۴۲۵٬۲۲۵
ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
جز (جایگزینی متن - '== معرفى اجمالى == «(.*)»' به '== معرفى اجمالى == '''$1'''') |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۵۹: | خط ۵۹: | ||
وى در بخشى از مقدمه به نقل از [[حاكم نيشابورى]] در كتاب [[معرفة علوم الحديث]] به اسلوب خاص [[اميرالمؤمنين على(ع)]] در تحقيق و تثبيت در روايت حديث اشاره كرده است؛ آن حضرت زمانى كه حديثى را شخصاً از [[پيامبر(ص)]] نمى‌شنيد، سپس آن را از ديگرى مى‌شنيد، آن محدث را اگرچه ثقه و مورد اعتماد بود، قسم مى‌داد؛ براى آنكه با آن قسم علم پيدا كند كه بر رسول‌الله(ص) دروغى بسته نشده است <ref>ر.ك: همان، ص12</ref>. | وى در بخشى از مقدمه به نقل از [[حاكم نيشابورى]] در كتاب [[معرفة علوم الحديث]] به اسلوب خاص [[اميرالمؤمنين على(ع)]] در تحقيق و تثبيت در روايت حديث اشاره كرده است؛ آن حضرت زمانى كه حديثى را شخصاً از [[پيامبر(ص)]] نمى‌شنيد، سپس آن را از ديگرى مى‌شنيد، آن محدث را اگرچه ثقه و مورد اعتماد بود، قسم مى‌داد؛ براى آنكه با آن قسم علم پيدا كند كه بر رسول‌الله(ص) دروغى بسته نشده است <ref>ر.ك: همان، ص12</ref>. | ||
[[ابوحمزه ثمالى، ثابت بن ابى‌صفيه]] از جمله راويان مطرح‌شده در كتاب است. نويسنده ابتدا با اصطلاحاتى از منابع اهل سنت كه در علم رجال، حاكى از ضعف راوى است، چون «ليس بشيء»، «ليّن الحديث»، «ليس بثقة» از وى ياد مى‌كند، سپس در نقد اين ديدگاه‌ها برخى كلمات اهل سنت را تعصب نسبت به باطل و براى مخالفت با اهل‌بيت(ع) دانسته كه رسول‌الله(ص) تمسك به آنها را بر امتش واجب كرده است. [[نجاشى]] چنين نقل مى‌كند كه [[امام صادق(ع) | [[ابوحمزه ثمالى، ثابت بن ابى‌صفيه]] از جمله راويان مطرح‌شده در كتاب است. نويسنده ابتدا با اصطلاحاتى از منابع اهل سنت كه در علم رجال، حاكى از ضعف راوى است، چون «ليس بشيء»، «ليّن الحديث»، «ليس بثقة» از وى ياد مى‌كند، سپس در نقد اين ديدگاه‌ها برخى كلمات اهل سنت را تعصب نسبت به باطل و براى مخالفت با اهل‌بيت(ع) دانسته كه رسول‌الله(ص) تمسك به آنها را بر امتش واجب كرده است. [[نجاشى]] چنين نقل مى‌كند كه [[امام صادق]](ع) فرمودند: «ابوحمزه در زمان خود مانند سلمان در زمانش بوده است»؛ البته در كشّى اين روايت به [[امام رضا(ع)]] منتسب و به [[لقمان]] تشبيه شده است <ref>ر.ك: متن كتاب، ج 1، ص222-221</ref>. | ||
== وضعيت كتاب == | == وضعيت كتاب == | ||