جغرافیای تاریخی فارس: تفاوت میان نسخه‌ها

مؤلف كار تحقيق خود را بر بررسى، تطبيق و نتيجه‌گيرى از آثار اصطخرى، ابن حوقل، مقدسى، ابن الفقيه، ابن خردادبه، قدامه، ابن رسته و مسعودى نهاده است و اثر خود را با استعانت از نوشته‌هاى [[بلاذری، احمد بن یحیی|بلاذرى]] ، البكرى، ادريسى، ياقوت، دمشقى، قزوينى، ابو الفداء، ابن بطوطه و رجوع به آثار دانشمندان و جهانگردان اروپايى از قبيل هوفمان، اشپرنگر، تماشك، ريتّر، كيث ابوت، براون، شاردن، ديولافوا و بسيارى ديگر و نيز بهره‌گيرى از نقشه‌هاى انگليسى كه توسّط شعبه‌هاى جغرافيايى و اطّلاعاتى ارتش انگليس (هندوستان) فراهم آمده و همچنين نقشه‌هاى موجود روسى به رشته تحرير كشيده است.

در چهارم، ولايت اورجان توصيف شده و نويسنده اين منطقه را پنجمين و جديدترين ولايت فارس دانسته است. به قول [[طبری آملی، محمد بن جریر|طبرى]] ، اين ولايت از طرف قباد، پسر فيروز، از تلفيق رستاق‌هاى ولايات سرّق و رامهرمز، از توابع خوزستان، تشكيل شده است. بازرنگ، بلادسابور، ريشهر، كهكاب، ديرايوب، ملجان، سلجان، دلادجان، ديرالعمر و فرزك، از شهرهاى و قريه‌هاى اين ولايت مى‌باشند.