۱۰۶٬۲۸۴
ویرایش
جز
جایگزینی متن - 'ابن بابویه، ابوجعفر، محمد بن علی' به 'ابن بابویه، محمد بن علی'
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) جز (جایگزینی متن - 'قمی (ابهام زدایی)' به 'قمی (ابهام‌زدایی)') |
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) جز (جایگزینی متن - 'ابن بابویه، ابوجعفر، محمد بن علی' به 'ابن بابویه، محمد بن علی') |
||
| خط ۳۳: | خط ۳۳: | ||
{{کاربردهای دیگر|قمی (ابهام‌زدایی)}} | {{کاربردهای دیگر|قمی (ابهام‌زدایی)}} | ||
'''حسن بن محمد قمی''' (متوفای 406ق)، از بزرگان علمای دوازده امامی و معاصر با [[ابن بابویه، | '''حسن بن محمد قمی''' (متوفای 406ق)، از بزرگان علمای دوازده امامی و معاصر با [[ابن بابویه، محمد بن علی|شیخ صدوق]] و از راویان برادر او و چه‌بسا از راویان خود او و نویسنده کتاب «[[تاریخ قم]]» می‌باشد. | ||
==نام و نسب و خاندان== | ==نام و نسب و خاندان== | ||
| خط ۴۶: | خط ۴۶: | ||
==مذهب و جایگاه علمی او== | ==مذهب و جایگاه علمی او== | ||
وی از بزرگان علمای امامیه و از معاصران [[ابن بابویه، | وی از بزرگان علمای امامیه و از معاصران [[ابن بابویه، محمد بن علی|شیخ صدوق]] و از راویان برادر او و چه‌بسا خود او بوده است<ref>ر.ک: فقیهی، علی‌اصغر، ج6</ref>. | ||
تألیف «تاریخ قم»، منجر به شناخته شدن او در حوزه تاریخ‌نگارى شده است<ref>ر.ک: عباسی، علی‌اکبر؛ فاطمه‌نژاد، مونا</ref>. | تألیف «تاریخ قم»، منجر به شناخته شدن او در حوزه تاریخ‌نگارى شده است<ref>ر.ک: عباسی، علی‌اکبر؛ فاطمه‌نژاد، مونا</ref>. | ||
قمى در تحصیل علوم دینى هم کوشا بوده؛ به‌گونه‌اى که از محضر [[حسین بن على بن موسى بن بابویه قمى|ابوعبدالله حسین بن على بن بابویه]] (قرن ۴ق)، برادر [[ابن بابویه، | قمى در تحصیل علوم دینى هم کوشا بوده؛ به‌گونه‌اى که از محضر [[حسین بن على بن موسى بن بابویه قمى|ابوعبدالله حسین بن على بن بابویه]] (قرن ۴ق)، برادر [[ابن بابویه، محمد بن علی|شیخ صدوق]] (متوفی ۳۸۱ق)، بهره‌مند شده است و از او روایت مى‌آورد. | ||
گردآورى دو مجموعه شعر، یکى براى [[ابوالفضل محمد بن حسین عمید]] (متوفی ۳۶۰ق)، از شعرهاى [[جعفر بن محمد بن على العطار]] و دیگرى براى [[صاحب بن عباد، اسماعیل بن عباد|صاحب بن عباد]] (متوفی ۳۸۵ق)، توانمندى او را در حوزه ادبى هم آشکار مى‌کند. بى‌گمان به زبان عربى هم آشنایى کامل داشته که اثرش را به آن زبان نوشته است<ref>ر.ک: همان</ref>. | گردآورى دو مجموعه شعر، یکى براى [[ابوالفضل محمد بن حسین عمید]] (متوفی ۳۶۰ق)، از شعرهاى [[جعفر بن محمد بن على العطار]] و دیگرى براى [[صاحب بن عباد، اسماعیل بن عباد|صاحب بن عباد]] (متوفی ۳۸۵ق)، توانمندى او را در حوزه ادبى هم آشکار مى‌کند. بى‌گمان به زبان عربى هم آشنایى کامل داشته که اثرش را به آن زبان نوشته است<ref>ر.ک: همان</ref>. | ||