شعر الكميت بن زيد الأسدي: تفاوت میان نسخه‌ها

جز
جایگزینی متن - ' »' به '»'
جز (جایگزینی متن - ' ' به ' ')
جز (جایگزینی متن - ' »' به '»')
خط ۵۷: خط ۵۷:
سروده‌هاى وى، سرشار از روح حماسه و معنويت و فضيلت بوده و چونان درفشى افراشته، به حق فراخوانده و بى‌لياقتى بنى اميه و ناشايستگى آنان را براى حكومت بر مسلمين مطرح مى‌سازد.
سروده‌هاى وى، سرشار از روح حماسه و معنويت و فضيلت بوده و چونان درفشى افراشته، به حق فراخوانده و بى‌لياقتى بنى اميه و ناشايستگى آنان را براى حكومت بر مسلمين مطرح مى‌سازد.


«[[جاحظ، عمرو بن بحر|جاحظ]] » در مورد وى معتقد است كه او نخستين كسى است كه در شيعه، باب مناظره، احتجاج و جدل مكتبى و دينى را گشوده و ديگرى گفته است: كميت، اولين كسى است كه در شعرش، آشكارا از محبت اهل بيت(ع) دم زده است.
«[[جاحظ، عمرو بن بحر|جاحظ]]» در مورد وى معتقد است كه او نخستين كسى است كه در شيعه، باب مناظره، احتجاج و جدل مكتبى و دينى را گشوده و ديگرى گفته است: كميت، اولين كسى است كه در شعرش، آشكارا از محبت اهل بيت(ع) دم زده است.


اشعار او، گاهى پيش از خودش، سرزمين‌ها و دل‌ها را فتح مى‌كرد و آفاق را درمى‌نورديد و زبان به زبان، در ميان شيعيان مطرح مى‌شد و اين يكى از بزرگ‌ترين موفقيت‌هاى او در سرودن شعر مكتبى بود. گفته‌اند كه در كوفه، هركس شعر كميت را نمى‌دانست، او را شيعه نمى‌دانستند.
اشعار او، گاهى پيش از خودش، سرزمين‌ها و دل‌ها را فتح مى‌كرد و آفاق را درمى‌نورديد و زبان به زبان، در ميان شيعيان مطرح مى‌شد و اين يكى از بزرگ‌ترين موفقيت‌هاى او در سرودن شعر مكتبى بود. گفته‌اند كه در كوفه، هركس شعر كميت را نمى‌دانست، او را شيعه نمى‌دانستند.
۴۲۵٬۲۲۵

ویرایش