تا سر زلف عروسان سخن: تفاوت میان نسخه‌ها

'''تا سر زلف عروسان سخن''' تألیف محمود دولت‌آبادی؛ این کتاب گزیده‌ای از متون نثر کلاسیک فارسی از قرن چهارم تا دوازدهم هجری شمسی است که با نگاهی روایی و ادبی گردآوری شده و نشانگر سیر تحول نثر فارسی در طول هشت قرن است.

کتاب «تا سر زلف عروسان سخن» اثر محمود دولت‌آبادی، مجموعه‌ای ارزشمند از گزیده‌های نثر کلاسیک فارسی است که طیف وسیعی از متون کهن را از قرن چهارم تا دوازدهم هجری شمسی در بر می‌گیرد. دولت‌آبادی در مقدمه کتاب اشاره می‌کند که انگیزه اصلی او از گردآوری این مجموعه، توجه بیشتر به نثر فارسی و شیوه روایی متون کهن بوده است.

این کتاب با گزیده‌ای از «تاریخ طبری» آغاز می‌شود و با آثاری چون «تفسیر طبری»، «شاهنامه ابومنصوری»، «تاریخ بلعمی» و «تاریخ بیهقی» ادامه می‌یابد. دولت‌آبادی در انتخاب متون، توجه ویژه‌ای به جنبه‌های روایی و داستانی داشته و از این رو آثاری مانند «قابوس‌نامه»، «نوروزنامه»، «کیمیای سعادت» و «سیاست‌نامه» را نیز در این مجموعه گنجانده است.

دولت‌آبادی در بخشی از مقدمه کتاب با اشاره به اهمیت نوشتن می‌گوید: «قلم را دانایان مشاطۀ ملک خوانده‌اند و سفیر دل، و سخن تا بی قلم بود چون جان بی‌کالبد بود». این نگاه عمیق به جایگاه نوشتار، در سراسر کتاب و در انتخاب متون مشهود است.

کتاب با گزیده‌هایی از آثاری چون «اسرار التوحید»، «تذکرة الاولیا»، «گلستان سعدی» و «هزار و یک شب» به پایان می‌رسد و تصویری کامل از سیر تحول نثر فارسی از متون تاریخی و دینی تا آثار عرفانی و ادبی ارائه می‌دهد. این اثر نه تنها برای علاقه‌مندان به ادبیات کهن، بلکه برای پژوهشگران تاریخ ادبیات فارسی نیز منبعی ارزشمند محسوب می‌شود.<ref>[https://literaturelib.com/books/1656 ر.ک.پایگاه کتابخانه تخصصی ادبیات]</ref>