۱۴۶٬۵۳۱
ویرایش
في رحاب عاشوراء «محاضرات في شرح زيارة عاشوراء» (نمایش مبدأ)
نسخهٔ ۱ ژوئیهٔ ۲۰۲۵، ساعت ۱۱:۴۲
، ۱ ژوئیهبدون خلاصۀ ویرایش
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) جز (جایگزینی متن - 'رده:زیارتنامه ها، سرودها و اناشید مذهبی. مناجاتنامه ها، مناجات خاص' به 'رده:زیارتنامهها، سرودها و اناشید مذهبی، مناجاتنامهها، مناجات خاص') برچسبها: ویرایش همراه ویرایش از وبگاه همراه |
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۲۵: | خط ۲۵: | ||
| پیش از = | | پیش از = | ||
}} | }} | ||
'''في رحاب عاشوراء؛ «محاضرات في شرح زيارة عاشوراء»'''، نوشته | '''في رحاب عاشوراء؛ «محاضرات في شرح زيارة عاشوراء»'''، نوشته [[قبانچی، صدرالدین|سید صدرالدین قَپانچی]] است. این کتاب از مجموعهگفتارهایی فراهم آمده که وی در دهه محرم 1425ق، در نجف اشرف برای شنوندگانِ عزادار حسینی بیان نموده است. این گفتارها بدون تغییری در اسلوب خطابی عرضه شده است. | ||
==محتوای کتاب== | ==محتوای کتاب== | ||
قپانچی سخنش را با موضوع «همکاری آسمان و زمین و عمل متقابل آن دو در حرکت امام حسین(ع)»، آغاز میکند. او آدمی را کانون پدیده «هستی» میداند که مرتبهاش در پلکان آفرینش برتر از فرشتگان است؛ بدانگونه که پروردگار نیز آسمانها را با هرچه در آن است، خادم و ساماندهنده به کار او نهاده است؛ تا جایی که فرشتگانی که بار عرش کشیده و گِرد آن میچرخند، برای انسان مؤمن بخشایش پروردگار را میطلبند. | [[قبانچی، صدرالدین|قپانچی]] سخنش را با موضوع «همکاری آسمان و زمین و عمل متقابل آن دو در حرکت [[امام حسین علیهالسلام|امام حسین(ع)]]»، آغاز میکند. او آدمی را کانون پدیده «هستی» میداند که مرتبهاش در پلکان آفرینش برتر از فرشتگان است؛ بدانگونه که پروردگار نیز آسمانها را با هرچه در آن است، خادم و ساماندهنده به کار او نهاده است؛ تا جایی که فرشتگانی که بار عرش کشیده و گِرد آن میچرخند، برای انسان مؤمن بخشایش پروردگار را میطلبند. | ||
قپانچی سپس بندهایی از متن زیارت عاشورا را تفسیر میکند و از اعتبار و درستی آن (که به روایت امام باقر (ع) است) و معانی بلندی که دارد و نیز از جایگاهی که این زیارتنامه و متون زیارتی دیگر در فرهنگ شیعی دارند و در جای خود، آموزشگاهی پُربار از آموزههای دینی برای رشد فرهنگ مبارزه بشمار میآیند، سخن میگوید. | قپانچی سپس بندهایی از متن زیارت عاشورا را تفسیر میکند و از اعتبار و درستی آن (که به روایت [[امام محمد باقر علیهالسلام|امام باقر(ع)]] است) و معانی بلندی که دارد و نیز از جایگاهی که این زیارتنامه و متون زیارتی دیگر در فرهنگ شیعی دارند و در جای خود، آموزشگاهی پُربار از آموزههای دینی برای رشد فرهنگ مبارزه بشمار میآیند، سخن میگوید. | ||
قپانچی مباحث مهمی را در فضای کلام اعتقادی، قرآنی، فلسفی و تاریخی که منابع دینی ارائه میدهند، برای شنونده بیان میکند و دست او را گرفته، به بوستان پُردرختی که سایهسار بلندی دارد و میوههایش در دسترس است، میبرد. | [[قبانچی، صدرالدین|قپانچی]] مباحث مهمی را در فضای کلام اعتقادی، قرآنی، فلسفی و تاریخی که منابع دینی ارائه میدهند، برای شنونده بیان میکند و دست او را گرفته، به بوستان پُردرختی که سایهسار بلندی دارد و میوههایش در دسترس است، میبرد. | ||
موضوع دیگر، مقامهای اهل بیت پیامبر(ص) است. قپانچی با ترسیم این منزلتها به نقطه آغازین «کژی» و گمراه شدن از راه «راستی» که در پیش پای امت پیامبر(ص) بود، اشاره نموده، پیرویِ (ولایت) پیشوایان معصوم را شرط پذیرش اعمال توسط خداوند میداند و این نکته را که یک شیعه درستکار باید سر به فرمان معصوم بسپارد و از ایشان در گفتار و کردار مشق بگیرد، به شنونده گوشزد میکند. | موضوع دیگر، مقامهای اهل بیت پیامبر(ص) است. [[قبانچی، صدرالدین|قپانچی]] با ترسیم این منزلتها به نقطه آغازین «کژی» و گمراه شدن از راه «راستی» که در پیش پای امت پیامبر(ص) بود، اشاره نموده، پیرویِ (ولایت) پیشوایان معصوم را شرط پذیرش اعمال توسط خداوند میداند و این نکته را که یک شیعه درستکار باید سر به فرمان معصوم بسپارد و از ایشان در گفتار و کردار مشق بگیرد، به شنونده گوشزد میکند. | ||
او سخن را به موضوع دیگری کشانده، آنچه را که به افزاری برای نزدیکی به درگاه خداوند میماند و در پیروی از خاندان پیامبر(ص) و بیزاری جستن از دشمنان جِلوه میکند، به شنونده مینمایاند و میگوید که این افزار همان «امر به معروف و نهی از منکر» است که همه مسلمانان بدان فراخوانده گشتهاند و بار سنگینی است که بر دوش ایشان گذارده شده است. | او سخن را به موضوع دیگری کشانده، آنچه را که به افزاری برای نزدیکی به درگاه خداوند میماند و در پیروی از خاندان پیامبر(ص) و بیزاری جستن از دشمنان جِلوه میکند، به شنونده مینمایاند و میگوید که این افزار همان «امر به معروف و نهی از منکر» است که همه مسلمانان بدان فراخوانده گشتهاند و بار سنگینی است که بر دوش ایشان گذارده شده است. | ||