۴۲۵٬۲۲۵
ویرایش
جز (جایگزینی متن - 'آیتالله' به 'آیتالله ') |
جز (جایگزینی متن - 'علامه حسنزاده' به 'علامه حسنزاده ') |
||
خط ۶۷: | خط ۶۷: | ||
ثواب از فضل خداست و عقاب از عدل او، بدين سبب، «من جاء بالحسنة فله خير منها و من جاء بالسيئة فلا يجزى الذين عملوا السيئات الا ما كانوا يعملون»(القصص 42)«هر كس كار نيكو كند، پاداشش به از آن است و هر كس كار بد كند، بدكاران را جز آنچه مىكردند، كيفر ندهند.»... | ثواب از فضل خداست و عقاب از عدل او، بدين سبب، «من جاء بالحسنة فله خير منها و من جاء بالسيئة فلا يجزى الذين عملوا السيئات الا ما كانوا يعملون»(القصص 42)«هر كس كار نيكو كند، پاداشش به از آن است و هر كس كار بد كند، بدكاران را جز آنچه مىكردند، كيفر ندهند.»... | ||
گفتارى از علامه حسنزاده آملى(در بخش تعليقات رساله حاضر): «آغاز و انجام»، يكى از مآخذ و مصادر علمى حكمت متعاليه ملا صدراست و در چندين فصل موقف هفتم الهيات أسفار و نيز در اكثر فصول باب يازدهم نفس اسفار، نظر به مطالب اين رساله دارد...كيف كان، در اين رساله،در واقع سخن از شرح حال انسان، در هر عالم است جز آنكه در فصل دوم و هفدهم و برخى از مواضع ديگر در اثناى سخن، به اختصار و ايجاز از آغاز؛ يعنى مبدأ تعالى و آمدن انسان از فطرت اولى اشارتى رفته است، نه بدان نحو كه مثلا در مبدأ و معاد شيخ رئيس و مولى صدرا از مبدأ بحث مىشود، لذا سزاوار است كه اين رساله را يكى از رسائل در معرفت نفس؛ يعنى روانشناسى بشناسيم و بدانيم. | گفتارى از [[حسنزاده آملی، حسن|علامه حسنزاده]] آملى(در بخش تعليقات رساله حاضر): «آغاز و انجام»، يكى از مآخذ و مصادر علمى حكمت متعاليه ملا صدراست و در چندين فصل موقف هفتم الهيات أسفار و نيز در اكثر فصول باب يازدهم نفس اسفار، نظر به مطالب اين رساله دارد...كيف كان، در اين رساله،در واقع سخن از شرح حال انسان، در هر عالم است جز آنكه در فصل دوم و هفدهم و برخى از مواضع ديگر در اثناى سخن، به اختصار و ايجاز از آغاز؛ يعنى مبدأ تعالى و آمدن انسان از فطرت اولى اشارتى رفته است، نه بدان نحو كه مثلا در مبدأ و معاد شيخ رئيس و مولى صدرا از مبدأ بحث مىشود، لذا سزاوار است كه اين رساله را يكى از رسائل در معرفت نفس؛ يعنى روانشناسى بشناسيم و بدانيم. | ||
== نسخه شناسى == | == نسخه شناسى == |
ویرایش