اصیل‌الدین واعظ، عبدالله بن عبدالرحمن: تفاوت میان نسخه‌ها

| آثار = {{فهرست جعبه عمودی | [[مقصد الاقبال سلطانیه و مرصد الآمال خاقانیه]] | [[درج الدرر فی میلاد سیدالبشر]] | [[المجتبی فی سیرة المصطفی]]}}

'''امیر سید عبدالله حسینی شیرازی''' (متوفای 883ق)، مشهور به اصیل‌الدین واعظ، مفسر، محدث و واعظ شیعی قرن نهم هجری بود. وی از سادات دشتکی شیراز بود که به دستور شاهرخ یا سلطان ابوسعید گورکان از شیراز به هرات مهاجرت کرد و در آنجا ساکن شد. او هفته‌ای یک بار در مدرسه عالیه گوهرشادآغا به موعظه و ارشاد مردم می‌پرداخت و در مدارس هرات، از جمله مدرسه خاقان سعید، به تدریس حدیث اشتغال داشت. اصیل‌الدین واعظ دارای تألیفات متعددی در زمینه تفسیر، حدیث، تاریخ و ادعیه است.

او يكى از علما و بزرگان اهل ‏سنت است كه حديث غدير را نقل كرده است. اصيل‌الدين واعظ در «درج الدرر و درج الغرر فى ميلاد سيد البشر (ص)» ضمن بيان رخدادهاى حجةالوداع، مضمون حديث غدير را به فارسى آورده است.<ref> ر.ک: شریفی، محمدرضا، ج14، ص538</ref>