صوفی‌نامه؛ التصفیه فی احوال المتصوفه: تفاوت میان نسخه‌ها

بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۴۱: خط ۴۱:


نثر کتاب، مانند دیگر آثاری که در تصوف نوشته‌اند، ساده و روشن است و فقط در مواردی نادر و معدود، اندکی موزون و مسجع شده است که شاید متأثر از شیوه بیان نویسنده در وعظ و تذکیر باشد<ref>ر.ک: همان</ref>.
نثر کتاب، مانند دیگر آثاری که در تصوف نوشته‌اند، ساده و روشن است و فقط در مواردی نادر و معدود، اندکی موزون و مسجع شده است که شاید متأثر از شیوه بیان نویسنده در وعظ و تذکیر باشد<ref>ر.ک: همان</ref>.
چنان‌که از مقدمه معلوم می‌شود، این کتاب در حقیقت نظر یکی از علمای معروف عامه را – که خود به اهل طریقت اعتقاد دارد – نسبت به تصوف در قرن ششم آشکار می‌کند و چنان‌که مؤلف، خود در مقدمه و نیز در خلال کتاب مکرر تصریح کرده، خواسته این کتاب را به زبانی ساده و همه‌کس‌فهم بنویسد که همگان از آن بهره ببرند و در حقیقت نیز چنین است.
آنچه مؤلف در هر باب بیان کرده است، روشن و مفهوم است و اکثر در پایان هر مبحثی از خدا آرزو می‌کند که ما را بدین صفت متحلی گرداند. فصول مختلف کتاب حاوی تمثیلاتی است که مانند دیگر نویسندگان صوفی‌مشرب و هم به شیوه واعظان برای تفهیم معنی به‌کار برده است؛ مثلاً نویسنده کتاب در باب ارتباط شریعت و طریقت چنین اظهار عقیده می‌نماید: هرکه از عهده احکام شرعی بیرون آمد از احوال طریقت بهتر خبر یابد و هرکه در شریعت مقصر باشد بدین‌ طریقت هرگز نتواند رسیدن و همچنان باشد که کسی بر بامی خواهد شدن، راه نردبان آن بام خراب کند و خویشتن را بر روی دیوار برمی‌کشد، چندان‌که بکوشد به بسیار زمان خود را به بالا برد به یک لحظه فروافتد.
در رکن چهارم کتاب در اصطلاحات و الفاظ پاره‌ای موضوعات نیز به شکل سؤال و جواب مطرح شده است.
آیات و احادیث به‌مناسبت در کتاب فراوان به‌کار رفته و نویسنده اغلب آنها را خود به فارسی ترجمه کرده است<ref>ر.ک: مقدمه مصحح، صفحه بیست‌وهفت تا بیست‌ونه</ref>‏.


==پانویس ==
==پانویس ==
خط ۴۶: خط ۵۳:


==منابع مقاله==
==منابع مقاله==
مقدمه مصحح.
#مقدمه مصحح.
#[[:noormags:515015| جوینی، عزیزالله، «نقدی بر کتاب التصفية في أحوال المتصوفة یا صوفی‌نامه»، دانشکده ادبیات و علوم انسانی دانشگاه تهران، پاییز 1355، سال بیست‌وسوم، شماره 3، ص232 تا 244]].