کفا‌یة‌ النبيه‌ شرح‌ التنبيه‌ في فقه‌ الإما‌م‌ الشا‌فعي: تفاوت میان نسخه‌ها

'''كفاية النبيه شرح التنبيه في فقه الإمام الشافعي'''، اثر ابوالعباس نجم‌الدین احمد بن محمد بن رفعه (متوفی 710)، شرحی است بر کتاب «التنبيه في فقه الإمام الشافعي»، نوشته ابواسحاق ابراهیم بن على بن یوسف بن عبدالله فیروزآبادى شیرازى (393-476ق) که همراه با کتاب «الهداية إلی أوهام الكفاية» اثر جمال‌الدین عبدالرحیم بن حسن اسنوی (متوفی 772ق)، با تحقیق و تعلیقات مجدی محمد سرور باسلوم، منتشر شده است.

«التنبيه في فقه الإمام الشافعي»، از مهم‌ترین متون فقهی شافعیان و کتابی است مختصر که جایگاه علمی مؤلف و ویژگی‌هایی مانند نثر روان و ساده، به‌کار بردن تعبیرات روشن و پرهیز کردن از جدل و مناقشه در میان آرا، آن را در زمره مهم‌ترین متون فقه شافعی قرار داده است؛ به‌طوری‌که در بین پنج کتاب فقهی مشهور شافعیان (التنبيه، المختصر، المهذَب، الوسيط و الوجيز) مقبول‌ترین متن فقهی بشمار می‌رود. در منابع فقهی شافعی به التنبيه و شرح‌های آن بسیار استناد شده ‌و فقهای شافعی آن را کتابی جامع و کامل می‌‌دانستند. بر التنبيه شروح متعددی نوشته شده است که اثر حاضر، از مهم‌ترین آنها می‌باشد<ref>ر.ک: سعیدی، فریده، ج6، ص264</ref>.

از مقدمه‌ای که ابن رفعه، شرح «التنبيه» را با آن آغاز نموده، معلوم می‌شود وی برای این شرح، دو نام را انتخاب کرده است؛ زیرا ابتدا گفته است: «سميت المخطوط بكفاية النبيه» و سپس، بعد از آن، گفته است: «ولكن الكتاب في الحقيقة يسمی ببداية الفقيه» و سپس بر صحت نام اخیر، چنین دلیل آورده است: «کسی که این گفته را باور یا انکار می‌کند، سزاوار است عجله نکند و با دقت و تأنی آن را مطالعه کند که گمان من آن است که بیشتر روایات و فواید مأثور موجود در کتاب‌ها، در آن جمع‌آوری شده است». در واقع از این امر می‌توان چنین برداشت نمود که وی با هر دو اسم، موافق بوده و هر دو را دو روی یک سکه می‌داند<ref>ر.ک: مقدمه، ج1، ص80</ref>.