۴۲۵٬۲۲۵
ویرایش
جز
جایگزینی متن - ' (ع)' به '(ع)'
جز (جایگزینی متن - 'الكامل في التاريخ' به 'الكامل في التاريخ ') |
جز (جایگزینی متن - ' (ع)' به '(ع)') |
||
| خط ۶۵: | خط ۶۵: | ||
قاضى نعمان در اين رساله از مطلبى كه مستند و مورد وثوق مى‌باشد، سخن به ميان مى‌آورد و مطالب اسطوره و محل اختلاف و مشابه آن را كه در دعوت يمن و مغرب بوده نمى‌آورد. او در بيان مطالب، بر اسناد معاصر با وقايع تكيه مى‌كند. تغييرات سياسى - اجتماعى عميقى را كه دعوت ابوعبدالله شيعى در سرزمين بربرهاى كتامه ايجاد كرده، به‌صورت دقيقى آورده است <ref>همان، ص 27 - 28</ref>. | قاضى نعمان در اين رساله از مطلبى كه مستند و مورد وثوق مى‌باشد، سخن به ميان مى‌آورد و مطالب اسطوره و محل اختلاف و مشابه آن را كه در دعوت يمن و مغرب بوده نمى‌آورد. او در بيان مطالب، بر اسناد معاصر با وقايع تكيه مى‌كند. تغييرات سياسى - اجتماعى عميقى را كه دعوت ابوعبدالله شيعى در سرزمين بربرهاى كتامه ايجاد كرده، به‌صورت دقيقى آورده است <ref>همان، ص 27 - 28</ref>. | ||
به جهت آشنايى با فضاى ذهنى نگارنده کتاب، لازم به توضيح است كه در نيمه دوم قرن دوم هجرى، فرقه اسماعيليه با اعتقاد به امامت اسماعيل، پسر [[امام جعفر صادق (ع)]] شكل گرفت. با توجه به سابقه مهدويت، اسماعيليان از ابتداى تأسيس تاكنون، عقايد ويژه‌اى در باب مهدويت مطرح نموده، افرادى را به‌عنوان مهدى معرفى كرده و اصلاح‌هايى در خصوص آنان انجام داده‌اند <ref>روحى ميرآبادى، على‌رضا، ص 52</ref>. ابوحوشب و ابوعبدالله شيعى، مهم‌ترين داعيان اسماعيلى در يمن و افريقيه بودند. ابوعبدالله پس از آنكه در حج، خود را به قبيله كتامه نزديك كرد به‌همراه آنان به افريقيه رفت و كار دعوت را با شدت تمام ادامه داد. وى كه براى مهدى دعوت مى‌كرد، براى جلب قبيله كتامه احاديثى جعل كرد تا آنان را به مهدى معتقد نمايد. علاوه بر ابوعبدالله، ساير مدعيان نيز وعده ظهور مهدى را به مردم مى‌دادند. ابن‌حوشب در يمن به مردم گفت: ظهور مهدى نزديك است، بايد آماده خروج باشيد. جمعى از اهل عراق به ايشان پيوستند، قوى‌حال شدند و اموال را بين خود تقسيم نمودند <ref>همان، ص 64 - 65</ref>. | به جهت آشنايى با فضاى ذهنى نگارنده کتاب، لازم به توضيح است كه در نيمه دوم قرن دوم هجرى، فرقه اسماعيليه با اعتقاد به امامت اسماعيل، پسر [[امام جعفر صادق(ع)]] شكل گرفت. با توجه به سابقه مهدويت، اسماعيليان از ابتداى تأسيس تاكنون، عقايد ويژه‌اى در باب مهدويت مطرح نموده، افرادى را به‌عنوان مهدى معرفى كرده و اصلاح‌هايى در خصوص آنان انجام داده‌اند <ref>روحى ميرآبادى، على‌رضا، ص 52</ref>. ابوحوشب و ابوعبدالله شيعى، مهم‌ترين داعيان اسماعيلى در يمن و افريقيه بودند. ابوعبدالله پس از آنكه در حج، خود را به قبيله كتامه نزديك كرد به‌همراه آنان به افريقيه رفت و كار دعوت را با شدت تمام ادامه داد. وى كه براى مهدى دعوت مى‌كرد، براى جلب قبيله كتامه احاديثى جعل كرد تا آنان را به مهدى معتقد نمايد. علاوه بر ابوعبدالله، ساير مدعيان نيز وعده ظهور مهدى را به مردم مى‌دادند. ابن‌حوشب در يمن به مردم گفت: ظهور مهدى نزديك است، بايد آماده خروج باشيد. جمعى از اهل عراق به ايشان پيوستند، قوى‌حال شدند و اموال را بين خود تقسيم نمودند <ref>همان، ص 64 - 65</ref>. | ||
کتاب با ذكر دعوت حسن بن فرح بن حوشب مشهور به «منصور يمن» كه از ائمه فاطمى بوده و از او تعبير به «مهدى» مى‌شود، آغاز شده است. نويسنده، اين بخش را با ذكر بيتى از يك شاعر نامعلوم و نيز احاديثى در باره منصور آغاز كرده و سپس احوال فتوحات و اتفاقات عصر فاطمى را يك‌به‌يك تا زمان تأليف کتاب ذكر كرده است. | کتاب با ذكر دعوت حسن بن فرح بن حوشب مشهور به «منصور يمن» كه از ائمه فاطمى بوده و از او تعبير به «مهدى» مى‌شود، آغاز شده است. نويسنده، اين بخش را با ذكر بيتى از يك شاعر نامعلوم و نيز احاديثى در باره منصور آغاز كرده و سپس احوال فتوحات و اتفاقات عصر فاطمى را يك‌به‌يك تا زمان تأليف کتاب ذكر كرده است. | ||