۱۴۶٬۷۳۵
ویرایش
جز
جایگزینی متن - 'جزایری، سید نعمتالله' به 'جزایری، نعمتالله بن عبدالله'
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) جز (جایگزینی متن - 'وحید بهبهانی، محمدباقر' به 'بهبهانی، محمدباقر بن محمداکمل') برچسبها: ویرایش همراه ویرایش از وبگاه همراه |
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) جز (جایگزینی متن - 'جزایری، سید نعمتالله' به 'جزایری، نعمتالله بن عبدالله') |
||
| (یک نسخهٔ میانیِ ایجادشده توسط همین کاربر نشان داده نشد) | |||
| خط ۵۱: | خط ۵۱: | ||
دوره سوم: دوره انتقال فقه از عصر ائمه به عصر فقیهان نایبان عام امام(ع) که با غیبت صغرای امام زمان(عج) آغاز میشود و تا عصر شیخ طوسی ادامه مییابد. ابن جنید اسکافی و ابن ابی عقیل از فقهای برجسته این دورهاند. | دوره سوم: دوره انتقال فقه از عصر ائمه به عصر فقیهان نایبان عام امام(ع) که با غیبت صغرای امام زمان(عج) آغاز میشود و تا عصر شیخ طوسی ادامه مییابد. ابن جنید اسکافی و ابن ابی عقیل از فقهای برجسته این دورهاند. | ||
دوره چهارم: عصر تحول و گسترش فقه، عصر خروج از نصوص و انطباق نصوص بر فقه. در این دوره [[طوسی، محمد بن حسن|شیخ طوسی]] با تألیف المبسوط تحول خاصی در فقه ایجاد کرد. او در این روش از استادش [[ | دوره چهارم: عصر تحول و گسترش فقه، عصر خروج از نصوص و انطباق نصوص بر فقه. در این دوره [[طوسی، محمد بن حسن|شیخ طوسی]] با تألیف المبسوط تحول خاصی در فقه ایجاد کرد. او در این روش از استادش [[سید مرتضی، علی بن حسین|سید مرتضی]] و [[مفید، محمد بن محمد|شیخ مفید]] پیروی کرد. | ||
دوره پنجم: این دوره از سال 460ق یعنی بعد از [[طوسی، محمد بن حسن|شیخ طوسی]] شروع میشود به [[ابن ادریس، محمد بن احمد|محمد بن ادریس حلی]] خاتمه مییابد. از این دوره باید بهعنوان عصر رکود فقه یاد کرد؛ زیرا بیشتر فقیهان پیرو شیخ بودهاند و کمتر کسی با او مخالفت کرده است. | دوره پنجم: این دوره از سال 460ق یعنی بعد از [[طوسی، محمد بن حسن|شیخ طوسی]] شروع میشود به [[ابن ادریس، محمد بن احمد|محمد بن ادریس حلی]] خاتمه مییابد. از این دوره باید بهعنوان عصر رکود فقه یاد کرد؛ زیرا بیشتر فقیهان پیرو شیخ بودهاند و کمتر کسی با او مخالفت کرده است. | ||
| خط ۶۷: | خط ۶۷: | ||
دوره یازدهم: این دوره خود به دو بخش تقسیم میشود: | دوره یازدهم: این دوره خود به دو بخش تقسیم میشود: | ||
الف: پیدایش اخباریگری با بروز [[استرآبادی، محمدامین|محمدامین استرآبادی]] و تقسیم اخباریون به دو دسته تندرو و میانهرو. بهجز [[استرآبادی، محمدامین|محمدامین استرآبادی]]، از شخصیتهای اخباری میتوان کسانی مانند میرزا محمد استرآبادی، [[بحرانی، یوسف بن احمد|محدث بحرانی]]، [[جزایری، | الف: پیدایش اخباریگری با بروز [[استرآبادی، محمدامین|محمدامین استرآبادی]] و تقسیم اخباریون به دو دسته تندرو و میانهرو. بهجز [[استرآبادی، محمدامین|محمدامین استرآبادی]]، از شخصیتهای اخباری میتوان کسانی مانند میرزا محمد استرآبادی، [[بحرانی، یوسف بن احمد|محدث بحرانی]]، [[جزایری، نعمتالله بن عبدالله|سید نعمتالله جزایری]]، [[حر عاملی، محمد بن حسن|شیخ حر عاملی]]، [[فیض کاشانی، محمد بن شاهمرتضی|ملا محسن فیض کاشانی]]، [[مجلسی، محمدتقی|محمدتقی]] و [[مجلسی، محمدباقر|محمدباقر مجلسی]]، شیخ سلیمان ماحوزی و سید بحرانی را نام برد. | ||
ب: تداوم مکتب اصول و اجتهاد در اصفهان با ورود فقهای جبل عامل مانند [[محقق کرکی، علی بن حسین|محقق کرکی]] به اصفهان. از فقهای نامور و برجسته این دوره میتوان مجلسیها، [[شیخ بهایی، محمد بن حسین|شیخ بهایی]]، پدرش شیخ عبدالصمد عاملی، [[محقق خوانساری، حسین بن محمد|حاجآقا حسین]] و [[آقاجمال خوانساری، محمد بن حسین|آقا جمال خوانساری]]، محمدباقر سبزواری و [[میرداماد، سید محمدباقر بن محمد|محمدباقر میرداماد]] را نام برد. البته برخی، محققان این دوره را داخل در دوره هشتم دانستهاند. | ب: تداوم مکتب اصول و اجتهاد در اصفهان با ورود فقهای جبل عامل مانند [[محقق کرکی، علی بن حسین|محقق کرکی]] به اصفهان. از فقهای نامور و برجسته این دوره میتوان مجلسیها، [[شیخ بهایی، محمد بن حسین|شیخ بهایی]]، پدرش شیخ عبدالصمد عاملی، [[محقق خوانساری، حسین بن محمد|حاجآقا حسین]] و [[آقاجمال خوانساری، محمد بن حسین|آقا جمال خوانساری]]، محمدباقر سبزواری و [[میرداماد، سید محمدباقر بن محمد|محمدباقر میرداماد]] را نام برد. البته برخی، محققان این دوره را داخل در دوره هشتم دانستهاند. | ||