خویی، سید ابوالقاسم: تفاوت میان نسخه‌ها

|data-type='authorOtherNames'| آیت‌الله خویی

|data-type='authorTeachers'|آیت‌الله شيخ فتح الله شريعت اصفهانى، آیت‌الله ميرزاى نائينى، آیت‌الله عراقی، ضیاءالدین|آقا ضياء عراقى]]، آیت‌الله شيخ محمد حسين غروى اصفهانى، آیت‌الله شيخ محمد جواد بلاغى نجفى،آیت‌الله آقا ميرزا على آقا قاضى

آیت‌الله سید ابوالقاسم خویى در دامان پاک پدر و مادرش دوران کودکى را پشت سر نهاده و پس از آموختن قرآن و خواندن و نوشتن، در 13 سالگى (سال 1330ق) همراه برادر بزرگ خویش مرحوم سید عبدالله خویى و دیگر افراد خانواده رهسپار نجف شد.

آیت‌الله خویى در خلال تحصیل، به تدریس نیز مى‌پرداخت و هر کتابى را که مى‌آموخت، کتاب پیش از آن را تدریس مى‌کرد.

آیت‌الله خویى با بدخواهان و حسودان و مخالفان خویش، با بزرگى و متانت رفتار می‌نمود و از سر تقصیرات و اشتباهات آنان مى‌گذشت و حتى به آنان احسان مى‌کرد.

آیت‌الله خویى در سال 1350ق، به زیارت حضرت امام رضا(ع) نایل آمدند.

# آیت‌الله شیخ [[شریعت اصفهانی، فتح‌الله|فتح‌الله شریعت اصفهانى]] (متوفاى 1339ق)؛

# آیت‌الله [[نایینی، محمدحسین|میرزاى نائینى]] (متوفاى 1355ق)؛

# آیت‌الله [[عراقی، ضیاءالدین|آقا ضیاء عراقى]] (متوفاى 1361ق)؛

# آیت‌الله شیخ [[اصفهانی، محمدحسین|محمدحسین غروى اصفهانى]] (متوفاى 1361ق)؛

# آیت‌الله میرزا على‌آقا شیرازى فرزند [[میرزای شیرازی، محمدحسن بن محمود|میرزاى شیرازى]] (متوفاى 1355ق)؛

# آیت‌الله شیخ [[بلاغی، محمدجواد|محمدجواد بلاغى نجفى]] (متوفاى 1352ق)؛

# آیت‌الله سید حسین بادکوبه‌اى (متوفاى 1358ق)؛

# آیت‌الله آقا [[قاضی تبریزی، علی|میرزا على‌آقا قاضى]] (متوفاى 1366ق)؛

آیت‌الله خویى درحالى‌که هنوز جوان بود، موفق شد از بزرگان حوزه نجف اجازه نقل حدیث دریافت داشته و توسط آن، کتاب‌هاى دانشمندان شیعه و سنى را روایت کند. یکى از این مشایخ، مرحوم [[نایینی، محمدحسین|میرزاى نائینى]] بود که به‌وسیله ایشان از استادش مرحوم [[نوری، حسین بن محمدتقی|محدّث نورى]]، کتاب‌هایى مانند: «اصول کافى»، «{{عبارت عربی|من لا يحضره الفقيه}}»، «[[تهذيب الأحكام|تهذیب]]»، «[[الاستبصار في ما اختلف من الأخبار|استبصار]]»، «[[تفصیل وسائل الشیعة إلی تحصیل مسائل الشریعة|{{عبارت عربی|وسائل الشيعة}}]]»، «[[بحار الأنوار الجامعة لدرر أخبار الأئمة الأطهار (ع)|بحار الأنوار]]»، «[[الوافي|وافى]]» و... را روایت مى‌نمود.

اجازه دیگر ایشان، اجازه روایى علامه سترگ آیت‌الله [[شرف‌الدین، عبدالحسین|سید عبدالحسین شرف‌الدین عاملى]] صاحب «[[المراجعات]]»، (متوفاى 1377) بود که به‌واسطه ایشان کتاب‌ها و تألیفات دانشمندان اهل سنت را روایت مى‌کند.

# آیت‌الله سید ابوالحسن شیرازى؛

# آیت‌الله [[خوانساری، ابوالفضل|ابوالفضل نجفى خوانسارى]]؛

# آیت‌الله [[گرجی، ابوالقاسم|ابوالقاسم گرجى]]؛

# آیت‌الله [[دشتی نجفی، احمد|احمد دشتى]]؛

# آیت‌الله اسماعیل محقق بلخى؛

# آیت‌الله [[قرشی، باقر شریف|باقر شریف قرشى]]؛

# آیت‌الله سید جلال‌الدین فقیه ایمانى؛

# آیت‌الله میرزا جواد تبریزى؛

او که در زندگى به‌سان جدّش حضرت موسى بن جعفر(ع) به طاغوت عصر خود مبتلا شده بود، پس از وفات نیز به سرنوشت جده مظلومه‌اش حضرت زهرا(س) مبتلا گشته و در نیمه‌هاى شب با حضور مأموران امنیتى بعث، پیکر پاکش غریبانه و مظلومانه و بدون تشییع، پس از نماز توسط حضرت آیت‌الله حاج [[سیستانی، علی|سید على سیستانى]]، به‌وسیله چند تن از شاگردان و یارانش در مسجد خضرا به خاک سپرده شد.