عبارت است از: | ||
#نويسنده از آنجا كه در اين كتاب، به‌ويژه در بخش مناسك حج، در موارد متعدد به حديث معروف «شبلى» استشهاد نموده و نيز به لحاظ اينكه اين حديث اسرار و لطايف فراوانى را درباره حج در بر دارد، متن كامل آن را در پاورقى آورده است؛ البته پيش از آن خاطرنشان كرده: «شايسته است به نكاتى توجه شود: يكم: گرچه افراد متعددى به «شبلى» ملقب بوده‌اند كه نزديك‌ترين آنها به عصر ائمه(ع)، «ابوبكر، دلب بن جحدر» است كه تقريبا دو قرن پس از شهادت [[امام سجاد (ع)]] به دنيا آمده و ازاين‌رو، هيچ‌يك از «شبلى»ها نمى‌توانند مستقيما از [[امام سجاد (ع)]] روايت كنند و نيز گرچه اين حديث به سبك و وزن سخنان مأثور از امامان معصوم(ع) نيست و ازاين‌رو، گفته شده كه ممكن است اين روايت، سخنان بعضى از عرفا بوده كه به‌تدريج به [[امام سجاد (ع)]] نسبت داده شده است، ليكن در اين‌گونه روايات كه با ساير معارف هماهنگ بوده يا با آنها مخالف نيست، كاستى در سند مانع استفاده از متن بلند و نورانى آنها نيست. دوم: ترتيب برخى مناسك در اين روايت، برابر ترتيبى كه در فقه ثابت شده و حج‌گزار بايد آن را انجام دهد نيست. شايد بتوان گفت: دليل آن اين است كه [[امام سجاد (ع)]] در اين حديث شريف در صدد بيان احكام مناسك حج و تكاليف ظاهرى حج‌گزاران نبوده است. سوم: آنچه در فصول گوناگون اين كتاب به‌عنوان حديث شبلى آمده بدان جهت كه مراد نقل به مضمون و شرح اين حديث شريف بوده ممكن است در برخى موارد مطابق با ترجمه تحت‌اللفظى نباشد» <ref>ر.ك: متن كتاب، ص171، پاورقى 1</ref>. | #نويسنده از آنجا كه در اين كتاب، به‌ويژه در بخش مناسك حج، در موارد متعدد به حديث معروف «شبلى» استشهاد نموده و نيز به لحاظ اينكه اين حديث اسرار و لطايف فراوانى را درباره حج در بر دارد، متن كامل آن را در پاورقى آورده است؛ البته پيش از آن خاطرنشان كرده: «شايسته است به نكاتى توجه شود: يكم: گرچه افراد متعددى به «شبلى» ملقب بوده‌اند كه نزديك‌ترين آنها به عصر ائمه(ع)، «ابوبكر، دلب بن جحدر» است كه تقريبا دو قرن پس از شهادت [[امام سجاد(ع)]] به دنيا آمده و ازاين‌رو، هيچ‌يك از «شبلى»ها نمى‌توانند مستقيما از [[امام سجاد(ع)]] روايت كنند و نيز گرچه اين حديث به سبك و وزن سخنان مأثور از امامان معصوم(ع) نيست و ازاين‌رو، گفته شده كه ممكن است اين روايت، سخنان بعضى از عرفا بوده كه به‌تدريج به [[امام سجاد(ع)]] نسبت داده شده است، ليكن در اين‌گونه روايات كه با ساير معارف هماهنگ بوده يا با آنها مخالف نيست، كاستى در سند مانع استفاده از متن بلند و نورانى آنها نيست. دوم: ترتيب برخى مناسك در اين روايت، برابر ترتيبى كه در فقه ثابت شده و حج‌گزار بايد آن را انجام دهد نيست. شايد بتوان گفت: دليل آن اين است كه [[امام سجاد(ع)]] در اين حديث شريف در صدد بيان احكام مناسك حج و تكاليف ظاهرى حج‌گزاران نبوده است. سوم: آنچه در فصول گوناگون اين كتاب به‌عنوان حديث شبلى آمده بدان جهت كه مراد نقل به مضمون و شرح اين حديث شريف بوده ممكن است در برخى موارد مطابق با ترجمه تحت‌اللفظى نباشد» <ref>ر.ك: متن كتاب، ص171، پاورقى 1</ref>. | ||
#توحيد مجسم: خلوص، در همه عبادات معتبر است، ليكن تجلى آن در برخى از عبادات نمايان‌تر و طرد شرك در آن قوى‌تر و آشكارتر است. از جمله اين عبادات حج است كه توحيد در آن تجسم يافته و از آغاز تا انجامش نمونه‌اى از توحيد و طرد شرك است و ازهمين‌رو ترك حج، كفر قلمداد شده است... در نقل است كه [[امام جعفر صادق (ع)|امام صادق (ع)]] در دعاى سفر حج فرمود: «بسم الله دخلت و بسم الله خرجت و في سبيل الله...»؛ تا آنكه فرمود: «فإنما أنا عبدك و بك و لك». بر اساس اين روايت، حج، سير به‌سوى خدا و رفتن براى ديدار او و تلاش براى نزديكى به خداست و روشن است كه بنده جز با توحيد دائم و ناب و طرد شرك جلى و خفى به مولاى خود تقرب نمى‌جويد <ref>ر.ك: متن كتاب، ص39</ref>. | #توحيد مجسم: خلوص، در همه عبادات معتبر است، ليكن تجلى آن در برخى از عبادات نمايان‌تر و طرد شرك در آن قوى‌تر و آشكارتر است. از جمله اين عبادات حج است كه توحيد در آن تجسم يافته و از آغاز تا انجامش نمونه‌اى از توحيد و طرد شرك است و ازهمين‌رو ترك حج، كفر قلمداد شده است... در نقل است كه [[امام جعفر صادق(ع)|امام صادق(ع)]] در دعاى سفر حج فرمود: «بسم الله دخلت و بسم الله خرجت و في سبيل الله...»؛ تا آنكه فرمود: «فإنما أنا عبدك و بك و لك». بر اساس اين روايت، حج، سير به‌سوى خدا و رفتن براى ديدار او و تلاش براى نزديكى به خداست و روشن است كه بنده جز با توحيد دائم و ناب و طرد شرك جلى و خفى به مولاى خود تقرب نمى‌جويد <ref>ر.ك: متن كتاب، ص39</ref>. | ||
#معاد مجسم: حج با مناسك خاص خود كه در هيچ عبادت ديگرى يافت نمى‌شود، تأويل آنها را جز خدا كس ديگرى نمى‌كند، معاد مجسم و حكايت‌گر روز نشور و بيانگر روز حشر است؛ زيرا مردم در آنجا با وجود اختلاف زبان‌ها و رنگ‌ها، به يك ندا پاسخ مى‌گويند و يك فرياد و فرمان را اجابت مى‌كنند و جز خداى واحد قهار كسى بر آنها فرمان نمى‌راند. مناسك حج نمونه‌اى از قيامت و حشر اكبر و تجسم از حشر مردم در روز قيامت و برهنگى آنان در معاد است <ref>ر.ك: همان، ص42</ref>. | #معاد مجسم: حج با مناسك خاص خود كه در هيچ عبادت ديگرى يافت نمى‌شود، تأويل آنها را جز خدا كس ديگرى نمى‌كند، معاد مجسم و حكايت‌گر روز نشور و بيانگر روز حشر است؛ زيرا مردم در آنجا با وجود اختلاف زبان‌ها و رنگ‌ها، به يك ندا پاسخ مى‌گويند و يك فرياد و فرمان را اجابت مى‌كنند و جز خداى واحد قهار كسى بر آنها فرمان نمى‌راند. مناسك حج نمونه‌اى از قيامت و حشر اكبر و تجسم از حشر مردم در روز قيامت و برهنگى آنان در معاد است <ref>ر.ك: همان، ص42</ref>. | ||
#كعبه، مركزى همگانى و محورى براى تبادل نظر سراسرى است تا مسلمانان از دور و نزديك در كنار آن گرد هم آيند و در آنجا با طرح و حل مسائل علمى و عملى و مشكلات سياسى و اجتماعى، روابط آنان تحكيم شود... <ref>ر.ك: همان، ص107</ref>. | #كعبه، مركزى همگانى و محورى براى تبادل نظر سراسرى است تا مسلمانان از دور و نزديك در كنار آن گرد هم آيند و در آنجا با طرح و حل مسائل علمى و عملى و مشكلات سياسى و اجتماعى، روابط آنان تحكيم شود... <ref>ر.ك: همان، ص107</ref>. | ||