۶۱٬۱۸۹
ویرایش
(صفحه ای تازه حاوی «<div class='wikiInfo'>
[[پرونده:NUR11223J1.jpg|بندانگش» ایجاد کرد.) |
جز (جایگزینی متن - ' عبد ' به ' عبد') |
||
خط ۸۱: | خط ۸۱: | ||
پرداختن به برخى از موضوعهاى اجتماعى و آيينهاى رايج در سده دهم هجرى (شانزدهم ميلادى) در سرزمين هندوستان يا ايران روزگار صفويان، از ويژگىهاى مهم اين كتاب است. نويسنده به برپايى نماز عيد فطر در مشهد و چگونگى رؤيت ماه، «گرگدوانى و چوگانبازى مردم تبريز»، مسابقههايى مانند «قبق انداختن»، «مراسم ختنهسوران» اكبر و «آيين بندى باغها» به اين مناسبت، «شرح كشتى گرفتن» و «مراسم شكار همايون» اشاره مىكند و آنها را شرح مىدهد. | پرداختن به برخى از موضوعهاى اجتماعى و آيينهاى رايج در سده دهم هجرى (شانزدهم ميلادى) در سرزمين هندوستان يا ايران روزگار صفويان، از ويژگىهاى مهم اين كتاب است. نويسنده به برپايى نماز عيد فطر در مشهد و چگونگى رؤيت ماه، «گرگدوانى و چوگانبازى مردم تبريز»، مسابقههايى مانند «قبق انداختن»، «مراسم ختنهسوران» اكبر و «آيين بندى باغها» به اين مناسبت، «شرح كشتى گرفتن» و «مراسم شكار همايون» اشاره مىكند و آنها را شرح مىدهد. | ||
وى با نام بردن از افراد پرآوازه و هنرمندان و نقاشان اين دوره، گزارش درازدامنى در باره كارهايشان عرضه مىكند و به ارزيابى كارهاى دو نقاش ايرانى نامدار كه به دعوت همايون به هند رفتند؛ يعنى ملا | وى با نام بردن از افراد پرآوازه و هنرمندان و نقاشان اين دوره، گزارش درازدامنى در باره كارهايشان عرضه مىكند و به ارزيابى كارهاى دو نقاش ايرانى نامدار كه به دعوت همايون به هند رفتند؛ يعنى ملا عبدالصمد مصوّر و مير سيد على تبريزى، از شاگردان كمال الدين بهزاد مىپردازد. | ||
پرداختن به تأثير ايرانيان در قلمرو گوركانيان هند از ديگر نكتههاى ارزشمند كتاب است. بيرام بيگ بهارلو (بيرم خان) كه از تركمانان قراقويونلو و از تيره بهارلو و شيعه مذهب بود، بر پايه علاقهاش به اين مذهب و ايران، هنگام سرگردانى همايون به وى سفارش كرد كه بدين كشور پناهنده شود و از شاه صفوى كمك بخواهد. همچنين حسين قلى سلطان شاملو برادر حاكم سيستان، پس از بازگشت همايون به هند در خدمت وى در آمد و با فداكارى و دانايىاش، نام و آوازهاى يافت و به مهردارى همايون منصوب شد. | پرداختن به تأثير ايرانيان در قلمرو گوركانيان هند از ديگر نكتههاى ارزشمند كتاب است. بيرام بيگ بهارلو (بيرم خان) كه از تركمانان قراقويونلو و از تيره بهارلو و شيعه مذهب بود، بر پايه علاقهاش به اين مذهب و ايران، هنگام سرگردانى همايون به وى سفارش كرد كه بدين كشور پناهنده شود و از شاه صفوى كمك بخواهد. همچنين حسين قلى سلطان شاملو برادر حاكم سيستان، پس از بازگشت همايون به هند در خدمت وى در آمد و با فداكارى و دانايىاش، نام و آوازهاى يافت و به مهردارى همايون منصوب شد. | ||
خط ۹۲: | خط ۹۲: | ||
اين كتاب در فهرست (كارنما / كاتالوگ) 223 ديوان هند «تاريخ همايون» خوانده شده، اما نويسنده آن را به كار نبرده و تنها با عنوان «مختصر» و «تذكره» از اثر خود ياد كرده و از اين رو، سوكمار نيز آن را تاريخ مختصر ناميده، اما به دليل ياد شدن دوران پادشاهى اكبر، مصحح عنوان «تذكره همايون و اكبر» را برايش برگزيده است. | اين كتاب در فهرست (كارنما / كاتالوگ) 223 ديوان هند «تاريخ همايون» خوانده شده، اما نويسنده آن را به كار نبرده و تنها با عنوان «مختصر» و «تذكره» از اثر خود ياد كرده و از اين رو، سوكمار نيز آن را تاريخ مختصر ناميده، اما به دليل ياد شدن دوران پادشاهى اكبر، مصحح عنوان «تذكره همايون و اكبر» را برايش برگزيده است. | ||
منابع گوناگونى مانند اكبرنامه ابو الفضل مبارك، منتخب التواريخ | منابع گوناگونى مانند اكبرنامه ابو الفضل مبارك، منتخب التواريخ عبدالقادر بداونى و مآثر رحيمى، نوشته عبدالباقى نهاوندى و ترجمه انگليسى آنها، براى تصحيح اين كتاب بررسى شدهاند. مصحح به نفهميدن معناى برخى از عبارتهاى اثر اذعان مىكند و در شيوه نوشتار (رسم الخط) خود، از همان الگوى كاتب بهره مىگيرد، اما اين شيوه در نثرهاى ديگر فارسى حتى منابع همروزگار آن رايج نبوده و ديده نشده است. همچنين، هيچ توضيحى در باره اصطلاحها و واژگان كهن يا بومى و نامهاى جغرافيايى اين اثر وجود ندارد. | ||
بسيارى از واژگان (نامها و جاىها) به صورتهاى گوناگونى ضبط شدهاند. | بسيارى از واژگان (نامها و جاىها) به صورتهاى گوناگونى ضبط شدهاند. | ||
خط ۱۱۱: | خط ۱۱۱: | ||
[[رده:کتابشناسی]] | [[رده:کتابشناسی]] | ||
ویرایش