تاریخ ملک‌آرا: چگونگی به قدرت رسیدن قاجارها: تفاوت میان نسخه‌ها

بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
 
خط ۲۷: خط ۲۷:
| پیش از =
| پیش از =
}}
}}
'''تاریخ ملک‌آرا: چگونگی به قدرت رسیدن قاجارها''' تألیف علیقلی بن محمد چلاوی(اقبال)؛ مصححین جمشید قائمی و رامین بلقانی؛ این کتاب مربوط به مقطعی حساس و مهم از تاریخ ایران است؛ یعنی وقایع از اواخر دوران صفوی تا سال 1209 قمری در آن به رشتۀ تحریر درآمده است. این کتاب موسوم به «تاریخ ملک‌آرا» است و علت نام‌گذاری را مؤلف آن میرزا علی‌قلی بن محمد چلاوی متخلص به «اقبال» به افتخار «محمدقلی میرزا ملک‌آرا» پسر سوم فتحعلی شاه قاجار و حاکم مازندران اعلام کرده و به دستور او آن را تصنیف نموده است. کتاب با همکاری شقیق فتحعلی‌زاده و رقیه آقابابازاده به چاپ رسیده است.
'''تاریخ ملک‌آرا: چگونگی به قدرت رسیدن قاجارها''' تألیف [[چلاوی، علینقی بن محمد|علیقلی بن محمد چلاوی(اقبال)؛]] مصححین [[جمشید قائمی]] و [[رامین بلقانی]]؛ این کتاب مربوط به مقطعی حساس و مهم از تاریخ ایران است؛ یعنی وقایع از اواخر دوران صفوی تا سال 1209 قمری در آن به رشتۀ تحریر درآمده است. این کتاب موسوم به «تاریخ ملک‌آرا» است و علت نام‌گذاری را مؤلف آن [[چلاوی، علینقی بن محمد|میرزا علی‌قلی بن محمد چلاوی]] متخلص به «اقبال» به افتخار «محمدقلی میرزا ملک‌آرا» پسر سوم فتحعلی شاه قاجار و حاکم مازندران اعلام کرده و به دستور او آن را تصنیف نموده است. کتاب با همکاری [[شقیق فتحعلی‌زاده]] و [[رقیه آقابابازاده]] به چاپ رسیده است.


==گزارش کتاب==
==گزارش کتاب==
خط ۳۴: خط ۳۴:
این کتاب مربوط به مقطعی حساس و مهم از تاریخ ایران است؛ یعنی وقایع از اواخر دوران صفوی تا سال 1209 قمری در آن به رشتۀ تحریر درآمده است. این کتاب موسوم به «تاریخ ملک‌آرا» است و علت نام‌گذاری را مؤلف آن میرزا علی‌قلی بن محمد چلاوی متخلص به «اقبال» به افتخار «محمدقلی میرزا ملک‌آرا» پسر سوم فتحعلی شاه قاجار و حاکم مازندران اعلام کرده و به دستور او آن را تصنیف نموده است.
این کتاب مربوط به مقطعی حساس و مهم از تاریخ ایران است؛ یعنی وقایع از اواخر دوران صفوی تا سال 1209 قمری در آن به رشتۀ تحریر درآمده است. این کتاب موسوم به «تاریخ ملک‌آرا» است و علت نام‌گذاری را مؤلف آن میرزا علی‌قلی بن محمد چلاوی متخلص به «اقبال» به افتخار «محمدقلی میرزا ملک‌آرا» پسر سوم فتحعلی شاه قاجار و حاکم مازندران اعلام کرده و به دستور او آن را تصنیف نموده است.


میرزا علی‌قلی اهل چلاو آمل بود. وی در جوانی به کرمانشاه رفت و به تحصیل پرداخت و در همان شهر به سمت منشی‌گری شاهزاده محمدعلی میرزا دولت‌شاه قاجار رسید. سپس به ندیمی و منشی‌گری تهماسب‌میرزا مؤیدالدوله پسر دولت‌شاه به همدان رفت. بعد از آن در تهران به مدت دو سال ندیم علیرضا میرزا شهره پسر فتحعلی شاه بود تا آنکه همایون میرزا (پسر شانزدهم فتحعلی شاه) مأمور حکومت نهاوند شد و اقبال چلاوی به مدت دو سال در خدمت او باقی ماند. او در سه سال آخر عمر، ندیم محمدقلی میرزا ملک‌آرا پسر سوم فتحعلی شاه و حاکم مازندران بود و در این زمان به فرمان او این کتاب تاریخ را تألیف کرده است. او در سال 1298 قمری طی نزاعی در زادگاهش چلاو به قتل رسید و جسدش را به چاهی انداختند و شاید علت ناتمام ماندن تجریر این کتاب ناشی از همین واقعه بوده باشد.
میرزا علی‌قلی اهل چلاو آمل بود. وی در جوانی به کرمانشاه رفت و به تحصیل پرداخت و در همان شهر به سمت منشی‌گری شاهزاده محمدعلی میرزا دولت‌شاه قاجار رسید. سپس به ندیمی و منشی‌گری تهماسب‌میرزا مؤیدالدوله پسر دولت‌شاه به همدان رفت. بعد از آن در تهران به مدت دو سال ندیم علیرضا میرزا شهره پسر فتحعلی شاه بود تا آنکه همایون میرزا (پسر شانزدهم فتحعلی شاه) مأمور حکومت نهاوند شد و [[چلاوی، علینقی بن محمد|اقبال چلاوی]] به مدت دو سال در خدمت او باقی ماند. او در سه سال آخر عمر، ندیم محمدقلی میرزا ملک‌آرا پسر سوم فتحعلی شاه و حاکم مازندران بود و در این زمان به فرمان او این کتاب تاریخ را تألیف کرده است. او در سال 1298 قمری طی نزاعی در زادگاهش چلاو به قتل رسید و جسدش را به چاهی انداختند و شاید علت ناتمام ماندن تجریر این کتاب ناشی از همین واقعه بوده باشد.


اقبال چلاوی در فن شاعری پیرو سبک خراسانی بود و ابیاتی که در این کتاب با عنوان «لراقمه» آورده، این موضوع را تأیید می‌کند.
[[چلاوی، علینقی بن محمد|اقبال چلاوی]] در فن شاعری پیرو سبک خراسانی بود و ابیاتی که در این کتاب با عنوان «لراقمه» آورده، این موضوع را تأیید می‌کند.


مؤلف در دیباچه به مدح خسرو زمان، فتحعلی شاه و دلیل تألیف کتاب و ستایش از حاکم مازندران، محمدقلی میرزا ملک‌آرا پرداخته است و کاملاً مورخی درباری است و در جای‌جای کتاب چه به صورت شعر و چه نثر، تعریف و تمجید از فتحعلی شاه قاجار می‌نماید.
مؤلف در دیباچه به مدح خسرو زمان، فتحعلی شاه و دلیل تألیف کتاب و ستایش از حاکم مازندران، محمدقلی میرزا ملک‌آرا پرداخته است و کاملاً مورخی درباری است و در جای‌جای کتاب چه به صورت شعر و چه نثر، تعریف و تمجید از فتحعلی شاه قاجار می‌نماید.