۴۲۵٬۲۲۵
ویرایش
الشيعة الإمامية و نشأة العلوم الإسلامية (نمایش مبدأ)
نسخهٔ ۱۶ نوامبر ۲۰۱۶، ساعت ۲۲:۵۱
، ۱۶ نوامبر ۲۰۱۶جایگزینی متن - 'امام جعفر صادق(ع)' به 'امام جعفر صادق (ع)'
جز (جایگزینی متن - 'خواجه نصير الدين طوسى' به 'خواجه نصير الدين طوسى') |
جز (جایگزینی متن - 'امام جعفر صادق(ع)' به 'امام جعفر صادق (ع)') |
||
| خط ۶۱: | خط ۶۱: | ||
4. بر طبق پژوهش نويسنده، اولين كسى كه به اعراب قرآن پرداخت ابوالاسود دوئلى بود كه به نقطه‌گذارى و بعد قراردادن علامات اعراب بر روى كلمات قرآن كريم اهتمام ورزيد و بعد اثر مختصرش را نوشت <ref>همان، ص 110</ref>. | 4. بر طبق پژوهش نويسنده، اولين كسى كه به اعراب قرآن پرداخت ابوالاسود دوئلى بود كه به نقطه‌گذارى و بعد قراردادن علامات اعراب بر روى كلمات قرآن كريم اهتمام ورزيد و بعد اثر مختصرش را نوشت <ref>همان، ص 110</ref>. | ||
5. يكى ديگر از علومى كه بنا بر پژوهش نويسنده به‌وسيله شيعيان پديد آمد، عبارت از علم اصول فقه است كه اول بار به‌وسيله حضرت امام محمد باقر(ع) و حضرت امام جعفر صادق(ع) مطرح گرديد و آن دو بزرگوار قواعد و مسائل آن را براى شاگردانشان املاء نمودند <ref>همان، ص 141</ref>. | 5. يكى ديگر از علومى كه بنا بر پژوهش نويسنده به‌وسيله شيعيان پديد آمد، عبارت از علم اصول فقه است كه اول بار به‌وسيله حضرت امام محمد باقر(ع) و حضرت [[امام جعفر صادق (ع)]] مطرح گرديد و آن دو بزرگوار قواعد و مسائل آن را براى شاگردانشان املاء نمودند <ref>همان، ص 141</ref>. | ||
6. نويسنده در مورد علم اخلاق نوشته است كه شيعيان نسبت به تربيت، اهتمام بسيارى ورزيدند به‌طورى كه كتابهاى بسيارى در زمينه اخلاق و سلوك نوشتند. اولين كسى كه در اين موضوع كتاب تصنيف كرد حضرت امام على(ع) بود كه در زمان بازگشت از صفين رساله‌اى نوشت و براى فرزندش حضرت امام حسن(ع) يا محمد بن حنفيه فرستاد و آن كتاب مفصلى است كه در آن همه ابواب علم اخلاق و روش سلوك و احكام ملكات و همه صفات نجات‌بخش (المنجيات) و صفات هلاك‌كننده (المهلكات) و راه‌هاى رهايى از آن آمده است و دانشمندان شيعه و سنى آن را نقل كرده و ستوده‌اند و همه آن را امام أبو محمد حسن بن عبداللّه بن سعيد عسكرى در كتاب «الزواجر و المواعظ» روايت كرده و چنين گفته است كه اگر واجب بود كه حكمتى با آب طلا نوشته شود حتماً همين رساله بود و دانشمندان شيعه در موضوع اخلاق و به اصطلاح حديث در باب تربيت، تأليفات بسيارى پديد آورده‌اند كه به صورت نمونه نام برخى ذكر مى‌شود.... اولين كسى كه از شيعيان در بحث اخلاق تصنيفى نوشت اسماعيل بن مهران بن أبى نصر سكونى از عالمان قرن دوم بود كه كتابش را (صفة المؤمن و الفاجر) ناميد <ref>همان، ص 167- 168</ref>. | 6. نويسنده در مورد علم اخلاق نوشته است كه شيعيان نسبت به تربيت، اهتمام بسيارى ورزيدند به‌طورى كه كتابهاى بسيارى در زمينه اخلاق و سلوك نوشتند. اولين كسى كه در اين موضوع كتاب تصنيف كرد حضرت امام على(ع) بود كه در زمان بازگشت از صفين رساله‌اى نوشت و براى فرزندش حضرت امام حسن(ع) يا محمد بن حنفيه فرستاد و آن كتاب مفصلى است كه در آن همه ابواب علم اخلاق و روش سلوك و احكام ملكات و همه صفات نجات‌بخش (المنجيات) و صفات هلاك‌كننده (المهلكات) و راه‌هاى رهايى از آن آمده است و دانشمندان شيعه و سنى آن را نقل كرده و ستوده‌اند و همه آن را امام أبو محمد حسن بن عبداللّه بن سعيد عسكرى در كتاب «الزواجر و المواعظ» روايت كرده و چنين گفته است كه اگر واجب بود كه حكمتى با آب طلا نوشته شود حتماً همين رساله بود و دانشمندان شيعه در موضوع اخلاق و به اصطلاح حديث در باب تربيت، تأليفات بسيارى پديد آورده‌اند كه به صورت نمونه نام برخى ذكر مى‌شود.... اولين كسى كه از شيعيان در بحث اخلاق تصنيفى نوشت اسماعيل بن مهران بن أبى نصر سكونى از عالمان قرن دوم بود كه كتابش را (صفة المؤمن و الفاجر) ناميد <ref>همان، ص 167- 168</ref>. | ||