رساله هفت دستگاه موسیقی ایران: تفاوت میان نسخه‌ها

| پیش از =

}}

==گزارش کتاب==

از خواندن متن حاضر نیز چنین برداشت می‌شود که نویسنده از اهل قلم علاقه‌مند و مطلع از موسیقی است. خط نستعلیق و شکستۀ این نویسنده روان است و حکایت از عادت به نوشتن دارد. علاوه بر آن، ثبت نام شهری که متن در آن نوشته شده، نیز ثبت روز هفته و تاریخ دقیق روز و ماه و سال به‌پایان رسیدن متن، دقت دیوانیان و اهل قلم را نشان می‌دهد. حتی به‌نظر می‌رسد که این نویسنده از طبقۀ اعیان اهل قلم یوده، یا در مجالس اعیان رفت‌وآمد داشته است. مهمانی‌های اعیان محل شنیدن قطعات موسیقی اروپایی و رقص‌های والس و مجالس بال بود و طبقۀ فرودست به این مهمانی‌ها راهی نداشتند. نوازندگان سنتی دورۀ قاجار هم به طریق اولی نمی‌توانستند فهرست مفصلی از نام‌های قطعات مختلف موسیقی اروپایی در ذهن داشته باشند. البته نوازنده حرفه‌ای نبودن نویسندۀ این متن در سبک گزارش دادن او در سراسر کتاب نمود دارد و در بخش پایانی کتاب که دربارۀ اختراعات جدید است، بیشتر آشکار می‌شود. لحن نویسنده در یادکردن از میرزا عبدالله و میرزا حسینقلی لحن نویسنده‌ای است که از بزرگان موسیقی زمانه یاد می‌کند، نه از همکاران نوازندۀ خود. متأسفانه تنها اطلاع موجود از این نویسنده نام میرزا شفیع است که در انجامۀ دست‌نوشته ثبت شده است.<ref>[https://literaturelib.com/books/3346 پایگاه کتابخانه تخصصی ادبیات]</ref>

==پانويس ==

<references />