۱۴۶٬۷۳۵
ویرایش
جز
جایگزینی متن - 'وحید بهبهانی، محمدباقر' به 'بهبهانی، محمدباقر بن محمداکمل'
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) جز (جایگزینی متن - ' (ص)' به '(ص)') برچسبها: ویرایش همراه ویرایش از وبگاه همراه |
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) جز (جایگزینی متن - 'وحید بهبهانی، محمدباقر' به 'بهبهانی، محمدباقر بن محمداکمل') |
||
| خط ۳۰: | خط ۳۰: | ||
در فصل اول این اثر ثابت شده که اولین انشعاب در فقه جعفری به دست اصحاب آن حضرت ایجاد شد. در فصل دوم، با استناد به شواهد تاریخی نشاندادهشده كه در سدههای چهارم و پنجم هجری هر كدام از سه جریان حدیث گرا، عقلگرا و اجتهاد معتدلی، در حوزهای، به فعالیت خود ادامه داده است. با به صحنه آمدن شیوه اجتهادی [[طوسی، محمد بن حسن|شیخ طوسی]]، هر دو گروه حدیث گرا و عقلگرا در دستگاه عظیم اجتهادی شیخ طوسی هضم شدند. در فصل سوم نشاندادهشده كه در سده ششم دستگاه اجتهادی شیخ آنچنان بر حوزههای علمیه شیعه مسلط بود كه تا یك قرن فضای حوزههای دینی در سراسر جهان تشیع را تسخیر كرد و غالب فقیهان در این سده از مكتب شیخ پیروی میكردند. در فصل چهارم نشاندادهشده كه [[قطب راوندی، سعید بن هبةالله|قطبالدین راوندی]]، حُمَّصی و بهویژه [[ابن ادریس، محمد بن احمد|ابن ادریس حلی]] این سدّ تقلید را در اواخر سده ششم هجری شکستند. در فصل پنجم و ششم آمده است كه این انتقادات شدید بر جوّ حاكم بر حوزهها دو واکنش متفاوت را ایجاد كرد؛ وازدگی از اجتهاد متعارف و رویآوردن به زهد و اخلاق، و پیریزی اجتهادی مقتدر و مسلط در حوزه حله. در فصل هفتم جریان اخباریگری موردبحث قرار گرفته است. | در فصل اول این اثر ثابت شده که اولین انشعاب در فقه جعفری به دست اصحاب آن حضرت ایجاد شد. در فصل دوم، با استناد به شواهد تاریخی نشاندادهشده كه در سدههای چهارم و پنجم هجری هر كدام از سه جریان حدیث گرا، عقلگرا و اجتهاد معتدلی، در حوزهای، به فعالیت خود ادامه داده است. با به صحنه آمدن شیوه اجتهادی [[طوسی، محمد بن حسن|شیخ طوسی]]، هر دو گروه حدیث گرا و عقلگرا در دستگاه عظیم اجتهادی شیخ طوسی هضم شدند. در فصل سوم نشاندادهشده كه در سده ششم دستگاه اجتهادی شیخ آنچنان بر حوزههای علمیه شیعه مسلط بود كه تا یك قرن فضای حوزههای دینی در سراسر جهان تشیع را تسخیر كرد و غالب فقیهان در این سده از مكتب شیخ پیروی میكردند. در فصل چهارم نشاندادهشده كه [[قطب راوندی، سعید بن هبةالله|قطبالدین راوندی]]، حُمَّصی و بهویژه [[ابن ادریس، محمد بن احمد|ابن ادریس حلی]] این سدّ تقلید را در اواخر سده ششم هجری شکستند. در فصل پنجم و ششم آمده است كه این انتقادات شدید بر جوّ حاكم بر حوزهها دو واکنش متفاوت را ایجاد كرد؛ وازدگی از اجتهاد متعارف و رویآوردن به زهد و اخلاق، و پیریزی اجتهادی مقتدر و مسلط در حوزه حله. در فصل هفتم جریان اخباریگری موردبحث قرار گرفته است. | ||
در فصل هشتم نشاندادهشده كه پس از یك سده سلطه اخباریان، [[ | در فصل هشتم نشاندادهشده كه پس از یك سده سلطه اخباریان، [[بهبهانی، محمدباقر بن محمداکمل|وحید بهبهانی]] با منطقی قوی به مقابله با افكار اخباریگری پرداخت و در اندك زمانی حوزههای دینی به تسخیر مجدد مجتهدان درآمد. در فصلهای پایانی این اثر درباره [[انصاری، مرتضی بن محمدامین|شیخ انصاری]] و بازسازی و تكمیل دستگاه اجتهادی به دست او و ابتكارات و نوآوریهایش میخوانیم. <ref>ر.ک: مقدمه کتاب، ص23-26</ref> | ||
جهت اطلاع از ویژگیهای کتاب به صفحات 26 و 27 از مقدمه آن مراجعه نمایید. | جهت اطلاع از ویژگیهای کتاب به صفحات 26 و 27 از مقدمه آن مراجعه نمایید. | ||