۶۱٬۱۸۹
ویرایش
جز
جایگزینی متن - ' عبد ' به ' عبد'
جز (جایگزینی متن - 'عبد الله' به 'عبدالله') |
جز (جایگزینی متن - ' عبد ' به ' عبد') |
||
| خط ۳۶: | خط ۳۶: | ||
قوام الدين ابو الفضل هبة الله بن محمد بن اصيل الدين،نام وى آنچنان كه خودش در پايان رساله آورده «هبة الله بن محمد الاصيل» مى‌باشد. تنها كسى كه متعرض حالات وى گرديده [[ابن فوطی، عبدالرزاق بن احمد|ابن فوطى]] (642- 723 ه. ق) مى‌باشد. وى كه هم عصر صاحب ترجمه بوده و در تبريز با او ملاقات نموده و از او اجازه روايتى دريافت داشته پيرامون حالاتش چنين مى‌نگارد: | قوام الدين ابو الفضل هبة الله بن محمد بن اصيل الدين،نام وى آنچنان كه خودش در پايان رساله آورده «هبة الله بن محمد الاصيل» مى‌باشد. تنها كسى كه متعرض حالات وى گرديده [[ابن فوطی، عبدالرزاق بن احمد|ابن فوطى]] (642- 723 ه. ق) مى‌باشد. وى كه هم عصر صاحب ترجمه بوده و در تبريز با او ملاقات نموده و از او اجازه روايتى دريافت داشته پيرامون حالاتش چنين مى‌نگارد: | ||
«قوام الدين ابو الفضل هبة الله بن محمد بن اصيل الدين عبدالله بن | «قوام الدين ابو الفضل هبة الله بن محمد بن اصيل الدين عبدالله بن عبدالاعلى الاصفهانى يعرف بابن القطّان، المحدث، من اولاد المشايخ و المحدثين، رايته بتبريز سنة ست و سبعمائه و اجتمعت بخدمته بالسلطانيه و هو حافظ، عارف باسماء المحدثين و متون الاخبار و قد صنف كتبا منها كتاب «زجاجة الانوار فى درارى الاخبار» و عرضه على المخدوم رشيد الدين سنه ست و سبعمائه، روى عن جدّه اصيل الدين و كتب لى الاجازه بجميع مروياته و مسموعاته و مصنفاته» | ||
همچنانكه خود وى در آخر كتابش ذكر كرده خاندان او از شيعيان پاك و مخلص اصفهان بوده و اجدادش نيز تاليفاتى در مذهب تشيع و اثبات حقانيت امير المومنين (ع) داشته‌اند. طبق نقل [[ابن فوطی، عبدالرزاق بن احمد|ابن فوطى]] او در سال 706 ه. ق در تبريز بوده و در سال 707 به اصفهان مراجعت نموده و رساله مسبار العقيده را ترجمه كرده است. | همچنانكه خود وى در آخر كتابش ذكر كرده خاندان او از شيعيان پاك و مخلص اصفهان بوده و اجدادش نيز تاليفاتى در مذهب تشيع و اثبات حقانيت امير المومنين (ع) داشته‌اند. طبق نقل [[ابن فوطی، عبدالرزاق بن احمد|ابن فوطى]] او در سال 706 ه. ق در تبريز بوده و در سال 707 به اصفهان مراجعت نموده و رساله مسبار العقيده را ترجمه كرده است. | ||