۱۰۶٬۴۵۴
ویرایش
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) (صفحهای تازه حاوی «{{جعبه اطلاعات کتاب | تصویر =NURزبانهای ایرانی نو در آسیای مرکزیJ1.jpg | عنوان =زبانهای ایرانی نو در آسیای مرکزی | عنوانهای دیگر = |پدیدآورندگان | پدیدآوران = اُرانسکی، یوسف میخانیلوویچ (نویسنده) میراحمدی، مریم (مترجم) |زبان | زبان = | کد کنگر...» ایجاد کرد) |
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
||
خط ۲۶: | خط ۲۶: | ||
| پیش از = | | پیش از = | ||
}} | }} | ||
'''زبانهای ایرانی نو در آسیای مرکزی''' تألیف ی.م. | '''زبانهای ایرانی نو در آسیای مرکزی''' تألیف [[اُرانسکی، یوسف میخانیلوویچ|ی.م. اُرانسکی]]، ترجمه دکتر [[میراحمدی، مریم|مریم میراحمدی]]؛ محدودۀ جغرافیایی زبانهای ایرانی از مرزهای غربی ترکستان چین شروع میشود و تا سواحل شرقی دریای سیاه تداوم مییابد و منطقۀ جغرافیایی وسیعی را فرا میگیرد که نویسنده در این کتاب فقط زبانهای ایرانی نو، آن هم در محدودۀ آسیای مرکزی را در نظر داشته است و به دلیلی که بخشی از زبانهای ایرانی نو، هنوز در ناحیۀ قفقاز و ماورای قفقاز تکلم میشود، به بررسی آنها نیز پرداخته است. | ||
==ساختار== | ==ساختار== | ||
خط ۵۰: | خط ۵۰: | ||
در فصل دوم کتاب نویسنده به بررسی زبانهای ایرانی قفقاز و ماورای قفقاز در شمال و جنوب کوههای قفقاز و در سرزمینهای اوستیای شمالی، اوستیای جنوبی در گرجستان، بخشی از جمهوری آذربایجان و دیگر نواحی پرداخته است. بارزترین زبان ایرانی نو در این نواحی، زبان آسی است. زبانهای کردی، تاتی و تالشی دیگر زبانهایی هستند که در این بخش مورد بررسی قرار گرفتهاند. | در فصل دوم کتاب نویسنده به بررسی زبانهای ایرانی قفقاز و ماورای قفقاز در شمال و جنوب کوههای قفقاز و در سرزمینهای اوستیای شمالی، اوستیای جنوبی در گرجستان، بخشی از جمهوری آذربایجان و دیگر نواحی پرداخته است. بارزترین زبان ایرانی نو در این نواحی، زبان آسی است. زبانهای کردی، تاتی و تالشی دیگر زبانهایی هستند که در این بخش مورد بررسی قرار گرفتهاند. | ||
<ref> ر.ک: پایگاه کتابخانه تخصصی ادبیات</ref> | <ref> ر.ک: پایگاه کتابخانه تخصصی ادبیات</ref> | ||
==پانويس == | ==پانويس == | ||
<references /> | <references /> |