۶۱٬۱۸۹
ویرایش
جز
جایگزینی متن - ' عبد ' به ' عبد'
جز (جایگزینی متن - 'ابن حجر' به 'ابن حجر') |
جز (جایگزینی متن - ' عبد ' به ' عبد') |
||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
<div class='wikiInfo'> | <div class='wikiInfo'> | ||
[[پرونده:NUR03589.jpg|بندانگشتی|ابن فهد، | [[پرونده:NUR03589.jpg|بندانگشتی|ابن فهد، عبدالعزیز بن عمر]] | ||
{| class="wikitable aboutAuthorTable" style="text-align:Right" |+ | | {| class="wikitable aboutAuthorTable" style="text-align:Right" |+ | | ||
|- | |- | ||
! نام!! data-type='authorName'|ابن فهد، | ! نام!! data-type='authorName'|ابن فهد، عبدالعزیز بن عمر | ||
|- | |- | ||
|نام های دیگر | |نام های دیگر | ||
| خط ۳۳: | خط ۳۳: | ||
==ولادت== | ==ولادت== | ||
«عز الدين | «عز الدين عبدالعزيز بن عمر بن فهد» (26 شوال 850-922ق)، مورخ و از معروف‌ترين افراد خاندان بنى فهد است. پدرش صاحب کتاب «اتحاف الورى باخبار ام القرى»، از كتب معروف در تاريخ‌نگارى مكه است. او در شب شنبه 16 شوال 850ق در مكه به دنيا آمد. به هنگام ولادتش، پدرش در سفر دومش به قاهره بسرمى‌برد. در غياب او نامش را على نهادند. در پى خوابى كه پدرش ديد به هنگام بازگشت نامش را به عبدالعزيز تغيير داد. | ||
| خط ۴۰: | خط ۴۰: | ||
وى مقدمات را نزد پدر و جدش فراگرفت و از شيوخ مكه مانند ابوالفتح مراغى و زمزمى و ديگران و نيز از [[ابن حجر عسقلانی، احمد بن علی|ابن حجر]] دانش آموخت. در طلب حديث كوشا بود. بارها براى سماع حديث به مدينه و قاهره (870، 875 و 884ق) و شام (871 و876ق) و حلب و غزه (871ق) و ساير بلاد سفر كرد. | وى مقدمات را نزد پدر و جدش فراگرفت و از شيوخ مكه مانند ابوالفتح مراغى و زمزمى و ديگران و نيز از [[ابن حجر عسقلانی، احمد بن علی|ابن حجر]] دانش آموخت. در طلب حديث كوشا بود. بارها براى سماع حديث به مدينه و قاهره (870، 875 و 884ق) و شام (871 و876ق) و حلب و غزه (871ق) و ساير بلاد سفر كرد. | ||
وى همدرس سخاوى بود و درعين‌حال، در قرائت و حديث از او بهره گرفت. هنگامى كه سخاوى در 886ق در مكه مجاور شد، | وى همدرس سخاوى بود و درعين‌حال، در قرائت و حديث از او بهره گرفت. هنگامى كه سخاوى در 886ق در مكه مجاور شد، عبدالعزيز بسيارى از تأليفات او را كه در ميان کتاب‌هاى پدرش بود، نزد او خواند. متون عمده فقه و تفسير و نحو را نزد مشاهير علماى مكه خواند و اجازه تدريس و روايت حديث گرفت. در سال آخر عمرش از ابن طولون در مكه حديث شنيد و از او نيز اجازه گرفت. او به داشتن مشايخ زياد، معروف بود و معجم شيوخ او شامل نام حدود هزار شيخ است. | ||
در سرزمين حجاز پس از پدرش كسى در حديث با او برابر نبود و در بسيارى از علوم ديگر نيز دست داشت. تخريج (استخراج مطالبى ويژه از نوشته‌هاى ديگران) و كشف (ترتيب فهرست‌هاى راهنما براى متن‌هاى مهم) و تاريخ، كارهاى علمى مورد علاقه | در سرزمين حجاز پس از پدرش كسى در حديث با او برابر نبود و در بسيارى از علوم ديگر نيز دست داشت. تخريج (استخراج مطالبى ويژه از نوشته‌هاى ديگران) و كشف (ترتيب فهرست‌هاى راهنما براى متن‌هاى مهم) و تاريخ، كارهاى علمى مورد علاقه عبدالعزيز بود. وى در بعد از ظهر جمعه 18 جمادى‌الاولى 922ق، در مكه درگذشت و در كنار قبر پدر و جدش در شعب النور مكه دفن شد. | ||
| خط ۶۳: | خط ۶۳: | ||
# نجم الدين ابوالقاسم عمر بن محمد بن فهد الهاشمى المكى (ت 885ق)؛ | # نجم الدين ابوالقاسم عمر بن محمد بن فهد الهاشمى المكى (ت 885ق)؛ | ||
# شمس الدين محمد بن احمد بن محمد المخزومى المعروف بالبامى (ت 885ق)؛ | # شمس الدين محمد بن احمد بن محمد المخزومى المعروف بالبامى (ت 885ق)؛ | ||
# زين الدين | # زين الدين عبدالرحيم بن ابراهيم الاميوطى (ت 867ق)؛ | ||
# شمس الدين محمد بن | # شمس الدين محمد بن عبدالرحمن السخاوى (ت 902ق)؛ | ||
# شرف الدين | # شرف الدين عبدالحق السنباطى (ت 931ق). | ||