۴۲۵٬۲۲۵
ویرایش
جز (جایگزینی متن - 'سيد محمدتقى حكيم' به 'سيد محمدتقى حكيم ') |
جز (جایگزینی متن - ']] ،' به ']]،') |
||
خط ۵۰: | خط ۵۰: | ||
#در روى جلد كتاب، نام اين اثر به اشتباه بدون «ال» و بهصورت «مبادئ أصول فقه» آمده است و همچنين تاريخ ولادت و وفات مؤلف محترم نيز در شناسنامه كتاب نادرست ضبط شده است <ref>مبادئ أصول الفقه، ص 2</ref>. | #در روى جلد كتاب، نام اين اثر به اشتباه بدون «ال» و بهصورت «مبادئ أصول فقه» آمده است و همچنين تاريخ ولادت و وفات مؤلف محترم نيز در شناسنامه كتاب نادرست ضبط شده است <ref>مبادئ أصول الفقه، ص 2</ref>. | ||
#نويسنده در مقدمهاش - كه آن را در تاريخ 1386/7/1ق، در نجف نوشته - آورده است كه هدف اين كتاب آسانسازى علم اصول فقه براى مبتديان است و كوشيدهام كه زحمت مراجعه به كتابهاى ديگر را از دوش آنان بردارم و در آن مهمترين مسائل را برگزيده و نوشتهام و بعد از تعريف هر موضوع به شرح و بيان آن بهصورت روشن و عرضه هر مسئله و دليل آن پرداخته و از ذكر مباحث ديگر اجتناب كرده و روشى را برگزيدهام كه با واقعيت علم اصول فقه تناسب بيشترى دارد و براى كمك به فهم بهتر مطالب، برخى از مباحث مقايسهاى را نيز به اين مطالب افزودهام تا آموختنش آسانتر شود. سرانجام، نويسنده متواضعانه افزوده است: به نظرم اين اثر در اين مسير، جز قدمى كوچك نيست <ref>همان، ص 3 - 4</ref>. همچنين نويسنده از استادش آيتالله [[حکیم، محمدتقی|سيد محمدتقى حكيم]] ، رئيس دانشكده فقه تشكر كرده كه بعد از مطالعه اين كتاب، ملاحظات ارزشمند خودش را در باره آن اظهار كرده است <ref>همان، ص 4</ref>. | #نويسنده در مقدمهاش - كه آن را در تاريخ 1386/7/1ق، در نجف نوشته - آورده است كه هدف اين كتاب آسانسازى علم اصول فقه براى مبتديان است و كوشيدهام كه زحمت مراجعه به كتابهاى ديگر را از دوش آنان بردارم و در آن مهمترين مسائل را برگزيده و نوشتهام و بعد از تعريف هر موضوع به شرح و بيان آن بهصورت روشن و عرضه هر مسئله و دليل آن پرداخته و از ذكر مباحث ديگر اجتناب كرده و روشى را برگزيدهام كه با واقعيت علم اصول فقه تناسب بيشترى دارد و براى كمك به فهم بهتر مطالب، برخى از مباحث مقايسهاى را نيز به اين مطالب افزودهام تا آموختنش آسانتر شود. سرانجام، نويسنده متواضعانه افزوده است: به نظرم اين اثر در اين مسير، جز قدمى كوچك نيست <ref>همان، ص 3 - 4</ref>. همچنين نويسنده از استادش آيتالله [[حکیم، محمدتقی|سيد محمدتقى حكيم]]، رئيس دانشكده فقه تشكر كرده كه بعد از مطالعه اين كتاب، ملاحظات ارزشمند خودش را در باره آن اظهار كرده است <ref>همان، ص 4</ref>. | ||
#از جمله نكتههاى جالب و مفيد و بلكه از امتيازات بارز اين اثر، تطبيق و بيان مثال است كه بهوفور و در موارد متعدد از آن بهره گرفته است؛ بهعنوان مثال ايشان چنين نوشته است: «قاعده: يكى از قواعد علم اصول فقه، اين قاعده است كه هر ظاهر قرآنى، حجت است. جزئى: از ظواهر واردشده در قرآن كه از جزئيات اين قاعده است، قول خداى تعالى است: ''' «وَ أَقِيمُوا الصَّلاَة» ''' <ref>بقره: 43</ref>؛ به خاطر ظهور «أَقِيمُوا» در وجوب. تطبيق: تطبيق بر طبق روش قياسى كه از روشهاى منطقى است، بهصورت ذيل تشكيل مىشود: «أَقِيمُوا»، امر مجرد است و هر امر مجردى، ظاهر در وجوب است، پس «أَقِيمُوا» ظاهر در وجوب است. آنگاه چنين مىگوييم: «أَقِيمُوا»، ظاهر قرآنى است و هر ظاهر قرآنى حجت است، پس «أَقِيمُوا» حجت است و سرانجام به اين نتيجه مىرسيم كه: آيه ''' «وَ أَقِيمُوا الصَّلاَة» '''، حجت در وجوب نماز است <ref>همان، ص 6</ref>. | #از جمله نكتههاى جالب و مفيد و بلكه از امتيازات بارز اين اثر، تطبيق و بيان مثال است كه بهوفور و در موارد متعدد از آن بهره گرفته است؛ بهعنوان مثال ايشان چنين نوشته است: «قاعده: يكى از قواعد علم اصول فقه، اين قاعده است كه هر ظاهر قرآنى، حجت است. جزئى: از ظواهر واردشده در قرآن كه از جزئيات اين قاعده است، قول خداى تعالى است: ''' «وَ أَقِيمُوا الصَّلاَة» ''' <ref>بقره: 43</ref>؛ به خاطر ظهور «أَقِيمُوا» در وجوب. تطبيق: تطبيق بر طبق روش قياسى كه از روشهاى منطقى است، بهصورت ذيل تشكيل مىشود: «أَقِيمُوا»، امر مجرد است و هر امر مجردى، ظاهر در وجوب است، پس «أَقِيمُوا» ظاهر در وجوب است. آنگاه چنين مىگوييم: «أَقِيمُوا»، ظاهر قرآنى است و هر ظاهر قرآنى حجت است، پس «أَقِيمُوا» حجت است و سرانجام به اين نتيجه مىرسيم كه: آيه ''' «وَ أَقِيمُوا الصَّلاَة» '''، حجت در وجوب نماز است <ref>همان، ص 6</ref>. | ||
#نويسنده در مواردى براى تسهيل مطالب و كمك به آموزش بهتر، از نمودار نيز استفاده كرده است <ref>همان، ص 15، 17، 32 و 99</ref>. | #نويسنده در مواردى براى تسهيل مطالب و كمك به آموزش بهتر، از نمودار نيز استفاده كرده است <ref>همان، ص 15، 17، 32 و 99</ref>. |
ویرایش