۱۴۴٬۷۴۵
ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) جز (جایگزینی متن - 'مـ' به 'م') |
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| (۳ نسخهٔ میانیِ ایجادشده توسط همین کاربر نشان داده نشد) | |||
| خط ۲۴: | خط ۲۴: | ||
| پیش از = | | پیش از = | ||
}} | }} | ||
'''دیوان جمیل بثینة'''، مجموعه سرودههای شاعر غزلسرای عصر اموی، [[ابوعمرو جمیل بن عبدالله بن مَعْمَر عُذری قضاعی]] مشهور به [[جَمیل بُثَینه]] (متوفای 82ق)، است که بیشتر اشعارش «مکتب غزل عذری» و «عشق پاک و عفیف» را در جامعۀ آن روزگار (در | '''دیوان جمیل بثینة'''، مجموعه سرودههای شاعر غزلسرای عصر اموی، [[جمیل بثینه|ابوعمرو جمیل بن عبدالله بن مَعْمَر عُذری قضاعی]] مشهور به [[جمیل بثینه|جَمیل بُثَینه]] (متوفای 82ق)، است که بیشتر اشعارش «مکتب غزل عذری» و «عشق پاک و عفیف» را در جامعۀ آن روزگار (در مقابل «غزل جسمانی و اباحی») بهخوبی ترسیم میکند. نویسنده، روزنامهنگار، مترجم و واژهشناس مسیحی لبنانی قرن سیزدهم هجری قمری، [[بستانی، بطرس|بطرس بستانی]] (1235- 1300ق) مقدمهای سودمند برای اثر حاضر نوشته و به معرفی این شاعر و عشق سوزان و افسانهای او به دخترعمویش، [[جمیل بثینه|بثینه بنت حیان عذری]] (متوفای 82ق)، پرداخته و چگونگیهای اشعارش را توضیح داده است. | ||
==هدف و روش== | ==هدف و روش== | ||
*[[بطرس بستانی]]، با تأکید بر آنکه نام [[جمیل بثینه]] با «عشق عذری» و صدق و عفاف و خودنگهداری از شهوات، قرین شده، افزوده است: در باب اخبار مربوط به زندگانی او، روایات اختلاف دارد ولی بیشتر اشعارش غزل است و جمال عشق عفیف را نشان میدهد و به همین جهت، در اثر حاضر، غزل را بابی جداگانه قرار دادیم.... <ref> مقدمه محقق، ص5- 12. </ref> | *[[بستانی، بطرس|بطرس بستانی]]، با تأکید بر آنکه نام [[جمیل بثینه]] با «عشق عذری» و صدق و عفاف و خودنگهداری از شهوات، قرین شده، افزوده است: در باب اخبار مربوط به زندگانی او، روایات اختلاف دارد ولی بیشتر اشعارش غزل است و جمال عشق عفیف را نشان میدهد و به همین جهت، در اثر حاضر، غزل را بابی جداگانه قرار دادیم.... <ref> مقدمه محقق، ص5- 12. </ref> | ||
==ساختار و محتوا== | ==ساختار و محتوا== | ||
*این اثر از 3 قسمت تشکیل شده است: | *این اثر از 3 قسمت تشکیل شده است: | ||
| خط ۳۷: | خط ۳۷: | ||
#دیوان وی از دیگر مضامین شعری همچون وصف، مدح و رثا تقریباً تهی است. | #دیوان وی از دیگر مضامین شعری همچون وصف، مدح و رثا تقریباً تهی است. | ||
#هجو نیز در میان اشعار وی چندان جایگاهی ندارد.... | #هجو نیز در میان اشعار وی چندان جایگاهی ندارد.... | ||
#جمیل در برخی ابیات عاشقانه پایبندی به اصول مکتب غزل عذری را از یاد برده، و پای از حریم عفت و پاکدامنی بیرون نهاده است. | #جمیل در برخی ابیات عاشقانه پایبندی به اصول مکتب غزل عذری را از یاد برده، و پای از حریم عفت و پاکدامنی بیرون نهاده است. این ابیات ـ که به نوعی غزلیات گناهآلود [[عمر بن ابیربیعه]] را تداعی میکند ـ انتقاد و سرزنش منتقدان کهن را در پی داشته است. <ref> فاتحینژاد، عنایتالله، ج18، ص525- 528. </ref> | ||
==پانویس== | ==پانویس== | ||
<references/> | <references/> | ||
| خط ۴۹: | خط ۴۹: | ||
[[رده:کتابشناسی]] | [[رده:کتابشناسی]] | ||
[[رده:زبانشناسی، زبان و ادبیات]] | |||
[[رده:مقالات بازبینی | [[رده:زبان و ادبیات شرقی]] | ||
[[رده:زبان و ادبیات عربی]] | |||
[[رده:مقالات بازبینی شده2 مهر 1404]] | |||
[[رده:مقاله نوشته شده در تاریخ مرداد 1404 توسط محمد خردمند]] | [[رده:مقاله نوشته شده در تاریخ مرداد 1404 توسط محمد خردمند]] | ||
[[رده:مقاله بازبینی شده در تاریخ مرداد 1404 توسط محسن عزیزی]] | [[رده:مقاله بازبینی شده در تاریخ مرداد 1404 توسط محسن عزیزی]] | ||