منية الراضي في رسائل القاضي: تفاوت میان نسخه‌ها

[[نصار، حسین ]] (مصحح)

[[عبدالعال، محمد یونس ]] ( محقق)

[[میدانی، احمد بن محمد]] ( گردآورنده)

| موضوع =

'''منية الراضي في رسائل القاضي'''، از آثار محدّث، قاضی و فقیه قرن چهارم هجری قمری، [[ابواحمد منصور بن محمد هروی]]، مشهور به [[قاضی ازدی]] (متوفای 410ق)، است که قطعاتی در قالب نثر ادبی و گاهی نظم درباره موضوعات گوناگون زندگی فردی و اجتماعی بیان می‌کند. این قطعه‌ها (رساله‌ها) با گردآوری نحوى و لغوى حنفی قرن پنجم هجری قمری [[ابوالفضل احمد بن محمد میدانی]] (متوفای 518ق) و تحقیق پژوهشگر معاصر، [[محمد یونس عبدالعال]] و بازبینی ادیب ممتاز مصری [[حسین نصار]] (1344-1439ق)، منتشر شده است.

* [[ابوالفضل احمد بن محمد میدانی]]، این اثر را عبارات و الفاظی درخشان دانسته که از کلام قاضی [[ابواحمد منصور بن محمد ازدی]] برگزیده و آن را در 10 رساله و 10 موضوع قرار داده‌ و در هر رساله الفاظی را آورده‌ است که در آن نوع کاربرد دارد. او مثلا در باب شوق، مطالبی را جمع کرده که [[قاضی ازدی]] در آغاز کتاب‌های خود نوشته است....<ref>ر.ک: مقدمه گردآورنده، ص43</ref>.

* [[محمد یونس عبدالعال]]، با توضیح چگونگی یافتن نسخه‌های سه‌گانه اثر حاضر و اینکه 2 نسخه آن آکنده از عیب و غلط و سقط بود، افزوده است: ولی با توجه به خوش‌خطی نسخه سوم و اشتباهات اندک آن، به تحقیق و تصحیح پرداختم و البته زحمت فراوانی متحمل شدم و هنوز هم برخی از موارد آن نیازمند دقت و کاوش و احتیاط است<ref>ر.ک: مقدمه محقق، ص6</ref>.

* فصل في الدوام: «أبقاه الله – تعالی - ... ما بثَّ الليلُ دُجاه و نَشرَ الصبحُ سناه... و ابتسم البدرُ في ظلامه و انجسم القطر من غمامه....»<ref>ر.ک: همان، ص163</ref>؛ ترجمه: «فصلی درباره ماندگاری و دوام: خدای متعال او را نگهدارد... تا زمانی که شب تاریکی‌اش را می‌پراکند و روز روشنی می‌افشاند.... و تا ماه‌شب‌چهارده در ظلمات شب لبخند می‌زند و قطره‌ای باران از ابری می‌چکد....<ref>ر.ک: همان، ص163</ref>.

 

[[رده:مقالات بازبینی نشده2]]