رسائل طغرای مشهدی (سده 11ق): تفاوت میان نسخه‌ها

جز
جایگزینی متن - 'فارسي' به 'فارسی'
بدون خلاصۀ ویرایش
جز (جایگزینی متن - 'فارسي' به 'فارسی')
 
(۲ نسخهٔ میانیِ ایجادشده توسط همین کاربر نشان داده نشد)
خط ۸: خط ۸:
[[صاحبي، محمد]] (محقق و مصحح)
[[صاحبي، محمد]] (محقق و مصحح)
|زبان  
|زبان  
| زبان = فارسي  
| زبان = فارسی  
| کد کنگره =‏5ر2ص / 6417 PIR  
| کد کنگره =‏5ر2ص / 6417 PIR  
| موضوع =طغراي مشهدي، - 1100ق. - نقد و تفسير
| موضوع =طغراي مشهدي، - 1100ق. - نقد و تفسير
شعر فارسي - قرن 11ق. - تاريخ و نقد
شعر فارسی - قرن 11ق. - تاريخ و نقد
|ناشر  
|ناشر  
| ناشر =کتابخانه، موزه و مرکز اسناد مجلس شوراي اسلامي  
| ناشر =کتابخانه، موزه و مرکز اسناد مجلس شوراي اسلامي  
خط ۴۴: خط ۴۴:
رسائل بر جای مانده از ظعرا 27 رساله است که عبارت‌اند از: 1. آشوب‌نامه، 2، الهامیه، 3. انوارالمشارق 4، پریخانه 5. تاج‌المدایح، 6. تجلیات، 7. تحقیقات، 8. تذکرة‌الاحبا (تذکرۀ‌الاتقیا)، 9. تعدادالنوادر، 10. ثمرۀ طبی، 11. جلوسیه، 12. جوش بلبل (دیباچۀ معیارالادراک)، 13. چشمۀ فیض، 14. خمسۀ ضروریه (خمسۀ ناقصه)، 15. رقعات، 16. ضیافت معنوی، 17. فردوسیه، 18. کلمۀ الحق، 19. کنرالمعانی، 20. گریۀ قلم، 21. مجمع‌الغرایب، 22. مرآت‌الفتوح، 23. مرتفعات، 24. مشابهات ربیعی، 25. معراج‌الفصاحة، 26. نمونۀ انشا، 27. وجدیه.
رسائل بر جای مانده از ظعرا 27 رساله است که عبارت‌اند از: 1. آشوب‌نامه، 2، الهامیه، 3. انوارالمشارق 4، پریخانه 5. تاج‌المدایح، 6. تجلیات، 7. تحقیقات، 8. تذکرة‌الاحبا (تذکرۀ‌الاتقیا)، 9. تعدادالنوادر، 10. ثمرۀ طبی، 11. جلوسیه، 12. جوش بلبل (دیباچۀ معیارالادراک)، 13. چشمۀ فیض، 14. خمسۀ ضروریه (خمسۀ ناقصه)، 15. رقعات، 16. ضیافت معنوی، 17. فردوسیه، 18. کلمۀ الحق، 19. کنرالمعانی، 20. گریۀ قلم، 21. مجمع‌الغرایب، 22. مرآت‌الفتوح، 23. مرتفعات، 24. مشابهات ربیعی، 25. معراج‌الفصاحة، 26. نمونۀ انشا، 27. وجدیه.


خصایص برجستۀ رسائل طغرای در سطح زبانی عبارتند ‌از: کثرت واژه‌های هندی، بهره‌گیری از لغاتی که در آثار سخنوران پیش از عهد صفوی یافت نمی‌شود و یا به ندرت به چشم می‌خورد، کاربرد مصدر استادن و افعال مشتق از آن، استفاده از واژۀ «انداز» در معنای قصد و آهنگ، بسامد بالای اصطلاحات و واژگان مربوط به علوم و فنون گوناگون، اصطلاحات و واژگان مربوط به جنگاوری، اصطلاحات و واژگان مربوط به شریعت، اصطلاحات و واژگان مربوط به پزشکی و ... .
خصایص برجستۀ رسائل طغرای در سطح زبانی عبارتند ‌از: کثرت واژه‌های هندی، بهره‌گیری از لغاتی که در آثار سخنوران پیش از عهد صفوی یافت نمی‌شود و یا به ندرت به چشم می‌خورد، کاربرد مصدر استادن و افعال مشتق از آن، استفاده از واژۀ «انداز» در معنای قصد و آهنگ، بسامد بالای اصطلاحات و واژگان مربوط به علوم و فنون گوناگون، اصطلاحات و واژگان مربوط به جنگاوری، اصطلاحات و واژگان مربوط به شریعت، اصطلاحات و واژگان مربوط به پزشکی و....


نثر طغرای را مصنوع، تفننی، شاعرانه، توصیفی و متضمن استعاره‌ها و تشبیهات پیاپی دانسته‌اند. در رسائل وی، صنایع بلاغی و عناصر ادبی ذیل از بسامد بالاتری برخورد است: تشبیه بلیغ، تشخیص و استعارۀ مکنیه، کنایه، حس‌آمیزی، استفاده از موتیوهای شعر سبک هندی، واج‌آرایی و تتابع اضافات، توازی نحوی و سجع، درج شعر، مراعات نظیر، اغراق، تلمیح، ایهام.
نثر طغرای را مصنوع، تفننی، شاعرانه، توصیفی و متضمن استعاره‌ها و تشبیهات پیاپی دانسته‌اند. در رسائل وی، صنایع بلاغی و عناصر ادبی ذیل از بسامد بالاتری برخورد است: تشبیه بلیغ، تشخیص و استعارۀ مکنیه، کنایه، حس‌آمیزی، استفاده از موتیوهای شعر سبک هندی، واج‌آرایی و تتابع اضافات، توازی نحوی و سجع، درج شعر، مراعات نظیر، اغراق، تلمیح، ایهام.
خط ۶۰: خط ۶۰:


[[رده:کتاب‌شناسی]]
[[رده:کتاب‌شناسی]]
[[رده:زبان‌شناسی، علم زبان]]
[[رده:زبان و ادبیات شرقی (آسیایی)]]
[[رده:زبان و ادبیات فارسی]]
[[رده:زبانها و ادبیات ایرانی]]
[[رده:مقالات(اسفند) باقی زاده]]  
[[رده:مقالات(اسفند) باقی زاده]]  
[[رده:مقالات بازبینی نشده2]]
[[رده:مقالات بازبینی شده2 فروردین 1404]]