۱۴۴٬۷۳۸
ویرایش
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) جز (جایگزینی متن - ' )' به ')') |
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) جز (جایگزینی متن - 'هـ' به 'ه') |
||
| خط ۳۵: | خط ۳۵: | ||
==گزارش کتاب== | ==گزارش کتاب== | ||
[[سهروردی، یحیی بن حبش|شهابالدین یحیی بن حبش بن امیرک سهروردی]] در سال 549 | [[سهروردی، یحیی بن حبش|شهابالدین یحیی بن حبش بن امیرک سهروردی]] در سال 549 ه.ق. در قریۀ سهرورد نزدیک زنجان متولد شد. شهابالدین بعد از آنکه خواندن و نوشتن آموخت، پدرش او را به مراغه که آن زمان از شهرهای بزرگ بود و چند سال بعد از آن تاریخ، [[نصیرالدین طوسی، محمد بن محمد|خواجه نصیرالدین طوسی]] زیج معروف مراغه را به دستور هلاکوخان در آن ساخت، فرستاد. او مقدمات علوم را در مراغه فراگرفت و پس از آن عازم اصفهان شد. در آن زمان در اصفهان دانشمندی به نام ظهیرالدین قاری تدریس میکرد. شهابالدین همۀ علوم آن زمان را نزد وی فراگرفت و در شانزدهسالگی از تحصیل علم و تلمذ نزد استادان بینیاز شد. او ضمن تحصیل چنین استنباط کرده بود که موجودات دنیا از نور به وجود آمدهاند و انوار به یکدیگر میتابند و آن تابش متقابل را اشراق خواند و به همین دلیل لقب «[[سهروردی، یحیی بن حبش|شیخ اشراق]]» را یافت. | ||
او میگفت جهان جز نور نیست که یکی بر دیگری میتابد و بنابراین جهان جز اشراق نیست. بعضی از نورها قوی، بعضی ضعیف و برخی متراکم هستند. همانگونه که نورهای قوی بر نورهای ضعیف میتابد، نورهای ضعیف هم به سوی انوار قوی تابش دارند. | او میگفت جهان جز نور نیست که یکی بر دیگری میتابد و بنابراین جهان جز اشراق نیست. بعضی از نورها قوی، بعضی ضعیف و برخی متراکم هستند. همانگونه که نورهای قوی بر نورهای ضعیف میتابد، نورهای ضعیف هم به سوی انوار قوی تابش دارند. | ||