بازکاوی مؤلفه‌های هویت ملی در شاهنامۀ فردوسی: تفاوت میان نسخه‌ها

جز
جایگزینی متن - 'AUTOMATIONCODE.....AUTOMATIONCODE' به 'AUTOMATIONCODE......AUTOMATIONCODE'
بدون خلاصۀ ویرایش
جز (جایگزینی متن - 'AUTOMATIONCODE.....AUTOMATIONCODE' به 'AUTOMATIONCODE......AUTOMATIONCODE')
 
(۳ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط یک کاربر دیگر نشان داده نشد)
خط ۸: خط ۸:
|زبان  
|زبان  
| زبان =
| زبان =
| کد کنگره =
| کد کنگره =PIR ۴۴۹۷/و۹د۲ ۱۳۹۷‏
| موضوع =
| موضوع =فردوسی‌، ابوالقا‌سم‌، ۳۲۹ - ۴۱۶؟ق‌-. شا‌هنا‌مه‌ -- نقد و تفسیر,ویژگی‌ها‌ی ملی‌ ایرانی‌ در ادبیا‌ت‌^bNational characteristics, Iranian in literature,هویت‌ در ادبیا‌ت‌,شعر فا‌رسی‌ -- قرن‌ ۴ق‌. -- تا‌ریخ‌ و نقد
|ناشر  
|ناشر  
| ناشر =اطلاعات  
| ناشر =اطلاعات  
خط ۱۵: خط ۱۵:
| سال نشر =1397  
| سال نشر =1397  


| کد اتوماسیون =AUTOMATIONCODE.....AUTOMATIONCODE
| کد اتوماسیون =AUTOMATIONCODE......AUTOMATIONCODE
| چاپ =
| چاپ =
| شابک =0ـ101ـ435ـ600ـ978
| شابک =0ـ101ـ435ـ600ـ978
خط ۳۹: خط ۳۹:
مؤلفه‌های اصلی هویت ملی ایرانی در [[شاهنامه فردوسی (نشر قطره)|شاهنامۀ فردوسی]] عبارتند از: «هویت فرهنگی، هویت دینی، هویت تاریخی، هویت جغرافیایی، هویت سیاسی، هویت زبانی، هویت قومی و نژادی و هویت اقتصادی». در تفسیر این موضوع باید گفت هویت از مجموعۀ ویژگی‌هایی تشکیل می‌شود که سبب تعریف احساس درونی شخص نسبت به خود می‌گردد؛ احساس که سبب تفاوت او از دیگری می‌شود. این مجموعه شامل عناصر مادی و معنوی است که با هم هویت فرد یا جامعه را می‌سازند.
مؤلفه‌های اصلی هویت ملی ایرانی در [[شاهنامه فردوسی (نشر قطره)|شاهنامۀ فردوسی]] عبارتند از: «هویت فرهنگی، هویت دینی، هویت تاریخی، هویت جغرافیایی، هویت سیاسی، هویت زبانی، هویت قومی و نژادی و هویت اقتصادی». در تفسیر این موضوع باید گفت هویت از مجموعۀ ویژگی‌هایی تشکیل می‌شود که سبب تعریف احساس درونی شخص نسبت به خود می‌گردد؛ احساس که سبب تفاوت او از دیگری می‌شود. این مجموعه شامل عناصر مادی و معنوی است که با هم هویت فرد یا جامعه را می‌سازند.


مجموعۀ یافته‌های این پژوهش نشان می‌دهد که فردوسی از مؤلفۀ هویت فرهنگی برای تولید مفاهیم مشترک ملی استفاده کرده است؛ مفاهیمی مانند خردورزی، دادگستری، میهن‌دوستی و انگیزۀ دفاع از سرزمین، پای‌بندی به آیین جنگ، دین‌باوری، مهرورزی، آزادگی، آزستیزی، تقدیرگرایی، دانایی و دانشوری و .... .
مجموعۀ یافته‌های این پژوهش نشان می‌دهد که فردوسی از مؤلفۀ هویت فرهنگی برای تولید مفاهیم مشترک ملی استفاده کرده است؛ مفاهیمی مانند خردورزی، دادگستری، میهن‌دوستی و انگیزۀ دفاع از سرزمین، پای‌بندی به آیین جنگ، دین‌باوری، مهرورزی، آزادگی، آزستیزی، تقدیرگرایی، دانایی و دانشوری و.....


دین در شاهنامه دارای اهمیت ویژه‌ای است. به گونه‌ای که هم نشانه‌هایی از ادیان باستان مانند آیین زروان، مهرپرستی، مانوی، مزدک و زرتشتی در آن وجود دارد و هم توصیفات آشکاری از دین اسلام و مذهب شیعه دیده می‌شود. از سوی دیگر به سایر ادیان مانند یهودی و مسیحی نیز اشاراتی شده است.
دین در شاهنامه دارای اهمیت ویژه‌ای است. به گونه‌ای که هم نشانه‌هایی از ادیان باستان مانند آیین زروان، مهرپرستی، مانوی، مزدک و زرتشتی در آن وجود دارد و هم توصیفات آشکاری از دین اسلام و مذهب شیعه دیده می‌شود. از سوی دیگر به سایر ادیان مانند یهودی و مسیحی نیز اشاراتی شده است.
خط ۵۹: خط ۵۹:


[[رده:کتاب‌شناسی]]
[[رده:کتاب‌شناسی]]
[[رده:زبان‌شناسی، زبان و ادبیات]]
[[رده:زبان و ادبیات شرقی (آسیایی)]]
[[رده:زبان و ادبیات فارسی]]
[[رده:مقالات(اسفند) باقی زاده]]  
[[رده:مقالات(اسفند) باقی زاده]]  
[[رده:مقالات بازبینی نشده2]]
[[رده:مقالات بازبینی شده2 فروردین 1404]]
[[رده:فاقد اتوماسیون]]
[[رده:فاقد اتوماسیون]]