۴۲۵٬۲۲۵
ویرایش
جز
جایگزینی متن - ' ' به ' '
جز (جایگزینی متن - 'آلوسى' به 'آلوسى ') |
جز (جایگزینی متن - ' ' به ' ') |
||
| خط ۵۷: | خط ۵۷: | ||
آثار ابن قيم، همانند آثار استادش ابن تيميه، به واسطه مخالفت علماى اسلام با عقايد و افكار ايشان به مدت طولانى مطرود و متروك بود، تا اين كه بعد از گذشت چند قرن توسط محمد بن عبدالوهاب احياء شدند، و از آن زمان قصيده نونيه ابن قيم نيز كرارا به چاپ رسيده و بر آن شرح‌هاى مختلفى نگاشته شده است. از جمله اين شروح، شرح محمد خليل هراس است، كه در سال 1406ق در بيروت به طبع رسيده و شرحى متوسط بر اين قصيده است. | آثار ابن قيم، همانند آثار استادش ابن تيميه، به واسطه مخالفت علماى اسلام با عقايد و افكار ايشان به مدت طولانى مطرود و متروك بود، تا اين كه بعد از گذشت چند قرن توسط محمد بن عبدالوهاب احياء شدند، و از آن زمان قصيده نونيه ابن قيم نيز كرارا به چاپ رسيده و بر آن شرح‌هاى مختلفى نگاشته شده است. از جمله اين شروح، شرح محمد خليل هراس است، كه در سال 1406ق در بيروت به طبع رسيده و شرحى متوسط بر اين قصيده است. | ||
در نام اين قصيده شيخ بكر ابوزيد در "ابن قيم جوزى زندگى و آثار او" مى‌گويد: نام اين قصيده "الكافية الشافية فى الانتصار للفرقة الناجية" است، مؤيد آن اين كه خود ابن قيم در مقدمه به آن اشاره كرده، همچنين در كتاب ديگر او به نام "اجتماع الجيوش الإسلامية" اين قصيده را به همين نام آورده است. [[صفدی، خلیل بن ایبک|صفدى]]، ابن تغرى، [[سيوطى]] و [[آلوسی، محمود بن عبدالله|آلوسى]] | در نام اين قصيده شيخ بكر ابوزيد در "ابن قيم جوزى زندگى و آثار او" مى‌گويد: نام اين قصيده "الكافية الشافية فى الانتصار للفرقة الناجية" است، مؤيد آن اين كه خود ابن قيم در مقدمه به آن اشاره كرده، همچنين در كتاب ديگر او به نام "اجتماع الجيوش الإسلامية" اين قصيده را به همين نام آورده است. [[صفدی، خلیل بن ایبک|صفدى]]، ابن تغرى، [[سيوطى]] و [[آلوسی، محمود بن عبدالله|آلوسى]] هم به اين نام آورده‌اند، ابن رجب القصيدة النونية في السنة را به آن اضافه كرده است و اين قصيده به "النونيه" نيز شهرت يافته است. | ||
تعداد ابيات اين قصيده را بعضى سه هزار بيت گفته‌اند كه به نظر ابو زيد صحيح نيست، و تعداد آن تا شش هزار بيت مى‌رسد، مؤيد آن ابن تغرى بردى شاگرد [[صفدی، خلیل بن ایبک|صفدى]] در "المنهل الصافى" است، كه آن را 5949 بيت دانسته است. | تعداد ابيات اين قصيده را بعضى سه هزار بيت گفته‌اند كه به نظر ابو زيد صحيح نيست، و تعداد آن تا شش هزار بيت مى‌رسد، مؤيد آن ابن تغرى بردى شاگرد [[صفدی، خلیل بن ایبک|صفدى]] در "المنهل الصافى" است، كه آن را 5949 بيت دانسته است. | ||