سفینه روح‌الله: مجموعه‌ای از اشعار شاه زین‌العباد بیرمی: تفاوت میان نسخه‌ها

سید عفیف‌الدین که به همراه گروه بزرگی از خویشان و وابستگان خود از بغداد به این نواحی مهاجرت کرده بود، در آغاز به امر تبلیغ دین و جنگ و غزا برای رواج اسلام پرداخت و به‌تدریج در افواه عمومی بومیان مشهور به «شاه‌زندو» شد که در واقع ترجمۀ فارسی پهلوی «رئیس قبیله» است؛ چه در زبان پهلوی «زنتو» و «زندو» به معنای عشیره و طایفه آمده است و «شاه» به معنای رئیس و فرمانده بکار گرفته می‌شده است. در حقیقت «شاه‌زندو» نامی است که بومیان منطقه در قرن چهارم هجری به «سید عفیف‌الدین» بزرگ خاندان سادات مهاجر بغداد داده‌اند و از آن پس این نام در حافظۀ تاریخی مردم منطقه بر جای مانده است.

مهم‌ترین منبع تاریخی که اطلاعاتی از زندگی «[[بیرمی، شاه‌زین‌العباد|شاه زین‌العباد بیرمی]]» به دست داده است، سفرنامۀ «محمدابراهیم کازرونی متخلص به نادری» است. در شرح جزیرۀ قشم با عنوان «حقایق‌نگاری قشم» دربارۀ روستایی به نام «کرمو» می‌نویسد: «آن قریه‌ای بوده است معمور و شاه زین‌العباد در آن مدفون و اکنون خراب می‌باشد».