۱۲۸
ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۴۴: | خط ۴۴: | ||
'''محمد بن عبدالملک معزی نیشابوری''' (متوفی بین 518-521ق)، متخلص به معزی، از شعرای قرن پنجم و ششم هجری است که عمر خود را در خدمت ملک‌شاه و سنجر بن ملک‌شاه سلجوقی بوده است. وی شاعری پارسی‌گوی و سادگی و روانی از ویژگی‌های اشعار اوست. | '''محمد بن عبدالملک معزی نیشابوری''' (متوفی بین 518-521ق)، متخلص به معزی، از شعرای قرن پنجم و ششم هجری است که عمر خود را در خدمت ملک‌شاه و سنجر بن ملک‌شاه سلجوقی بوده است. وی شاعری پارسی‌گوی و سادگی و روانی از ویژگی‌های اشعار اوست. | ||
=سرگذشت= | |||
امیرالشعرا ابوعبدالله محمد بن عبدالملک معزّی نیشابوری، از شاعران مشهور و چیره‌زبان و از فصحای نام‌بردار خراسان در اواسط قرن پنجم هجری است. وی خود را میراث‌دار پدر خود، عبدالملک برهانی شاعر دربار آلب ارسلان سلجوقی می‌نامد. | امیرالشعرا ابوعبدالله محمد بن عبدالملک معزّی نیشابوری، از شاعران مشهور و چیره‌زبان و از فصحای نام‌بردار خراسان در اواسط قرن پنجم هجری است. وی خود را میراث‌دار پدر خود، عبدالملک برهانی شاعر دربار آلب ارسلان سلجوقی می‌نامد. | ||
از زمان ولادت امیر معزی اطلاع دقیقی نیست، ولیکن از‌آنجا‌که سال‌های جوانی خود را در دربار ملک‌شاه سلجوقی گذرانده است، باید بعد از سال 440ق، تولد یافته باشد و وفات وی نیز بین سال 518 و 521ق، است. ابتدای روزگار شاعری معزی در خدمت ملک‌شاه سلجوقی بوده و پس از وفات وی، مدتی از عمر خود را در هرات، نیشابور و اصفهان به سر برد و سرگرم مدح امرای مختلف سلجوقی و وزیران آنها بود<ref>ر.ک: یلمه‌ها، احمدرضا، ص242-243</ref>؛ تا آنکه دور حکومت خراسان به سنجر بن ملک‌شاه رسید و معزی به خدمت او رسید و ازاین‌پس تا پایان حیات در خدمت او می‌زیست و همواره ملازم او بود تا درگذشت<ref>ر.ک: هیری، ناصر، ص10</ref>. | از زمان ولادت امیر معزی اطلاع دقیقی نیست، ولیکن از‌آنجا‌که سال‌های جوانی خود را در دربار ملک‌شاه سلجوقی گذرانده است، باید بعد از سال 440ق، تولد یافته باشد و وفات وی نیز بین سال 518 و 521ق، است. ابتدای روزگار شاعری معزی در خدمت ملک‌شاه سلجوقی بوده و پس از وفات وی، مدتی از عمر خود را در هرات، نیشابور و اصفهان به سر برد و سرگرم مدح امرای مختلف سلجوقی و وزیران آنها بود<ref>ر.ک: یلمه‌ها، احمدرضا، ص242-243</ref>؛ تا آنکه دور حکومت خراسان به سنجر بن ملک‌شاه رسید و معزی به خدمت او رسید و ازاین‌پس تا پایان حیات در خدمت او می‌زیست و همواره ملازم او بود تا درگذشت<ref>ر.ک: هیری، ناصر، ص10</ref>. | ||
=سبک و مضامین شعری= | |||
ویژگی خاص شعر امیر معزی، سادگی و روانی آن است. وی از جمله شاعرانی است که همواره او را در صف مقدم شاعران پارسی‌گوی قرار داده و به استادی و عظمت، شیوایی و زیبایی اشعار ستوده‌اند. معزی معانی بسیار را در الفاظ ساده و خالی از تکلف ادا می‌کند و قوّت طبع او در آوردن عبارات سهل و بدون تعقید و ابهام از قدیم مورد توجه ناقدان سخن بوده است. بعضی از قصاید معزی، افکار کاملاً تازه‌ای نسبت به پیشینیان دارد و این درجه ابتکار و علاقه او را به آوردن مضامین و مطالب بدیع می‌رساند<ref>ر.ک: یلمه‌ها، احمدرضا، ص242-243</ref>. | ویژگی خاص شعر امیر معزی، سادگی و روانی آن است. وی از جمله شاعرانی است که همواره او را در صف مقدم شاعران پارسی‌گوی قرار داده و به استادی و عظمت، شیوایی و زیبایی اشعار ستوده‌اند. معزی معانی بسیار را در الفاظ ساده و خالی از تکلف ادا می‌کند و قوّت طبع او در آوردن عبارات سهل و بدون تعقید و ابهام از قدیم مورد توجه ناقدان سخن بوده است. بعضی از قصاید معزی، افکار کاملاً تازه‌ای نسبت به پیشینیان دارد و این درجه ابتکار و علاقه او را به آوردن مضامین و مطالب بدیع می‌رساند<ref>ر.ک: یلمه‌ها، احمدرضا، ص242-243</ref>. | ||
=آثار= | |||
کلیات دیوان امیر معزی نیشابوری. | کلیات دیوان امیر معزی نیشابوری. | ||
=پانویس= | |||
<references/> | <references/> | ||
=منابع مقاله= | |||
# هیری، ناصر، مقدمه «کلیات دیوان معزی»، تهران، نشر مرزبان، چاپ اول، بهار 1362. | # هیری، ناصر، مقدمه «کلیات دیوان معزی»، تهران، نشر مرزبان، چاپ اول، بهار 1362. | ||
#[[:noormags:968488| یلمه‌ها، احمدرضا، «بررسی تطبیقی مضامین اشعار امیر معزی و ابن معتز عباسی»، لسان مبین، زمستان 1390، شماره 6، ص241 تا 259]]. | #[[:noormags:968488| یلمه‌ها، احمدرضا، «بررسی تطبیقی مضامین اشعار امیر معزی و ابن معتز عباسی»، لسان مبین، زمستان 1390، شماره 6، ص241 تا 259]]. | ||
=وابسته‌ها= | |||
{{وابسته‌ها}} | {{وابسته‌ها}} | ||
[[کلیات دیوان معزی]] | [[کلیات دیوان معزی]] | ||