زهیر بن قین، شیعه‌ای که به پیشواز امام می‌رود: تفاوت میان نسخه‌ها

زهیر بن قین، شیعه‌ای که به پیشواز امام می‌رود (نمایش مبدأ)

نسخهٔ ‏۲۹ اکتبر ۲۰۲۵، ساعت ۲۳:۳۴

۴۰۶ بایت اضافه‌شده ، ۲۹ اکتبر

بدون خلاصۀ ویرایش

Hbaghizadeh

دیوان‌سالاران، مدیران

۱۴۴٬۷۳۸

ویرایش

@@ خط ۲۵: / خط ۲۵: @@
 | پیش از =
 }}
-'''زُهَیر بن قَین، شیعه‌ای که به پیشواز امام می‌رود!'''، نوشته [[سید علی سید جمال اشرف]] (متولد 1337ش) با ترجمه مجتبی خورشیدی، به بررسی زندگی، شخصیت، سوابق اعتقادی، و موضع‌گیری‌های تاریخی زهیر بن قین، یکی از یاران شهید امام حسین(ع) در واقعه کربلا، می‌پردازد.
+'''زُهَیر بن قَین، شیعه‌ای که به پیشواز امام می‌رود!'''، نوشته [[اشرف، علی|سید علی سید جمال اشرف]] (متولد 1337ش) با ترجمه [[خورشیدی، مجتبی|مجتبی خورشیدی]]، به بررسی زندگی، شخصیت، سوابق اعتقادی، و موضع‌گیری‌های تاریخی زهیر بن قین، یکی از یاران شهید [[امام حسین علیه‌السلام|امام حسین(ع)]] در واقعه کربلا، می‌پردازد.
 ==انگیزه نگارش==
@@ خط ۴۳: / خط ۴۳: @@
 کتاب با معرفی اسم و نسب زهیر بن قین بن قیس بن مالک آغاز می‌شود و به ذکر القاب او چون «بجلی» و «انماری» می‌پردازد <ref>ر.ک:همان، ص26،23</ref>‏.
 در بخش سن زهیر، ضمن اشاره به روایات مختلف، سن او هنگام شهادت بین 55 تا 65 سال تخمین زده شده است؛ زیرا فرض بر این است که او در فتح بلنجر حضور داشته و بین بیست تا سی ساله بوده است <ref>ر.ک:  همان، ص28،219-29</ref>‏.
 در بررسی جایگاه و شخصیت زهیر، مشخص می‌شود که وی ظاهراً به تمام تعالیم اهل‌بیت(ع) ملتزم بوده است؛ یکی از مهم‌ترین تعلیمات اهل‌بیت(ع) که با آن ایمان شیعه محک می‌خورد، تقیه است. جناب زهیر نیز از کسانی بوده که شدیداً به این دستور یعنی تقیه عمل می‌کرده است <ref>ر.ک: همان، ص30</ref>‏.
 شخصیتی مثل زهیر با آن شرافت، بزرگی، دلیری، نیروی بازو و قوی‌دلی، باید مشهور و دارای آوازه و مقام و منزلت باشد. اما او عقیده خود را پنهان و تقیه می‌کرد و در نتیجه گمنام بود<ref>ر.ک: همان، ص32</ref>‏.
-بخش مهمی از محتوای کتاب به جهات تشبیه زهیر به مؤمن آل فرعون اختصاص دارد؛ این تشبیه ازآن‌رو است که امام حسین(ع) به ایمان محکم زهیر گواهی داده است. این شباهت نشان می‌دهد که زهیر مانند مؤمن آل فرعون، ایمان خود را در خفا نگه می‌داشت و خداوند او را حفظ کرد تا به امر الهی به شهادت برسد <ref>ر.ک: همان، ص48</ref>‏.
+بخش مهمی از محتوای کتاب به جهات تشبیه زهیر به مؤمن آل فرعون اختصاص دارد؛ این تشبیه ازآن‌رو است که [[امام حسین علیه‌السلام|امام حسین(ع)]] به ایمان محکم زهیر گواهی داده است. این شباهت نشان می‌دهد که زهیر مانند مؤمن آل فرعون، ایمان خود را در خفا نگه می‌داشت و خداوند او را حفظ کرد تا به امر الهی به شهادت برسد <ref>ر.ک: همان، ص48</ref>‏.
-در بخش موضع‌گیری‌های جناب زهیر، به تصمیم قاطع او برای یاری امام حسین(ع) و ترک دنیا اشاره شده است. او در شب عاشورا به حمایت از امام(ع) برخاست و عرض کرد: به خدا سوگند هر آینه دوست داشتم که کشته شوم، سپس زنده شوم و دوباره کشته شوم، تا اینکه هزار بار این‌گونه کشته شوم و خدا با این کشته‌شدن من، کشته‌شدن را از تو و این جوانان اهل‌بیت(ع) دور کند<ref>ر.ک: همان، ص96</ref>‏.
+در بخش موضع‌گیری‌های جناب زهیر، به تصمیم قاطع او برای یاری [[امام حسین علیه‌السلام|امام حسین(ع)]] و ترک دنیا اشاره شده است. او در شب عاشورا به حمایت از امام(ع) برخاست و عرض کرد: به خدا سوگند هر آینه دوست داشتم که کشته شوم، سپس زنده شوم و دوباره کشته شوم، تا اینکه هزار بار این‌گونه کشته شوم و خدا با این کشته‌شدن من، کشته‌شدن را از تو و این جوانان اهل‌بیت(ع) دور کند<ref>ر.ک: همان، ص96</ref>‏.
-جناب زهیر، هنگام هجوم اول دشمن به خیمه‌های امام حسین(ع) و سوزاندن آن حضور داشت، و با ده نفر از اصحاب آنها را راند. هنگام نماز ظهر نیز هنگامی که امام حسین(ع) او را همراه سعید بن عبدالله حنفی در مقابل خود قرار داد، از آن حضرت در مقابل هجوم و تیرهای دشمنان مواظبت نمود. در مورد شهادت او نیز چند قول است در امالی شیخ صدوق چنین آمده که او نوزده نفر از لشکر دشمن را کشت و درحالی‌که رجز می‌خواند به زمین افتاد و شهید شد<ref>ر.ک: همان، ص292،288</ref>‏.
+جناب زهیر، هنگام هجوم اول دشمن به خیمه‌های [[امام حسین علیه‌السلام|امام حسین(ع)]] و سوزاندن آن حضور داشت، و با ده نفر از اصحاب آنها را راند. هنگام نماز ظهر نیز هنگامی که [[امام حسین علیه‌السلام|امام حسین(ع)]] او را همراه سعید بن عبدالله حنفی در مقابل خود قرار داد، از آن حضرت در مقابل هجوم و تیرهای دشمنان مواظبت نمود. در مورد شهادت او نیز چند قول است در [[امالی شيخ صدوق|امالی]] [[ابن بابویه، محمد بن علی|شیخ صدوق]] چنین آمده که او نوزده نفر از لشکر دشمن را کشت و درحالی‌که رجز می‌خواند به زمین افتاد و شهید شد<ref>ر.ک: همان، ص292،288</ref>‏.
-وقتی زهیر بن قین به زمین افتاد، سیدالشهدا کنارش ایستاد و فرمود: خداوند تو را  (از من یا از رحمتش) دور نکند ای زهیر! و خداوند قاتلان تو را لعنت کند. همان‌گونه که کسانی را که به میمون و خوک مسخ شدند را لعنت کرد<ref>ر.ک: همان، ص296</ref>‏.
+وقتی زهیر بن قین به زمین افتاد، [[امام حسین علیه‌السلام|سیدالشهدا]] کنارش ایستاد و فرمود: خداوند تو را  (از من یا از رحمتش) دور نکند ای زهیر! و خداوند قاتلان تو را لعنت کند. همان‌گونه که کسانی را که به میمون و خوک مسخ شدند را لعنت کرد<ref>ر.ک: همان، ص296</ref>‏.
 ==پانویس==