۱۴۴٬۵۹۹
ویرایش
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۴۳: | خط ۴۳: | ||
}} | }} | ||
'''فریدالدین محمد عطار نیشابوری''' (513 یا 537-627ق)، یکی از بزرگترین شعرا و عارفان نامآور ایران در اواخر قرن ششم و اوایل قرن هفتم هجری قمری است. وی با آثاری همچون | '''فریدالدین محمد عطار نیشابوری''' (513 یا 537-627ق)، یکی از بزرگترین شعرا و عارفان نامآور ایران در اواخر قرن ششم و اوایل قرن هفتم هجری قمری است. وی با آثاری همچون «[[منطق الطیر عطار|منطقالطیر]]»، «[[تذکرة الأولیاء|تذکرةالاولیاء]]» و «[[الهینامه]]»، تأثیر شگرفی بر ادبیات عرفانی فارسی گذاشت و سرمشق عرفای بزرگی مانند [[مولوی، جلالالدین محمد|مولوی]] قرار گرفت. | ||
==ولادت== | ==ولادت== | ||
| خط ۴۹: | خط ۴۹: | ||
==تحصیلات== | ==تحصیلات== | ||
عطار از همان کودکی به مدارس علمیه نیشابور راه یافت و به تحصیل مقدمات علوم زمان خود پرداخت. او در علوم دینی از جمله تفسیر قرآن، حدیث و فقه تحصیل کرد و به تدریج به درسهای عمیقتری در زمینه حکمت، کلام، نجوم و فنون ادبی روی آورد. علاوه بر این، وی نزد پدرش حرفه عطاری و طبابت را فراگرفت و در این زمینهها نیز مهارت یافت. گفته شده که وی از محضر مشایخ بزرگی همچون مجدالدین بغدادی و نجمالدین کبری بهره برده است. | عطار از همان کودکی به مدارس علمیه نیشابور راه یافت و به تحصیل مقدمات علوم زمان خود پرداخت. او در علوم دینی از جمله تفسیر قرآن، حدیث و فقه تحصیل کرد و به تدریج به درسهای عمیقتری در زمینه حکمت، کلام، نجوم و فنون ادبی روی آورد. علاوه بر این، وی نزد پدرش حرفه عطاری و طبابت را فراگرفت و در این زمینهها نیز مهارت یافت. گفته شده که وی از محضر مشایخ بزرگی همچون [[مجدالدین بغدادی]] و [[نجمالدین کبری، احمد بن عمر|نجمالدین کبری]] بهره برده است. | ||
==فعالیتها== | ==فعالیتها== | ||