۶۱٬۱۸۹
ویرایش
جز
جایگزینی متن - 'عبد الله' به 'عبدالله'
جز (جایگزینی متن - ']] ،' به ']]،') |
جز (جایگزینی متن - 'عبد الله' به 'عبدالله') |
||
| خط ۱۲: | خط ۱۲: | ||
|data-type='authors'|[[ثعالبی، عبدالملک بن محمد]] (نويسنده) | |data-type='authors'|[[ثعالبی، عبدالملک بن محمد]] (نويسنده) | ||
[[جادر، محمود | [[جادر، محمود عبدالله]] (محقق) | ||
|- | |- | ||
|زبان | |زبان | ||
| خط ۴۳: | خط ۴۳: | ||
«اللطف و اللطائف»، اثر ابو منصور، عبد الملك بن محمد بن اسماعيل ثعالبى، با تحقيق و تصحيح دكتر محمود | «اللطف و اللطائف»، اثر ابو منصور، عبد الملك بن محمد بن اسماعيل ثعالبى، با تحقيق و تصحيح دكتر محمود عبدالله جادر، در موضوعات مختلفى، از جمله ادبيات، لغت، تاريخ و... مى‌باشد كه به زبان عربى نوشته شده است. | ||
از شواهدى برمى‌آيد كه احتمالا كتاب، بعد از سال 422ق، نوشته شده و نويسنده، آن را به والى خراسان، ابو سهل حمدونى، هديه كرده است. | از شواهدى برمى‌آيد كه احتمالا كتاب، بعد از سال 422ق، نوشته شده و نويسنده، آن را به والى خراسان، ابو سهل حمدونى، هديه كرده است. | ||
| خط ۶۷: | خط ۶۷: | ||
مقدمه مؤلف، به توضيحى مختصر در باره موضوع ابواب، اختصاص يافته است. | مقدمه مؤلف، به توضيحى مختصر در باره موضوع ابواب، اختصاص يافته است. | ||
باب اول، اختصاص به كلمات و اقوال ملوك و امرا دارد كه از جمله آنها عبارتند از: اسكندر، دارا، يزدگرد، بهرام گور، كسرى، انوشيروان، معاوية بن ابى سفيان، عمرو بن عاص، مصعب بن زبير، عبد الملك مروان، يزيد بن مهلب، هشام بن عبد الملك، مروان بن محمد اموى، على بن | باب اول، اختصاص به كلمات و اقوال ملوك و امرا دارد كه از جمله آنها عبارتند از: اسكندر، دارا، يزدگرد، بهرام گور، كسرى، انوشيروان، معاوية بن ابى سفيان، عمرو بن عاص، مصعب بن زبير، عبد الملك مروان، يزيد بن مهلب، هشام بن عبد الملك، مروان بن محمد اموى، على بن عبدالله بن عباس، هارون الرشيد، مأمون، عبدالله بن طاهر، عبدالله بن معتز، عضد الدوله، قابوس بن وشمگير، ناصر الدوله محمد بن حمدان، ابو العباس مأمون بن مأمون خوارزم‌شاه، ابو مظفر نصر بن ناصر الدين و... | ||
به‌عنوان مثال، در مورد اسكندر، چنين آمده است: هنگامى كه وى قصد محاربه با دارا، پادشاه ايران را نمود، جاسوسان به او گفتند كه دارا، در جنگ‌هاى زيادى شركت كرده است و سربازان فراوانى در اختيار دارد. اسكندر گفت: زيادى گوسفندان، قصاب را به ترس نمى‌اندازد. | به‌عنوان مثال، در مورد اسكندر، چنين آمده است: هنگامى كه وى قصد محاربه با دارا، پادشاه ايران را نمود، جاسوسان به او گفتند كه دارا، در جنگ‌هاى زيادى شركت كرده است و سربازان فراوانى در اختيار دارد. اسكندر گفت: زيادى گوسفندان، قصاب را به ترس نمى‌اندازد. | ||