۱۰۶٬۳۳۳
ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۵۷: | خط ۵۷: | ||
سالک در یکی از غزل‌هایش، از شاعران هم‌عصر خود که با آنها آشنایی و دوستی داشت، از جمله [[نظیری نیشابوری، میرزا محمدحسین|نظیری نیشابوری]]، [[عرفی شیرازی، جمال‌الدین محمد|عرفی شیرازی]]، [[ظهوری ترشیزی]]، [[سنجر کاشانی، م‍ح‍م‍ده‍اش‍م‌ب‍ن ح‍ی‍در|سنجر کاشانی]]، [[صائب، محمدعلی|صائب تبریزی]]، [[صیدی تهرانی]] و [[شفایی اصفهانی]]، نام برده است. او با سالک یزدی نیز هم‌عصر بود و هر دو یک تخلص داشتند. [[سرخوش لاهوری]]، این امر را دستاویز طعنه و کنایه به هر دوی آنها، قرار داده است<ref>ر.ک: همان</ref>. | سالک در یکی از غزل‌هایش، از شاعران هم‌عصر خود که با آنها آشنایی و دوستی داشت، از جمله [[نظیری نیشابوری، میرزا محمدحسین|نظیری نیشابوری]]، [[عرفی شیرازی، جمال‌الدین محمد|عرفی شیرازی]]، [[ظهوری ترشیزی]]، [[سنجر کاشانی، م‍ح‍م‍ده‍اش‍م‌ب‍ن ح‍ی‍در|سنجر کاشانی]]، [[صائب، محمدعلی|صائب تبریزی]]، [[صیدی تهرانی]] و [[شفایی اصفهانی]]، نام برده است. او با سالک یزدی نیز هم‌عصر بود و هر دو یک تخلص داشتند. [[سرخوش لاهوری]]، این امر را دستاویز طعنه و کنایه به هر دوی آنها، قرار داده است<ref>ر.ک: همان</ref>. | ||
سالک مدتی به دکن رفت و از آنجا با ثروت اندوخته در سفر، در سال 1067ق، از راه دریا به ایران بازگشت. در کشتی با محمدعارف شیرازی (دارابی)، مؤلف تذکره «لطایف الخیال» همراه بود<ref>ر.ک: همان</ref>. | سالک مدتی به دکن رفت و از آنجا با ثروت اندوخته در سفر، در سال 1067ق، از راه دریا به ایران بازگشت. در کشتی با [[دارابی، محمد بن محمد|محمدعارف شیرازی (دارابی)]]، مؤلف تذکره «لطایف الخیال» همراه بود<ref>ر.ک: همان</ref>. | ||
==مذهب== | ==مذهب== | ||