۴۲۵٬۲۲۵
ویرایش
گنجینه رؤیا: ترجمه آيات بينات في حقيقه بعض المنامات (نمایش مبدأ)
نسخهٔ ۱۷ نوامبر ۲۰۱۶، ساعت ۰۳:۰۷
، ۱۷ نوامبر ۲۰۱۶جایگزینی متن - 'امام سجاد(ع)' به 'امام سجاد (ع)'
جز (جایگزینی متن - 'شيخ كلينى' به 'شيخ كلينى') |
جز (جایگزینی متن - 'امام سجاد(ع)' به 'امام سجاد (ع)') |
||
| خط ۶۹: | خط ۶۹: | ||
در فصل چهارم، خواب‌ها و رؤياهايى كه متعلق به اميرالمؤمنين(ع) هستند، بيان شده است. در ابتداى اين فصل، دعايى جهت خواب ديدن آن حضرت آمده و سپس داستانى به نقل از «مروج الذهب» بدين مضمون نقل شده كه در سال 289ق، مالى از طبرستان از جانب محمد بن زيد به بغداد رسيده بود كه پنهانى ميان آل ابوطالب تقسيم گردد، اما وقتى معتضد آن را مى‌شنود، به او مى‌گويد كه نيازى به پنهان كردن نيست و اين كار را آشكار انجام بده. نويسنده به نقل از مسعودى، معتقد است كه سبب اين‌گونه برخورد عطوفت‌آميز معتضد با آل ابى‌طالب، خوابى بود كه وى ديده و سپس به نقل آن خواب پرداخته است <ref>همان، ص 126</ref>. | در فصل چهارم، خواب‌ها و رؤياهايى كه متعلق به اميرالمؤمنين(ع) هستند، بيان شده است. در ابتداى اين فصل، دعايى جهت خواب ديدن آن حضرت آمده و سپس داستانى به نقل از «مروج الذهب» بدين مضمون نقل شده كه در سال 289ق، مالى از طبرستان از جانب محمد بن زيد به بغداد رسيده بود كه پنهانى ميان آل ابوطالب تقسيم گردد، اما وقتى معتضد آن را مى‌شنود، به او مى‌گويد كه نيازى به پنهان كردن نيست و اين كار را آشكار انجام بده. نويسنده به نقل از مسعودى، معتقد است كه سبب اين‌گونه برخورد عطوفت‌آميز معتضد با آل ابى‌طالب، خوابى بود كه وى ديده و سپس به نقل آن خواب پرداخته است <ref>همان، ص 126</ref>. | ||
در فصل پنجم تا شانزدهم، خواب‌هايى كه مربوط به حضرت فاطمه(س) <ref>همان، ص 182</ref>، امام حسن(ع) <ref>همان، ص 190</ref>، امام حسين(ع) <ref>همان، ص 192</ref>، امام سجاد(ع) <ref>همان، ص 225</ref>، امام باقر(ع) <ref>همان، ص 229</ref>، امام صادق(ع) <ref>همان، ص 232</ref>، امام كاظم(ع) <ref>همان، ص 242</ref>، امام رضا(ع) <ref>همان، ص 248</ref>، امام جواد(ع) <ref>همان، ص 270</ref>، امام هادى(ع) <ref>همان، ص 273</ref>، امام حسن عسكرى(ع) و امام زمان(عج) مى‌باشد، به ترتيب ذكر شده است. | در فصل پنجم تا شانزدهم، خواب‌هايى كه مربوط به حضرت فاطمه(س) <ref>همان، ص 182</ref>، امام حسن(ع) <ref>همان، ص 190</ref>، امام حسين(ع) <ref>همان، ص 192</ref>، [[امام سجاد (ع)]] <ref>همان، ص 225</ref>، امام باقر(ع) <ref>همان، ص 229</ref>، امام صادق(ع) <ref>همان، ص 232</ref>، امام كاظم(ع) <ref>همان، ص 242</ref>، امام رضا(ع) <ref>همان، ص 248</ref>، امام جواد(ع) <ref>همان، ص 270</ref>، امام هادى(ع) <ref>همان، ص 273</ref>، امام حسن عسكرى(ع) و امام زمان(عج) مى‌باشد، به ترتيب ذكر شده است. | ||
در ساير فصول كتاب نيز به ترتيب، رؤياهايى مربوط به قرآن كريم؛ علما (از جمله يونس بن عبدالرحمان، [[کلینی، محمد بن یعقوب|شيخ كلينى]]، [[شيخ صدوق]]، [[شيخ مفيد]]، محدث نورى، سيد رضى، [[علم‌الهدی، علی بن حسین|سيد مرتضى]]، [[شهيد اول]] و [[شهيد ثانى]])؛ شعرا (مانند كميت، سيد حميرى، اعشى، ابونواس و ابوعبدالله بن حجاج) و حاكمان (از جمله حاكمان آل‌بويه، مختار، تيمور، آغا محمدخان و حجاج) آمده است. | در ساير فصول كتاب نيز به ترتيب، رؤياهايى مربوط به قرآن كريم؛ علما (از جمله يونس بن عبدالرحمان، [[کلینی، محمد بن یعقوب|شيخ كلينى]]، [[شيخ صدوق]]، [[شيخ مفيد]]، محدث نورى، سيد رضى، [[علم‌الهدی، علی بن حسین|سيد مرتضى]]، [[شهيد اول]] و [[شهيد ثانى]])؛ شعرا (مانند كميت، سيد حميرى، اعشى، ابونواس و ابوعبدالله بن حجاج) و حاكمان (از جمله حاكمان آل‌بويه، مختار، تيمور، آغا محمدخان و حجاج) آمده است. | ||