۴۲۵٬۲۲۵
ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
جز (←معرفى اجمالى) |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۶۳: | خط ۶۳: | ||
نويسنده در اين فصل، قبل از آنكه حكم به بطلان يك مذهب يا برترى و افضليت مذهبى بر مذهب ديگر بنمايد، با تأمل و دقّت، استدلالهاى هريك از اين دو گروه را مورد بررسى قرار داده و نصوصى كه شيعيان به عنوان دليلهاى محكمى براى اثبات مذهبشان در امامت و ردّ اهل سنت، مورد استناد قراد دادهاند را در سه بخش زير، بررسى كرده است: | نويسنده در اين فصل، قبل از آنكه حكم به بطلان يك مذهب يا برترى و افضليت مذهبى بر مذهب ديگر بنمايد، با تأمل و دقّت، استدلالهاى هريك از اين دو گروه را مورد بررسى قرار داده و نصوصى كه شيعيان به عنوان دليلهاى محكمى براى اثبات مذهبشان در امامت و ردّ اهل سنت، مورد استناد قراد دادهاند را در سه بخش زير، بررسى كرده است: | ||
#ادلهاى براى اثبات امامت اهل بيت(ع). | |||
#ادلهاى براى اثبات عدد و شمارش ائمه(ع). | |||
#ادلهاى در اثبات اينكه پيامبر(ص) على(ع) را جانشين خود نمود <ref>همان، ص21-39</ref>. | |||
فصل دوم، در مورد عدالت صحابه مىباشد. نويسنده معتقد است مسئله اصحاب پيامبر(ص) و ميزان درجه عدالتشان، از بزرگترين مسائل اختلافى ميان اهل سنت و شيعه است و از همه آنها حساستر مىباشد؛ زيرا اهل سنت تمام اصحاب را عادل مىدانند و هرگونه نقد و شك نسبت به احاديثى را كه از پيامبر(ص) نقل شده را جايز نمىدانند و خود را به هرچه اصحاب روايت كردهاند، متعهد مىدانند <ref>همان، ص107</ref>. | فصل دوم، در مورد عدالت صحابه مىباشد. نويسنده معتقد است مسئله اصحاب پيامبر(ص) و ميزان درجه عدالتشان، از بزرگترين مسائل اختلافى ميان اهل سنت و شيعه است و از همه آنها حساستر مىباشد؛ زيرا اهل سنت تمام اصحاب را عادل مىدانند و هرگونه نقد و شك نسبت به احاديثى را كه از پيامبر(ص) نقل شده را جايز نمىدانند و خود را به هرچه اصحاب روايت كردهاند، متعهد مىدانند <ref>همان، ص107</ref>. | ||