۱۴۶٬۵۳۱
ویرایش
جز
جایگزینی متن - 'ابی ط' به 'ابیط'
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) جز (جایگزینی متن - 'ابی ط' به 'ابیط') |
||
| خط ۳۵: | خط ۳۵: | ||
[[آل احمد، جلال|آلاحمد]] در تعریفی دیگر از روشنفکری میگوید: روشنفکر کسی است که فارغ از تعبد و تعصب و دور از فرمانبری است و اغلب کار فکری میکند، نه کار بدنی. وی تذکر میدهد لازمه روشنفکری آن نیست که در یک اجتماع، مخالف بیشرط و همهجانبه با مؤسسات سنتی آن اجتماع داشته باشد. [[آل احمد، جلال|آلاحمد]] در جستجوی «روشنفکری خودی»، توضیح میدهد که روشنفکر محصول غرب است، به منظور توجیه استعمارگری غرب؛و اگر امروز [[پل سارتر]] یا [[برتراند راسل]] به ا ین امر اعتراض دارند، این بیداری از خواب دویست ساله است. وی نتیجه میگیرد روشنفکر ایرانی وقتی در راه صحیح گام میزند، که در ولایت تابع خویش، و همکلام سارتر و راسل باشد. یعنی آنکه غرب و تمدن غربی را در حوزه ضد استعماری بپذیرد، نه در حوزه استعماری. | [[آل احمد، جلال|آلاحمد]] در تعریفی دیگر از روشنفکری میگوید: روشنفکر کسی است که فارغ از تعبد و تعصب و دور از فرمانبری است و اغلب کار فکری میکند، نه کار بدنی. وی تذکر میدهد لازمه روشنفکری آن نیست که در یک اجتماع، مخالف بیشرط و همهجانبه با مؤسسات سنتی آن اجتماع داشته باشد. [[آل احمد، جلال|آلاحمد]] در جستجوی «روشنفکری خودی»، توضیح میدهد که روشنفکر محصول غرب است، به منظور توجیه استعمارگری غرب؛و اگر امروز [[پل سارتر]] یا [[برتراند راسل]] به ا ین امر اعتراض دارند، این بیداری از خواب دویست ساله است. وی نتیجه میگیرد روشنفکر ایرانی وقتی در راه صحیح گام میزند، که در ولایت تابع خویش، و همکلام سارتر و راسل باشد. یعنی آنکه غرب و تمدن غربی را در حوزه ضد استعماری بپذیرد، نه در حوزه استعماری. | ||
[[آل احمد، جلال|آلاحمد]]، سپس به | [[آل احمد، جلال|آلاحمد]]، سپس به ارزیابیطبقات اجتماعی ایران به نقل از جامعه سوسیالیستهای نهضت ملی ایران و سوسیالیستهای ایرانی میپردازد. وی روشنفکران را به دو گروه تقسیم میکند. گروه اکثریتی که توجیهگر اعمال حکومتاند و گروه مدعی، که در تلاش برای یافتن مفرّی از بنبست استعماری هستند. | ||
[[آل احمد، جلال|آلاحمد]]، در ادامه ضمیمهای را به نام «پیدایش روشنفکران» آورده و از دو نهضت روشنفکری در ایران نام میبرد: | [[آل احمد، جلال|آلاحمد]]، در ادامه ضمیمهای را به نام «پیدایش روشنفکران» آورده و از دو نهضت روشنفکری در ایران نام میبرد: | ||