البعث و النشور: تفاوت میان نسخه‌ها

'''البعث و النشور'''، نوشته حافظ، محدث و فقيه شافعى قرن پنجم هجری قمری، [[ابوبکر احمد بن حسین بیهقی]] مشهور به [[ابوبکر بیهقی]] (متوفای 458ق)، مسائل مرگ و قیامت و معاد را با شیوه نقلی تبیین می‌کند و توضیحاتی درباره تفسیر آیات و سند و دلالت روایات و آثار صحابه و تابعین ارائه می‌دهد. پژوهشگر معاصر، [[عامر احمد حیدر]] این کتاب را تصحیح و تحقیق کرده و مقدمه و تعلیقاتی ارزشمند بر آن افزوده و شخصیت و آثار [[ابوبکر بیهقی]] و نیز روش اثر حاضر را شناسانده است.

*[[ابوبکر بیهقی]]، بدون مقدمه وارد بحث اصلی خودش شده و انگیزه‌ها و چگونگی‌های پیدایش اثر حاضر را ناگفته گذاشته است.

*[[عامر احمد حیدر]]، با تأکید بر اینکه روش [[ابوبکر بیهقی]]، بر جایگاه والای علمی او دلالت دارد،  افزوده است: او کتابش را به باب‌هایی تقسیم کرده و در هر بابی ادله نقلی (آیات، احادیث، آثار صحابه و دانشوران) را آورده و اثری جامع و نافع فراهم کرده است.<ref>مقدمه محقق،ص41.</ref>

*[[ابوبکر بیهقی]] در این اثر، افزون بر آیات قرآن،  تعداد 609 روایت و اثر همراه با اسناد آن، نقل کرده است.<ref>ر.ک:متن کتاب، ص55-336.</ref>

*[[ابوبکر بیهقی]] کوشیده است همه مسائل اساسی مرتبط با معادشناسی را در کتاب خود مطرح کند. برخی از این موضوعات مهمّ، عبارت است از:شفاعت، عدم مغفرت شرک، اشتراط ایمان برای پذیرش شفاعت، آخرین کسی که از آتش جهنم نجات می‌یابد و بهشتی می‌شود، اصحاب اعراف، صفات بهشت و بهشتیان و حور العین.

*34-با سند نقل کرده است که مردی آمد و گفت: ای رسول خدا(ص) کدام خصلت باعث بهشتی شدن می‌گردد؟ و کدام ویژگی انسان را جهنمی می‌کند؟ پیامبر(ص) گفت:«کسی که بمیرد در حالی که هیچ شرکی به خدا نمی‌ورزد، وارد بهشت شود و هر شخصی که مرگش فرارسد در حالی که شرکی نسبت به خدا دارد، وارد آتش جهنم گردد.» [[ابوبکر بیهقی]]:[[مسلم]] این روایت را در [[صحیح]] از اعمش در حدیث ابومعاویه نقل کرده است.<ref>همان،ص72.</ref>