۴۲۵٬۲۲۵
ویرایش
الجامع لرواة أصحاب الإمام الرضا عليه‌السلام (نمایش مبدأ)
نسخهٔ ۲۸ دسامبر ۲۰۱۶، ساعت ۱۶:۲۰
، ۲۸ دسامبر ۲۰۱۶جایگزینی متن - ' (ع)' به '(ع)'
جز (جایگزینی متن - ']]]] ' به ']]') |
جز (جایگزینی متن - ' (ع)' به '(ع)') |
||
| خط ۱۹: | خط ۱۹: | ||
|- | |- | ||
|موضوع | |موضوع | ||
|data-type='subject'|علی بن موسی (ع)، امام هشتم، 153 - 203ق. - اصحاب | |data-type='subject'|علی بن موسی(ع)، امام هشتم، 153 - 203ق. - اصحاب | ||
علی بن موسی (ع)، امام هشتم، 153 - 203ق. الرساله الذهبیه | علی بن موسی(ع)، امام هشتم، 153 - 203ق. الرساله الذهبیه | ||
محدثان شیعه | محدثان شیعه | ||
|- | |- | ||
|ناشر | |ناشر | ||
|data-type='publisher'|المؤتمر العالمي للإمام الرضا (ع) | |data-type='publisher'|المؤتمر العالمي للإمام الرضا(ع) | ||
|- | |- | ||
|مکان نشر | |مکان نشر | ||
| خط ۶۵: | خط ۶۵: | ||
برخى از مطالب جالب اثر حاضر كه نشانگر روش و محتواى آن است، به اين صورت است: | برخى از مطالب جالب اثر حاضر كه نشانگر روش و محتواى آن است، به اين صورت است: | ||
1. ابوعلى جميل بن دراج بن عبدالله نخعى كوفى، ثقة، فقيه، محدث، مصنف و يكى از فقيهان شش‌گانه است كه شيعه اماميه اجماع دارند بر آنكه هرچه از آنان روايت شده و ثابت شده و صحيح است كه از آنان روايت شده، صحيح و معتبر است و همچين فقاهت او را تصديق كرده‌اند و از اصحاب حضرت [[امام جعفر صادق (ع)|امام صادق (ع)]] است. زمان امام باقر(ع) و [[امام جعفر صادق (ع)|امام صادق (ع)]] و امام كاظم(ع) را درك كرد و در ايام امام رضا(ع) از دنيا رفت و از آنان روايت نقل كرده است. در آغاز، واقفى بود، سپس از اعتقاد به وقف برگشت، به‌خاطر معجزاتى كه به دست مبارك امام رضا(ع) آشكار شد كه دلالت بر صحت امامت ايشان مى‌كرد، پس جميل بن دراج، اين حجت را پذيرفت و معتقد به امامت حضرت رضا(ع) شد <ref>متن كتاب، ج1، ص166</ref>. | 1. ابوعلى جميل بن دراج بن عبدالله نخعى كوفى، ثقة، فقيه، محدث، مصنف و يكى از فقيهان شش‌گانه است كه شيعه اماميه اجماع دارند بر آنكه هرچه از آنان روايت شده و ثابت شده و صحيح است كه از آنان روايت شده، صحيح و معتبر است و همچين فقاهت او را تصديق كرده‌اند و از اصحاب حضرت [[امام جعفر صادق(ع)|امام صادق(ع)]] است. زمان امام باقر(ع) و [[امام جعفر صادق(ع)|امام صادق(ع)]] و امام كاظم(ع) را درك كرد و در ايام امام رضا(ع) از دنيا رفت و از آنان روايت نقل كرده است. در آغاز، واقفى بود، سپس از اعتقاد به وقف برگشت، به‌خاطر معجزاتى كه به دست مبارك امام رضا(ع) آشكار شد كه دلالت بر صحت امامت ايشان مى‌كرد، پس جميل بن دراج، اين حجت را پذيرفت و معتقد به امامت حضرت رضا(ع) شد <ref>متن كتاب، ج1، ص166</ref>. | ||
2. ابوالحسن، على بن يقطين بن موسى، مولى بنى اسد، كوفي الأصل، بغدادي المسكن، در كوفه در سال 124ق، زاده شد و در سال 182ق در بغداد درگذشت و محمد بن الرشيد عباسى بر او نماز خواند. [[امام جعفر صادق (ع)|امام صادق (ع)]]را درك و از او روايت كرده است و در نزد حضرت امام كاظم(ع) منزلت بلندى داشت و از او فراوان روايت كرده است و همچنين او از كسانى است كه نص بر امامت على بن موسى الرضا(ع) را نقل كرده و نيز از حضرت امام رضا(ع) روايت نقل كرده است <ref>ر.ك: همان، ج1، ص475-476</ref>. | 2. ابوالحسن، على بن يقطين بن موسى، مولى بنى اسد، كوفي الأصل، بغدادي المسكن، در كوفه در سال 124ق، زاده شد و در سال 182ق در بغداد درگذشت و محمد بن الرشيد عباسى بر او نماز خواند. [[امام جعفر صادق(ع)|امام صادق(ع)]]را درك و از او روايت كرده است و در نزد حضرت امام كاظم(ع) منزلت بلندى داشت و از او فراوان روايت كرده است و همچنين او از كسانى است كه نص بر امامت على بن موسى الرضا(ع) را نقل كرده و نيز از حضرت امام رضا(ع) روايت نقل كرده است <ref>ر.ك: همان، ج1، ص475-476</ref>. | ||
3. ابويوسف، يعقوب بن اسحاق مشهور به ابن سكيت، پيشواى لغت و ادب كه اهل تصنيف و تدريس بود و در سال 186ق زاده شد و خليفه متوكل عباسى او را در سال 244ق، به شهادت رساند. [[نجاشی، احمد بن علی|نجاشى]] او را چنين وصف كرده است: در نزد امام رضا(ع) و [[امام جواد(ع)]] مقرب بود و از امام جواد(ع) روايت و مسائلى نقل كرده است. متوكل او را به‌خاطر تشيعش مُثله كرد كه داستانش معروف است. در علم عربى و لغت، موجه و ثقه و مورد تصديق بود و كسى سخنش را رد نمى‌كرد. ابن سكيت، از امام رضا(ع) روايت كرده و همچنين ابويعقوب بغدادى از او نقل كرده؛ همان‌طوركه در سند حديثى كه [[شيخ صدوق]] در «علل الشرائع» و «عيون الأخبار» درباره پرسش ابن سكيت از امام رضا(ع) در مورد راز تفاوت معجزات پيامبران(ع) نقل كرده، آمده است <ref>ر.ك: همان، ج2، ص246-248</ref>. | 3. ابويوسف، يعقوب بن اسحاق مشهور به ابن سكيت، پيشواى لغت و ادب كه اهل تصنيف و تدريس بود و در سال 186ق زاده شد و خليفه متوكل عباسى او را در سال 244ق، به شهادت رساند. [[نجاشی، احمد بن علی|نجاشى]] او را چنين وصف كرده است: در نزد امام رضا(ع) و [[امام جواد(ع)]] مقرب بود و از امام جواد(ع) روايت و مسائلى نقل كرده است. متوكل او را به‌خاطر تشيعش مُثله كرد كه داستانش معروف است. در علم عربى و لغت، موجه و ثقه و مورد تصديق بود و كسى سخنش را رد نمى‌كرد. ابن سكيت، از امام رضا(ع) روايت كرده و همچنين ابويعقوب بغدادى از او نقل كرده؛ همان‌طوركه در سند حديثى كه [[شيخ صدوق]] در «علل الشرائع» و «عيون الأخبار» درباره پرسش ابن سكيت از امام رضا(ع) در مورد راز تفاوت معجزات پيامبران(ع) نقل كرده، آمده است <ref>ر.ك: همان، ج2، ص246-248</ref>. | ||