۴۲۵٬۲۲۵
ویرایش
جز
جایگزینی متن - ']] ،' به ']]،'
جز (جایگزینی متن - ' ' به ' ') |
جز (جایگزینی متن - ']] ،' به ']]،') |
||
| خط ۶۱: | خط ۶۱: | ||
از آنجا كه در دربار عباسى دبيرى اعتبار و اهميت يافت، به همت خود كاتبان و اديبان، نوعى فرهنگ خاص براى تربيت كاتبان و تعليم اصول نويسندگى پديد آمد و رواج گرفت. [[ابن قتیبه، عبدالله بن مسلم|ابن قتيبه]] با تاليف ادب الكاتب از پيشگامان تكوين اين فرهنگ است. با اين اثر صولى، كه آن را ادب الكاتب نيز خوانده‌اند، با همه اختصار در مقايسه با اثر ابن قيبه، از جهاتى حايز مزايايى به نظر مى‌رسد. مولف در آغاز کتاب كه نثر آن اديبانه و منشيانه است، مدعى شده است كه آن را جامع هر آنچه به ظرافت اشاره مى‌كند كه آن چه بسا همه جوانب موضوع را دربرنگيرد. سپس در اشاره‌اى نه چندان روشن به [[ابن قتیبه، عبدالله بن مسلم|ابن قتيبه]] ، مى‌گويد كه برخى مولفان در اين باب، هر چند راه درستى پيموده‌اند، نظر ژرف و فراگير نداشته‌اند و او كوشيده است در حد امكان، با رعايت جانب اختصار، همه نكات مربوط به موضوع را ذكر كند. | از آنجا كه در دربار عباسى دبيرى اعتبار و اهميت يافت، به همت خود كاتبان و اديبان، نوعى فرهنگ خاص براى تربيت كاتبان و تعليم اصول نويسندگى پديد آمد و رواج گرفت. [[ابن قتیبه، عبدالله بن مسلم|ابن قتيبه]] با تاليف ادب الكاتب از پيشگامان تكوين اين فرهنگ است. با اين اثر صولى، كه آن را ادب الكاتب نيز خوانده‌اند، با همه اختصار در مقايسه با اثر ابن قيبه، از جهاتى حايز مزايايى به نظر مى‌رسد. مولف در آغاز کتاب كه نثر آن اديبانه و منشيانه است، مدعى شده است كه آن را جامع هر آنچه به ظرافت اشاره مى‌كند كه آن چه بسا همه جوانب موضوع را دربرنگيرد. سپس در اشاره‌اى نه چندان روشن به [[ابن قتیبه، عبدالله بن مسلم|ابن قتيبه]]، مى‌گويد كه برخى مولفان در اين باب، هر چند راه درستى پيموده‌اند، نظر ژرف و فراگير نداشته‌اند و او كوشيده است در حد امكان، با رعايت جانب اختصار، همه نكات مربوط به موضوع را ذكر كند. | ||
آنچه در اين جزء اول آمده به ويژه مطالب مربوط به سابقه کتاب در زبان عربى و روايت‌هايى كه در اين باب در دست است، حايز كمال اهميت است. همچنين، در آن،به دشوارى‌هاى موجود در قرائت و نگارش خط عربى اشاره رفته است. | آنچه در اين جزء اول آمده به ويژه مطالب مربوط به سابقه کتاب در زبان عربى و روايت‌هايى كه در اين باب در دست است، حايز كمال اهميت است. همچنين، در آن،به دشوارى‌هاى موجود در قرائت و نگارش خط عربى اشاره رفته است. | ||