إعراب القرآن (ابن نحاس): تفاوت میان نسخه‌ها

جز
جایگزینی متن - ' ابو ' به ' ابو'
جز (جایگزینی متن - ' عبد ' به ' عبد')
جز (جایگزینی متن - ' ابو ' به ' ابو')
خط ۴۸: خط ۴۸:
ضوابطى نيز كه در زمينۀ قراءات رعايت نموده،عبارتند از:1)موافقت قاريان با علم عربى؛ 2)آنچه مورد توافق جماعت و عامه است؛ 3)موافقت قاريان با رسم الخط مصحف.
ضوابطى نيز كه در زمينۀ قراءات رعايت نموده،عبارتند از:1)موافقت قاريان با علم عربى؛ 2)آنچه مورد توافق جماعت و عامه است؛ 3)موافقت قاريان با رسم الخط مصحف.


ابو جعفر در تأليف کتاب خود پيش از هر چيز از آثار سيبويه و کتاب [[العين]] ([[خلیل بن احمد|خليل بن احمد]])، مسائل الكبر(اخفش سعيد بن سعده)، معانى القرآن(زجاج)، معانى القرآن، المصادر، المقصور و الممدود(فرّاء م 207 ق)، کتاب القراآت(ابو عبيده قاسم بن سلام م 224 ق)، الغريب المصنف(ابو عبيد)، کتاب القراآت(ابن سعدان نحوى، م 231 ق) بهره گرفته است.در كنار آن،از اساتيد خود نيز نقل مى‌نمايد مانند: بكر بن سهل دمياطى، نسائى، طحاوى، ابوالحسن احمد بن سعيد دمشقى، ابو القاسم عبدالله بن محمد بغوى و تفسير طبرى.
ابو جعفر در تأليف کتاب خود پيش از هر چيز از آثار سيبويه و کتاب [[العين]] ([[خلیل بن احمد|خليل بن احمد]])، مسائل الكبر(اخفش سعيد بن سعده)، معانى القرآن(زجاج)، معانى القرآن، المصادر، المقصور و الممدود(فرّاء م 207 ق)، کتاب القراآت(ابو عبيده قاسم بن سلام م 224 ق)، الغريب المصنف(ابو عبيد)، کتاب القراآت(ابن سعدان نحوى، م 231 ق) بهره گرفته است.در كنار آن،از اساتيد خود نيز نقل مى‌نمايد مانند: بكر بن سهل دمياطى، نسائى، طحاوى، ابوالحسن احمد بن سعيد دمشقى، ابوالقاسم عبدالله بن محمد بغوى و تفسير طبرى.


گفتيم كه اعراب القرآن آراء اعلام مذهب بصرى در نحو، لغت و قراآت را در بر دارد، آنان عبارتند از: ابو عمرو بن العلاء، يونس، قطرب، اخفش، ابو عبيده ابن الاعرابى، مازنى، ابو حاتم سجستانى، زجاج، [[خلیل بن احمد|خليل بن احمد]] و سيبويه. از ميان كوفيون به اقوال اين افراد بيشتر مى‌پردازد: كسائى، ثعلب، فراء و ابن‌سكيت.
گفتيم كه اعراب القرآن آراء اعلام مذهب بصرى در نحو، لغت و قراآت را در بر دارد، آنان عبارتند از: ابوعمرو بن العلاء، يونس، قطرب، اخفش، ابوعبيده ابن الاعرابى، مازنى، ابوحاتم سجستانى، زجاج، [[خلیل بن احمد|خليل بن احمد]] و سيبويه. از ميان كوفيون به اقوال اين افراد بيشتر مى‌پردازد: كسائى، ثعلب، فراء و ابن‌سكيت.


روش كلى وى به اين شكل مى‌باشد كه با عنوان «شرح اعراب سورة...» آغاز مى‌كند،سپس قطع يا آيۀ مورد نظر را به ترتيب مصحف آورده، كلمات و جمله‌ها را يكى پس از ديگرى از جهت اعراب بررسى مى‌نمايد و وجوه گوناگون آن را بيان مى‌دارد، و در جاى خود به قرائت كلمه نيز مى‌پردازد.
روش كلى وى به اين شكل مى‌باشد كه با عنوان «شرح اعراب سورة...» آغاز مى‌كند،سپس قطع يا آيۀ مورد نظر را به ترتيب مصحف آورده، كلمات و جمله‌ها را يكى پس از ديگرى از جهت اعراب بررسى مى‌نمايد و وجوه گوناگون آن را بيان مى‌دارد، و در جاى خود به قرائت كلمه نيز مى‌پردازد.
۶۱٬۱۸۹

ویرایش