۴۲۵٬۲۲۵
ویرایش
جز
جایگزینی متن - ' ]]' به ']]'
بدون خلاصۀ ویرایش |
جز (جایگزینی متن - ' ]]' به ']]') |
||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
<div class='wikiInfo'> | <div class='wikiInfo'> | ||
[[پرونده:NUR22183.jpg|بندانگشتی|موسوی اصفهانی، حسن | [[پرونده:NUR22183.jpg|بندانگشتی|موسوی اصفهانی، حسن ]] | ||
{| class="wikitable aboutAuthorTable" style="text-align:Right" |+ | | {| class="wikitable aboutAuthorTable" style="text-align:Right" |+ | | ||
|- | |- | ||
| خط ۳۶: | خط ۳۶: | ||
معظم‌له، در 1366ق به فراگيرى سطوح نزد حاج سيد مصطفى مهدوى و شيخ جمال‌الدّين خوانسارى پرداخت و در 1369ق به قم آمد و به تكميل سطوح عاليه پرداخت. | معظم‌له، در 1366ق به فراگيرى سطوح نزد حاج سيد مصطفى مهدوى و شيخ جمال‌الدّين خوانسارى پرداخت و در 1369ق به قم آمد و به تكميل سطوح عاليه پرداخت. | ||
او در سال 1372ق به كربلا مهاجرت كرد و باقى‌مانده سطوح عاليه را نزد حضرات آيات: حاج سيد محمّد شيرازى، شيخ محمّدحسين مازندرانى، شيخ محمّدشاهرودى و سيد اسداللّه بنى‌هاشمى اصفهانى به پايان برد و در سال 1375ق رهسپار نجف اشرف شد و مبانى علمى خويش را نزد حضرات آيات: شيخ كاظم تبريزى، سيد مرتضى خلخالى، سيد احمد اشكورى، ميرزا على فلسفى، شيخ صدرا بادكوبه‌اى، سيد على سيستانى، سيد هاشم حسينى تهرانى و ميرزا مسلم ملكوتى استوار ساخت و پس از آن به درس‌هاى خارج [[امام خمينى(ره)|امام خمينى]] و [[خویی، ابوالقاسم|آيت‌الله خويى ]]حاضر شد و بهره‌هاى فراوان برد. در سال 1391ق، به دنبال اخراج ايرانيان از عراق، به ايران آمد و در زادگاهش ساكن شد و مدرسه علميه باقرالعلوم(ع) را تأسيس كرد و در آنجا به تدريس پرداخت، سپس به قم آمد و به تأليف و تحقيق اشتغال ورزيد. | او در سال 1372ق به كربلا مهاجرت كرد و باقى‌مانده سطوح عاليه را نزد حضرات آيات: حاج سيد محمّد شيرازى، شيخ محمّدحسين مازندرانى، شيخ محمّدشاهرودى و سيد اسداللّه بنى‌هاشمى اصفهانى به پايان برد و در سال 1375ق رهسپار نجف اشرف شد و مبانى علمى خويش را نزد حضرات آيات: شيخ كاظم تبريزى، سيد مرتضى خلخالى، سيد احمد اشكورى، ميرزا على فلسفى، شيخ صدرا بادكوبه‌اى، سيد على سيستانى، سيد هاشم حسينى تهرانى و ميرزا مسلم ملكوتى استوار ساخت و پس از آن به درس‌هاى خارج [[امام خمينى(ره)|امام خمينى]] و [[خویی، ابوالقاسم|آيت‌الله خويى]]حاضر شد و بهره‌هاى فراوان برد. در سال 1391ق، به دنبال اخراج ايرانيان از عراق، به ايران آمد و در زادگاهش ساكن شد و مدرسه علميه باقرالعلوم(ع) را تأسيس كرد و در آنجا به تدريس پرداخت، سپس به قم آمد و به تأليف و تحقيق اشتغال ورزيد. | ||
ايشان در 7 محرم 1428ق (7 بهمن 1385ش)، در 73 سالگى درگذشت و پيكر پاكش پس از تشييع و نماز آيت‌اللّه حاج سيد محمّدباقر موحد ابطحى بر آن، به زادگاهش انتقال داده شد و صبح تاسوعا در مدرسه باقرالعلوم - كه خود بنياد نهاده بود - به خاك سپرده شد. | ايشان در 7 محرم 1428ق (7 بهمن 1385ش)، در 73 سالگى درگذشت و پيكر پاكش پس از تشييع و نماز آيت‌اللّه حاج سيد محمّدباقر موحد ابطحى بر آن، به زادگاهش انتقال داده شد و صبح تاسوعا در مدرسه باقرالعلوم - كه خود بنياد نهاده بود - به خاك سپرده شد. | ||