الگو:صفحهٔ اصلی/مقالهٔ برگزیده دوم: تفاوت میان نسخه‌ها

بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۱: خط ۱:
[[پرونده:NUR04064J1.jpg|بی‌قاب|چپ| عاشورا: ریشه‌ها، انگیزه‌ها، رویدادها، پیامدها|175px]]
[[پرونده:NURشکوه اربعینJ1.jpg|بی‌قاب|چپ| شکوه اربعین|175px]]


'''عاشورا: ریشه‌ها، انگیزه‌ها، رویدادها، پیامدها''' تألیف [[داودی، سعید|سعید داودی]]، [[رستم‌نژاد، مهدی|مهدى (غضنفر) رستم‌نژاد]]؛ زیر نظر [[مکارم شیرازی، ناصر|آیت‌الله مکارم شیرازی]]، طرحی تازه برای بررسی قیام [[امام حسین علیه‌السلام|امام حسین(ع)]] که از ریشه‌ها و انگیزه‌ها شروع سپس به بیان اصل وقایع از منابع معروف و معتبر می‌پردازد و سرانجام به بیان آثار گسترده و ثمرات مهم آن ختم می‌گردد.
'''شکوه اربعین''' به کوشش [[پورامینی، محمدحسین|محمدحسین پورامینی]] و با تلاش جمعی از فرهیختگان حوزوی با موضوع بررسی شبهات پیرامون حرکت عظیم راهپیمایی اربعین به نگارش درآمده است.


در مقدمه کتاب که توسط [[مکارم شیرازی، ناصر|آیت‌الله مکارم شیرازی]] نگاشته شده است بر این موضوع تکیه شده که نباید اشک و آه مانع روح حماسی آن شود و تنها به صورت یک حادثه غم‌انگیز توأم با اشک و آه درآید.
در گفتار اول زیارت در سیره و سنت رسول خدا(ص) مورد بررسی قرار گرفته است. یکی از سنت‌هایی که از پیامبر و همچنین از ائمۀ معصومین(ع) به ما رسیده است زیارت است. زیارت در اصل به معنای دیدار است که این دیدار گاهی اوقات نسبت به فردی است که در قید حیات است و گاهی اوقات در خصوص افرادی
است که در قید حیات نمی‌باشند که در خصوص هر دو قسمت روایات زیادی از پیامبر اکرم(ص) وارد شده است.


همچنان که شعارهای انقلابی «هیهات مناالذلة» و «إن الحیاة عقیدة و جهاد» که برگرفته از تاریخ کربلا بود، در کنار اشعار پر اشک و آه معنا و مفهوم جدیدی پدید آورده و ضمن عزاداری با ارزش سنتی- که هرگز نباید فراموش شود- ابعاد حماسه کربلا نیز باید تشریح گردد. در نتیجه در این کتاب محققین محترم سعی دارند تا از ریشه‌ها و انگیزه‌های واقعه شروع و بابیان آثار و ثمرات آن ختم گردد.
در گفتار دوم تاریخچه و مبانی روایی و تاریخی زیارت اربعین مورد بررسی قرار گرفته است.


در بخش نخست در شش فصل به شخصیت [[امام حسین علیه‌السلام|امام حسین(ع)]] و فلسفه ی عزاداری پرداخته شده است و در پایان بخش اول تحلیل صحیح در فلسفه‌ی عزاداری آمده است.
گفتار سوم با عنوان اربعین و مسأله دشمن شناسی است. برائت از دشمنان اهل بيت يكى از تعابير پركاربرد در زيارت ائمه معصومین(ع) است «فَمَعَكُمْ مَعَكُمْ لاَ مَعَ عَدُوِکُمْ» به این معنا که آنها که با شما هستند با دشمنانتان نیستند نه در فضای مجازی نه در فضای حقیقی.
 
نویسنده درباره شخصیت [[امام حسین علیه‌السلام|امام حسین(ع)]] می‌نویسد: امام حسین(ع) چه در عصر رسول خدا(ص) و چه پس از آن حضرت، تا زمان خلافت معاویه همواره مورد احترام مسلمانان و خلفا قرار داشت، چرا که وی علاوه بر امتیازات انسانی و عظمت روحی و معنوی و کرامت و بزرگواری، فرزند رسول خدا(ص) و مورد محبت فوق‌العاده او بود، ولی در زمان معاویه و سپس یزید وضع دگرگون شد. هر چند معتقدیم ریشه‌های جریان خونین کربلا را باید از «سقیفه» پی‌جویی کرد.
گفتار چهارم با عنوان آثار فردی و اجتماعی زبارت اربعین است.
<span id="mp-more">[[عاشورا: ریشه‌ها، انگیزه‌ها، رویدادها، پیامدها|'''ادامه ...''']]</span>
 
سفر زیارت اربعین دارای تأثیرات معنوی شگرفی در حوزۀ فردی و اجتماعی است؛ ازجمله آثار فردی زیارت اربعین این است که فرد به این وسیله می‌تواند با توسل به سيدالشهدا و پيوند زدن دل خویش به محبت اهل‌بیت(ع) برای خویش فضای معنویت ایجاد نماید و یک عمل مستحبی و عبادتی را به قصد تقرب انجام دهد. علاوه بر آثار فردی، زیارت اربعین دارای یک جنبة جمعی، اجتماعی و سیاسی نیز است. جنبۀ اجتماعی به این شکل است، که زائران حسینى با اجتماع و حركت دسته جمعى دريك مسير واحد اين پيام وحدت رابر محور سیدالشهدا به جهانیان مخابره می‌کنند و این جمعیت عظیم را نمایانگر ظرفیت جامعه شیعه اثناعشرى ومكتب اهل بيت(ع) در تحولات سياسى واجتماعی معرفى مى كند؛ بنابراين معرفى مكتب ومسير اهل بيت(ع) در حقيقت معرفی اسلام ناب است که توسط رسول‌الله(ص) بنیان‌گذاری شده است.
 
گفتار پنجم درباره مبانی و اصول پیاده روی برای زیارت [[امام حسین علیه‌السلام]] است. آنچه از مبانی زیارت اربعین به معنای هست‌ها و نیست‌ها قابل استباط است این است که زيارت اربعین حسینی امری مستحب است؛ با این مبنا هر قدمی که شخص در این مسیر گام برمی‌دارد برای او حسنه نوشته شده و سیئات او مورد آمرزش قرار خواهد گرفت و به درجات او افزوده خواهد شد.<span id="mp-more">[[شکوه اربعین|'''ادامه ...''']]</span>