۴۲۵٬۲۲۵
ویرایش
جز
جایگزینی متن - ' ' به ' '
جز (جایگزینی متن - 'ميرزا حسين نايينى' به 'ميرزا حسين نايينى ') |
جز (جایگزینی متن - ' ' به ' ') |
||
| خط ۶: | خط ۶: | ||
|- | |- | ||
|نام های دیگر | |نام های دیگر | ||
|data-type='authorOtherNames'| سبزوای، | |data-type='authorOtherNames'| سبزوای، ميرزا حسن | ||
|- | |- | ||
|نام پدر | |نام پدر | ||
| خط ۲۴: | خط ۲۴: | ||
|- | |- | ||
|برخی آثار | |برخی آثار | ||
|data-type='authorWritings'|[[وسیلة الوصول الی حقائق الأصول]] / نوع اثر: کتاب | |data-type='authorWritings'|[[وسیلة الوصول الی حقائق الأصول]] / نوع اثر: کتاب / نقش: محقق | ||
|-class='articleCode' | |-class='articleCode' | ||
|کد مولف | |کد مولف | ||
| خط ۳۲: | خط ۳۲: | ||
«ميرزا حسن سيادتى سبزوارى»، عالم دينى و مجتهد، در سال 1299ق در قريه‌ى ايزى از محال سبزوار در خانواده‌اى باتقوا به دنيا آمد. قرآن و كتب فارسى و مقدارى صرف و نحو را در همان‌جا خواند، سپس براى ادامه‌ى تحصيل به سبزوار رفت و در مدرسه‌ى فصيحيه تا مدت بيست سال به تصحيل پرداخت. از جمله اساتيدش، آيت‌اللَّه حاج ميرزا حسين علوى سبزوارى و عمويش، آقا ميرزا موسى، پدر آيت‌اللَّه حاج ميرزا حسين فقيه سبزوارى و آقا ميرزا اسماعيل مشهور به افتخارالحكماء شاگرد علامه و [[سبزواری، هادی|حكيم سبزوارى]] را مى‌توان نام برد. وى پس از تحصيل، به تدريس پرداخت و دو دوره «رسائل» و «مكاسب» را تدريس نمود. در 1337ق به نجف اشرف سفر كرد و مدت شانزده سال در آن‌جا از محضر آيت‌اللَّه آقا [[اصفهانی، ابوالحسن|سيد ابوالحسن اصفهانى ]]و آيت‌اللَّه [[نایینی، محمدحسین|ميرزا حسين نايينى]] | «ميرزا حسن سيادتى سبزوارى»، عالم دينى و مجتهد، در سال 1299ق در قريه‌ى ايزى از محال سبزوار در خانواده‌اى باتقوا به دنيا آمد. قرآن و كتب فارسى و مقدارى صرف و نحو را در همان‌جا خواند، سپس براى ادامه‌ى تحصيل به سبزوار رفت و در مدرسه‌ى فصيحيه تا مدت بيست سال به تصحيل پرداخت. از جمله اساتيدش، آيت‌اللَّه حاج ميرزا حسين علوى سبزوارى و عمويش، آقا ميرزا موسى، پدر آيت‌اللَّه حاج ميرزا حسين فقيه سبزوارى و آقا ميرزا اسماعيل مشهور به افتخارالحكماء شاگرد علامه و [[سبزواری، هادی|حكيم سبزوارى]] را مى‌توان نام برد. وى پس از تحصيل، به تدريس پرداخت و دو دوره «رسائل» و «مكاسب» را تدريس نمود. در 1337ق به نجف اشرف سفر كرد و مدت شانزده سال در آن‌جا از محضر آيت‌اللَّه آقا [[اصفهانی، ابوالحسن|سيد ابوالحسن اصفهانى ]]و آيت‌اللَّه [[نایینی، محمدحسین|ميرزا حسين نايينى]] استفاده‌ها برد و «تقريرات» فقه و اصول هر دو استاد را در شش مجلد به رشته تحرير درآورد. از ديگر اساتيد وى، در نجف، مى‌توان به آيت‌اللَّه حاج شيخ اسماعيل محلاتى، پدر همسرش، اشاره كرد. در 1353ق به سبزوار بازگشت و به كارها و امور دينى پرداخت و حوزه‌ى علميه را حيات جديدى بخشيد. وى در سبزوار درگذشت و در حسينيه كه بنا نهاده بود به خاك سپرده شد. | ||
ايشان در عصر يكشنبه 23 ماه رمضان المبارك 1385ق در سن 86 سالگى طى كسالت و نقاهت طولانى ديده از جهان فروبست و در حسينيه‌اى كه از خالص مال خود در سبزوار ساخته است به خاك سپرده شد. | ايشان در عصر يكشنبه 23 ماه رمضان المبارك 1385ق در سن 86 سالگى طى كسالت و نقاهت طولانى ديده از جهان فروبست و در حسينيه‌اى كه از خالص مال خود در سبزوار ساخته است به خاك سپرده شد. | ||